Τὸ Τρίλημμα τοῦ Ἀγρίππα.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΕΝΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ.
Ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ γνωσιολογία κατἐληξε στὸν Σκεπτικισμὸ (ἢ τὴν Ἀγνωσία) μέσῳ δύο Σχολῶν: τῆς Πλατωνικῆς Ακαδημίας καὶ τοῦ Πυρρωνισμοῦ.
Οἱ Πλατωνικοὶ ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ—ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ κατἐληξαν στὴν ἂποψη ὅτι Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΦΙΚΤΗ ,ἐνῶ οἱ μαθητὲς τοῦ ΠΥΡΡΩΝΟΣ ὐποστήριξαν ὅτι Η ΛΟΓΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ (ἰσοσθενεῖς λόγοι).
Συγκεκριμένα ὁ Σκεπτικισμὸς ποὺ γεννήθηκε στὴν ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ τὸν 3ο αἰ.πΧ, ἀπὸ τὸν ΑΡΚΕΣΙΛΑΟ, ὑποστήριξε ὅτι ὄχι μόνον οἱ αἰσθήσεις ἀλλὰ καὶ ὁ νοῦς, ἡ λογική ἀδυνατεῖ νὰ γνωρίσει τὴν Ἀλήθεια τῶν ὄντων.
Τὴν ἀμφισβἠτηση αύτὴ γιὰ τὴν δυνατότητα γνώσεως τὴν στήριξε μὲ τὸ ἐπιχείρημα τῶν ΣΩΡΕΙΤΩΝ.
Πρόκειται γιὰ τὸ ἐρώτημα "ΠΟΣΟΙ ΚΟΚΚΟΙ ΣΙΤΑΡΙΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΣΩΡΟ;"
Ἕνας κόκκος δέν ἀποτελεῖ βεβαίως σωρό· δύο κόκκοι ; τρεῖς ; τέσσερεις ; πέντε ;
ΠΟΣΟΙ ; Πότε μποροῦμε νὰ ἰσχυριστοῦμε ὅτι φτιάξαμε σωρό ; ΣΤΟΥΣ ΠΟΣΟΥΣ ΚΟΚΚΟΥΣ;
Καὶ ἀντιστρόφως·
ἀφαιροῦμε ἀπό ἕναν σωρὸ χιλιάδων κόκκων σιταριοῦ, ἕναν κόκκο καὶ μετὰ ἄλλον ἕνα κ.ο.κ.Πότε ΘΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΣΩΡΟΣ; Στοὺς πόσους κόκκους;
Βεβαίως, τό παραπάνω ἐπιχείρημα ΕΧΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ἔννοια ποὺ ἀναφέρεται στὰ ΑΠΕΙΡΟΣΤΑ. Καὶ πάντως δείχνει ,κατὰ τὸν Ἀρκεσίλαο, ὅτι ἡ νόηση —ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ὅπως ἔλεγε ὁ Πλάτων—ἀδυνατεῖ νὰ γνωρίσει τὴν οὐσία τῆς Πραγματικότητας.
Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΦΙΚΤΗ .
Ὁ διάδοχος τοῦ Ἀρκεσίλαου ὁ ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ μετρίασε τὸν ἀκραῖο σκεπτικισμό τοῦ Ἀρκεσίλαο,ὐποστηρίζοντας ὅτι ἄν καὶ δὲν ὑπάρχει σίγουρη γνώση ὑπάρχει βαθμὸς ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑΣ .
(Τὴν ἲδια περίπου ἐποχὴ παρὸμοιες ἀντιλήψεις ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΥ ἐμφανίστηκαν στὸν ΒΟΥΔΙΣΜΟ..).
Τελικὰ ὁ Σκεπτικισμὸς ἐκφυλίστηκε ἀπὸ τὴν ΕΝΔΟΓΕΝΗ ΑΝΤΙΦΑΣΗ ποὺ περικλείει ,τὴν ὁποία ἐντόπισε ὁ ΑΝΤΙΟΧΟΣ ΑΣΚΑΛΩΝΙΤΗΣ :
ἐνῶ ἰσχυρίζεται ὅτι ἡ Γνώση εἶναι ἀνέφικτη, ὡστόσο ὑποστηρίζει ταυτόχρονα ὅτι ὁ ἰσχυρισμὸς αὐτὸς εἶναι ἀληθής .
Τὸ ἄλλο εἶδος σκεπυικισμοῦ ἐκπροσωπεῖται ἀπὸ τὸν ΠΥΡΡΩΝΑ τὸν ΗΛΕΙΟ , ὁ ὁποῖος (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΒ ΤΟΥ ΑΝΤΙΟΧΙΥ) δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι πιὰ κάθετα ἀρνητικὸς στὴν δυνατότητα Γνώσεως, ἀλλὰ εἶναι ΑΓΝΩΣΤΙΚΙΣΤΗΣ:
δὲν γνωρίζει ,ἄν μπορεῖ νὰ γνωρίζει τὴν πραγματικότητα
(ἡ κάθε ἄποψη ἔχει τὴν ἴδια πιθανότητα ἀληθείας ΙΣΟΣΘΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ)
Στοὺς πυρρώνειους ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΕΣ τῆς ρωμαϊκῆς ἐποχῆς ,ἀνήκει κι ὁ Ἀγρίππας ,μαθητὴς τοῦ ΑΙΝΗΣΙΔΗΜΟΥ, μέ τὸ περιλάλητο ΤΡΙΛΗΜΜΑ του τὸ ὁποῖο εἶναι τὸ ἀκόλουθο·
μιὰ Πρόταση Α ἀποδεικνύεται ἀληθὴς μὲ τρεῖς τροπους :
1) εἴτε ἀναγόμενη στὴν Β καὶ αὐτὴ στὴν Γ καὶ ἐκείνη στὴν Δ κ.ο.κ. σέ ΜΙΑ ΕΠ' ΑΠΕΙΡΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
2) εἴτε ἀναγόμενη στὴν Β καὶ αύτὴ στὴν Γ καὶ ἐκείνη ΠΑΛΙ στὴν Α, διαγράφοντας μιὰ ΚΥΚΛΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
3) εἴτε ἀνἀγεται στὴν Β καὶ αὐτὴ στὴν Γ καὶ ἐκείνη στὴν Δ, ἡ ὁποία ὅμως δὲν ἀποδεικνὐεται,.ἀλλὰ ἀποτελεῖ ΑΞΙΩΜΑ , συνιστῶντας ἔτσι ἀναπόδεικτο ΔΟΓΜΑ.
Στὰ σύγχρονα Μαθηματικὰ ἐπιβεβαιώθηκε ὁ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΣ τοῦ Ἀγρίππα μἐσῳ τοῦ ΘΕΩΡΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΗ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΓΚΕΝΤΕΛ , σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο, σὲ κάθε Σύστημα ὑπάρχει μία ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ πρόταση , ἡ ὀποία ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΣΥΣΤΗΜΑ, διότι μπορεῖ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ νὰ ἀποδειχθεῖ καὶ ἀληθὴς καὶ ψευδής..
Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΧΙΟΥΜΟΡ..
