" ἢ πιστεύεις ἢ σκοτώνεις "—Ντοστογιέφσκι : Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΓΚΙΝ. Τὸ ἔσχατο δίλημμα τῆς Ἀνθρωπότητας.
Τὸ 1906 δημοσιεύτηκαν οἱ "ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ" τοῦ Ντοστογιέφσκι γιὰ τοὺς "ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥΣ" ἀπὸ τὸ Σημειωματάριο τοῦ μέγιστου Ρώσου συγγραφέα, τὶς ὁποῖες συγκέντρωσε τὸ 1883 ὁ Ν.ΣΤΡΑΧΟΒ. (Στὰ ἑλληνικὰ ὑπάρχουν στὴν ἔκδοση τῶν "ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΩΝ" τοῦ ΓΚΟΒΟΣΤΗ σὲ μετάφραση Α.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ).
Ἐκεῖ ὑπάρχει ὁ συγκλονιστικὸς διάλογος τοῦ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ ἀμοραλιστῆ καὶ σοφιστικίζοντος ΣΤΑΥΡΟΓΚΙΝ μὲ τὸν ἰδεαλιστὴ σοσιαλιστὴ φοιτητὴ ΣΑΤΟΒ, περὶ ΠΙΣΤΕΩΣ καὶ ΗΘΙΚΗΣ, ἄν καὶ στὴν οὐσία πρόκειται γιὰ ΜΟΝΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΓΚΙΝ.
Διερωτᾶται λοιπὸν ὁ πρίγκηπας Σταυρόγκιν ἄν στὴν σημερινὴ ἐποχὴ (ἐννοεῖ τῶν ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ—ΤΕΧΝΙΚΩΝ ἐπιτευγμάτων) εἶναι δυνατὴ ἠ Πίστη λέγοντας τὰ ἑξῆς :
<οἱ δεξιοὶ ὑποστηρίζουν ὄτι ὁ χριστιανισμὸς δὲν θὰ πέσει ἂν γίνει Λουθηρανισμός, ὅταν δηλαδὴ θὰ θεωροῦν τὸν Χριστὸ μονάχα ἓναν ἁπλὸ ἄνθρωπο ,ἀγαθοποιὸ φιλόσοφο (γιατὶ τὸ συμπέρασμα τοῦ λουθηρανισμοῦ αυτὸ εἶναι) ἐνῶ οἱ ἀριστεροὶ ὐποστηρίζουν ὅτι ἡ ἐπιστήμη μπορεῖ νὰ δώσει τὸ πιὸ τέλειο ἠθικὸ ἰδανικό, ὁπότε ὁ χριστιανισμὸς δὲν εἶναι ἀπαραίτητος...>
Καὶ συνεχίζει:
<ἐμεῖς ὅμως ξέρουμε ὅτι ὁ Χριστὸς ἦταν ἄνθρωπος καὶ δὲν εἶναι σωτῆρας, ἀλλὰ ταυτόχρονα ξέρουμε ὅτι ἡ ἐπιστὴμη δὲν μπορεῖ νὰ ἀναπληρώσει ποτὲ το ἰδανικὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τελικὰ ὁ ὅρος sine qua non γιὰ τὴν ἐπιβίωση τοῦ ἀνθρώπου περιέχεται στὶς τρεῖς λέξεις Ο ΛΟΓΟΣ ΣΑΡΞ ΕΓΕΝΕΤΟ καὶ στὴν Πίστη σὲ αὐτὲς τὶς λέξεις.>
Καὶ ἐξηγεῖ ὁ Σταυρόγκιν:
<Ἄν κάποτε ἡ τροφὴ θἆναι λίγη καὶ μέ καμμιὰ ἐπιστήμη δὲν θὰ βρεῖς οὔτε τροφὴ οὔτε καὺσιμα κι ἡ ἀνθρωπότητα πληθύνει, τότε θὰ πρέπει νὰ σταματήσει ἡ ἀναπαραγωγὴ ..ποὺ θὰ πεῖ νὰ κάψουμε τὰ μωρά.
Ἡ καύση τῶν νεογνῶν τότε θὰ μεταβληθεῖ σὲ συνήθεια γιατὶ ΟΛΕΣ ΟΙ ΗΘΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΦΗΜΕΝΟ ΣΕ ΜΟΝΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ.
...Ἄν ὅμως πιστεύετε πὼς ὁ θεὸς ἔχει ἂμεση ἐπικοινωνία μὲ τὸν ἄνθρωπο, τότε πιστεύοντας στὸν χριστιανισμὸ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΕΙΤΕ ΠΟΤΕ ΣΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΓΝΩΝ....
...Ἀντιθέτως ἡ ἐπιστήμη γιὰ λόγους ἐπιβίωσης θὰ κάνει ΑΓΡΙΑ τὴν ἀνθρωπότητα λέγοντας ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΚΑΨΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ....
Ἀπὸ τὴν ἂλλη μεριὰ ὁ χριστιανισμὸς θὰ ἔσωζε τὴν ἀνθρωπότητα (διότι μπορῶ νὰ μὴν θανατώνω τὰ μωρὰ ,ἀλλὰ ἀντίθετα
ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ>.
Καὶ ὁλοκληρώνει ὁ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ άμοραλιστὴς Πρίγκηπας Σταυρόγκιν :
"Τὸ πρόβλημα μένει τὸ ἴδιο·
μπορεῖ νὰ πιστέψει ἕνας πολιτισμένος
ἄνθρωπος ;
Τελικὰ δὺο δρόμοι ὑπάρχουν :
ἤ πιστεύεις ἢ καῖς."
ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ
ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ.
_______
ΥΓ Φρονῶ ὅτι τὸ ἀπόσπασμα αύτὸ τοῦ ΜΟΝΟΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΓΚΙΝ (μαζὶ βεβαίως μὲ τὸν ΜΕΓΑ ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΗ) εἶναι ὅ, τι ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΤΕΡΟ ἔχω διαβάσει ποτέ...
ΥΓ2.Στὴν ἀρχαιότητα οἱ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ,
πλατωνικὴ ἀκαδημία, περιπατικὴ,.στωικοί, ἐπικούρειοι κλπ (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ—ΚΡΑΤΟΥΣ ) πρότειναν ΗΘΙΚΗ στὴν ἀνθρώπινη κοινωνία.
Μετὰ τὸν 4ο καὶ 5ο αί.μΧ μὲ τὴν ἐπικρἀτηση τοῦ χριστιανισμοῦ καὶ ἀργότερα τοῦ ἰσλαμισμοῦ ,τὴν ΗΘΙΚΗ τὴν πρότειναν οἱ θρησκεῖες.
Στὰ νεὠτερα χρόνια μετὰ τὸν Διαφωτισμὸ ξαναπαίρνει σιγά—σιγά τὴν σκυτάλη τῶν προτάσεων περὶ ΗΘΙΚΗΣ ἡ φιλοσοφία (ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΑΝΕΥ ΘΕΟΥ—ὄχι γιὰ γνήσια φιλοσοφία ...)
Ὡστόσο, τώρα ὀρθὠνεται ἠ ΕΝΣΤΑΣΗ τοῦ Ντοστογιέφσκι στοὺς "Δαιμονισμένους" :
< ΠΟΤΕ’ Η ΛΟΓΙΚΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΟΥΤΕ
ΚΑΤ’ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΟΡΙΣΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ>
