Ο. ΕΛΥΤΗΣ, "ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ"
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ "ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ"
ΤΟΥ ΕΛΥΤΗ:
< Ὅταν ἡ μέρα τεντωθεῖ ἀπὸ τὸ κοτσάνι της
κι ἀνοίξει ὅλα τὰ χρώματα πάνω στὴ γῆ
Ὅταν ἀπὸ φωνὴ σὲ στόμα σπάσει ὁ σταλαγμίτης
Ὅταν ὁ ἥλιος κολυμπήσει σὰν ποτάμι σ' ἕναν κάμπο ἀθέριστο
Καὶ τρέξει ἕνα πανί βοσκόπουλο τῶν μελτεμιῶν μακριά
Πάντα ἡ στολή σου εἶναι στολὴ νησιοῦ
εἶναι μῦλος ποὺ γυρίζει ἀνάποδα τὰ χρόνια
Τὰ χρόνια ποὺ ἔζησες καὶ ποὺ τὰ ξαναβρίσκω
νὰ πονοῦν στὸ στῆθος μου τὴ ζωγραφιά τους
Ἡ μιὰ βερικοκιά σκύβει στὴν ἄλλη καὶ τὸ χῶμα πέφτει ἀπὸ τὴν ἀγκαλιὰ τοῦ ξυπνητοῦ νεροῦ....
....Τίναζες τὸ κεφάλι σου σαπουνισμένο ἀπὸ τὴν πρωινὴ ὀμορφιά
Ἡ αἰθρία πλάταινε τὰ μάτια σου
Δὲν ἦταν αἴνιγμα ποὺ νὰ μὴ σβήνει πιὰ
ποὺ νὰ μὴ γίνεται καπνὸς σὲ στόμα αἰόλου...
....Έλα λοιπὸν νὰ στρώσουμε τὸ φῶς
Νὰ κοιμηθοῦμε τὸ γαλάζιο φῶς στὰ πέτρινα σκαλιὰ τοῦ Αὐγούστου...
...Θὰ παίξουμε τὸν ἥλιο μας στὰ δάχτυλα
Στὶς ἐξοχὲς τῆς ἀνοιχτῆς καρδιᾶς
Θὰ δοῦμε νὰ ξαναγεννιέται ὁ κόσμος.>
