"Γένοι’ οἷος ἐσσὶ μαθών": ΚΑΠΟΙΑ ΘΕΜΕΛΙΑΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΣΙΑΣ.
τὸ φῶς τῆς βιβλιοθἠκης εἶναι οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες συγγραφεῖς.
Προτείνω λοιπὸν παρακάτω κάποια ΕΛΑΧΙΣΤΑ θεμελιακὰ βιβλἰα Ἀρχαιογνωσίας:
—ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ , ὁ μεγάλος τῶν Προσωκρατικῶν ὁ διαπιστώσας ὅτι ἡ ἀντίθεση συνιστᾶ τὴν οὐσία τοῦ ὄντος {τὸ Α γεννᾶ τὸ ἀντίθετό του=Διαλεκτική}
—ΑΙΣΧΥΛΟΣ, ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ (μέ τήν "προφητεία τῆς Πτώσης τοῦ Διός) καὶ ΟΡΕΣΤΕΙΑ (ὁ τραγικὸς κύκλος τῶν Ἀτρειδῶν) πού γρἀφτηκε ὅταν ἡ δημοκρατικὴ παρἀταξη τῶν Ἀθηναίων κατήργησε τὸ "Συνταγματικό" δικαστήριο τοῦ Ἀρείου Πάγου δηλ. τὸ ἀντίβαρο στὴν ἀπολυταρχία τοῦ Δήμου.
—ΣΟΦΟΚΛΗΣ, ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ (τὸ Πάθος τοῦ Ἀθώου) καὶ ΑΝΤΙΓΟΝΗ (τὸ δίκαιο πού ἀπολυτοποιεῖται καταντᾶ ἄδικο)
—ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, ΕΛΕΝΗ (ἡ ἀπάτη τῶν μάντεων καὶ ἡ πλάνη τῶν θεῶν καθότι δὲν ἦταν ἡ Ἑλένη πού πῆγε στὴν Τροία ἀλλὰ τὸ φάντασμα της)
καὶ ΒΑΚΧΕΣ (ὀ Διόνυσος ἐρχόμενος στὴ γῆ τιμωρεῖ τὸν ἄπιστο Πενθέα ἤ : μωραίνει ὁ Κύριος ὃν βούλεται ἀπωλέσαι)
—ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ , ΙΠΠΗΣ & ΣΦΗΚΕΣ (ἠ ἀλήθεια γιὰ τὴν ἐπὶ χρήμασι ἀθηναϊκὴ δημοκρατία τῶν ἐπαγγελματιῶν πολιτῶν)
—ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ—ΜΗΛΙΩΝ (θεϊκὸ δίκαιο εἶναι τὸ φυσικὸ δίκαιο τοῦ ἰσχυροῦ) , ΔΗΜΗΓΟΡΙΕΣ ΚΛΕΩΝΟΣ—ΔΙΟΔΟΤΟΥ (ἡ ψηφοφορία τοῦ ὄχλου στὴν Πνύκα ποὺ κυβερνᾶ τὸ δίκαιο τοῦ συμφέροντος)
—ΠΛΑΤΩΝ, ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ (ὁ λαὸς ἐπιθυμεῖ καὶ ἐπιζητεῖ τὸ συμφέρον του ,δὲν τὸν ἐνδιαφέρει ἡ αληθεια) , ΜΕΝΩΝ (ἡ γνώση εἶναι ἀνάμνηση ) , ΦΑΙΔΩΝ (ἡ τελευταία ἡμέρα τοῦ Σωκράτη καὶ ἡ θεωρία τῶν Ἰδεῶν ὡς ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα περὶ τοῦ δυνατοῦ τῆς γνώσεως), ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ (ἡ θέα τῶν ἰδεῶν ἀποτελεῖ μυστικὴ ἐμπειρία, ὄχι ἐπιστημονικὴ γνώση), ΤΙΜΑΙΟΣ (τὸ σύμπαν ἐχει μαθηματικὴ δομή, γι αὐτὸ εἶναι νοὴσιμο)
—ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, 2ο ΒΙΒΛΙΟ ΗΘΙΚΩΝ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΩΝ (ἡ ἠθικὴ συνίσταται στὴν ἀνάπτυξη ὅλων τῶν δυνατοτήτων τοῦ ἀνθρώπου)
—ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, ΥΠΕΡ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΤΩΝ (ἡ ἀρχὴ τῆς ἰσορροπίας δυνάμεων)
—ΛΥΣΙΑΣ, ΚΑΤΑ ΑΓΟΡΑΤΟΥ (τὸ πραξικόπημα τῶν ὀλιγαρχικῶν στὴν Ἀθήνα μετὰ τὴν ἦττα στὸν πελοπ.πόλεμο)
Εἶναι συνοπτικὸς ἐξ ὁρισμοῦ ὁ παραπάνω κατάλογος καθόσον ἔχω παραλείψει πολλὰ ἀριστουργήματα τῆς κλασσικῆς γραμματείας (ἀπὸ ΠΑΡΜΕΝΙΔΗ, ΔΗΜΟΚΡΙΤΟ, ΑΝΑΞΑΓΟΡΑ καὶ ΗΡΟΔΟΤΟ μέχρι ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ἢ ΠΟΛΥΒΙΟ). Ὅμως προσπάθησα νὰ δώσω τὰ ΕΛΑΧΙΣΤΑ κείμενα ποὺ ἀποτελοῦν τὴν ἀφετηρία μιᾶς στοιχειώδους ἀρχαιογνωσίας—δηλ. ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ— γιὰ τὸν σὺγχρονο Νεοέλληνα ποὺ ἀποφεὺγει τὴν μελέτη ὅπως ὁ διάβολος τὸ λιβάνι καὶ ἀσχολεῖται μὲ σκουπίδια..
ΓΕΝΟΙ' ΟΙΟΣ ΕΣΣΙ ΜΑΘΩΝ
{=γίνε, ἀφοῦ μάθεις, αὐτὸ ποὺ εἶσαι
—ΠΙΝΔΑΡΟΣ, 2ος Πυθ.}
ΥΓ. στὴν παραπάνω φωτό. παρουσιάζω κάποιες ἀπὸ τὶς πιὸ ἀξιόλογες μεταφράσεις (ὀπου τὶς βρῆκα). Ὡστόσο καὶ οἱ καλύτερες μεταφράσεις—καὶ ὅλες ἔχουν προβλήματα καὶ ἀτἐλειες— πάσχουν στὸ ζήτημα τῶν ΣΧΟΛΙΩΝ (ἑρμηνευτικῶν, φιλολογικῶν κλπ). Καὶ δυστυχῶς ἄνευ ἐκτενῶν σχολίων δέν εἶναι ἐφικτὴ ἡ ΠΛΗΡΗΣ κατανόηση τοῦ Κειμένου μέ ὅλα τὰ περικειμενικά (context) στοιχεῖα του.
