Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ.



 

 Ἕνα ἐνδιαφέρον προσωπικὸ κείμενο τοῦ Πλάτωνα  εἶναι ἡ ΔΙΑΘΗΚΗ του ποὺ τὴν διασώζει ὀ ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΛΑΕΡΤΙΟΣ στὸ Γ' βιβλίο τοῦ "ΒΙΟΥ ΣΟΦΙΣΤΩΝ" .
Μεταφράζω τὸ ἀρχαῖο  κείμενο (ποὺ παρουσιάζω στὴν φωτό.) :

< ὁ Πλάτων κληροδοτεῖ τὴν περιουσία του ὡς ἐξῆς· 
τὸ κτῆμα στοὺς Ἰφιστιάδες (σημ. ΗΡΑΚΛΕΙΟ Ἀττικῆς) ποὺ συνορεύει, βόρεια μὲ τὸν δρόμο τοῦ ἱεροῦ στὴν Κηφισιά, νότια μέ τὸ ἱερὸ τοῦ Ἡρακλῆ τῶν Ἰφιστιαδῶν ,ἀνατολικὰ μέ τὸ κτῆμα τοῦ Ἀρχέστρατου τοῦ Φρεάρριου {= περιοχὴ κοντὰ στὴ σημ.Ἀνάβυσσο} , δυτικὰ μὲ τὸ κτῆμα τοῦ Φιλίππου ἀπὸ τοὺς Χολλεῖδες (πιθ.σημ.ΒΑΡΗ) δὲν θὰ πουληθεῖ οὔτε θὰ μεταβιβαστεῖ ἀλλὰ θὰ διασφαλιστεῖ μὲ κάθε τρόπο ὑπὲρ τοῦ μικροῦ Ἀδείμαντου {μᾶλλον ἐγγονοῦ τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Πλάτωνα, Ἀδείμσντου}.
( Παρομοίως ) : τὸ κτῆμα στοὺς Ειρεσίδες (μᾶλλον κοντὰ στὸ προηγούμενο) ποὺ ἀγόρασα ἀπὸ τὸν Καλλίμαχο καὶ τὸ ὁποῖο συνορεύει, βόρεια μὲ τὸ κτῆμα τοῦ Εὐρυμέδοντα ἀπὸ τὴν Μυρρινοῦντα 
(πιθ. σημ.ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ) νότια με τὸ κτῆμα τοῦ Δημόστρατου ἀπὸ τὴν Ξυπέτη (σημ.Μοσχᾶτο) , ἀνατολικὰ μὲ τὸ παραπάνω κτῆμα τοῦ Εὐρυμέδοντα καὶ δυτικὰ μὲ τὸν Κηφισό .
 (Παρομοίως κληροδοτῶ ) :
τρεῖς ἀσημένιες μνές.
 Μιὰ ἀσημένια φιάλη ΒΑΡΟΥΣ*  165 δραχμῶν .
  Ἕνα κύπελλο βάρους 45 δραχμῶν.
 Ἕνα χρυσὸ δακτυλίδι κι ἕνα χρυσὸ σκουλαρίκι βάρους 4 1/2 δρχ.
Ὁ λιθοξόος Εὐκλείδης μοῦ χρωστᾶ τρεῖς μνές.
Χαρίζω στὴν Ἄρτεμι τὴν ἐλευθερία της.
Ἀφήνω τοὺς οἰκιακοὺς δούλους Τύχωνα, Βίκτα,Ἀπολλωνίδη, Διονύσιο καὶ τὴν οἰκοσκευὴ ποὺ κατἐγραψε καὶ κατέχει σὲ κατάλογο ὁ Δημήτριος.
Δέν χρωστῶ τίποτα καὶ σὲ κανένα.
(δηλ. δὲν ἀφὴνω χρἐη).
 Ὁριζω ὡς ἐκτελεστὲς τῆς διαθήκης τοὺς Λεωσθένη, Σπεύσιππο ( πρόκειται γιὰ τὸν ἀνηψιὸ τοῦ Πλάτωνα καὶ διευθυντὴ τῆς Ἀκαδημίας) Δημήτριο, Ἡγία, Εύρυμέδοντα, Καλλίμαχο, Θράσιππο.>
 
Ἐντύπωση προκαλεῖ ἡ ἔλλειψη ἀναφορᾶς στὸ κτήριο καὶ τὸ κτῆμα τῆς ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ·.
πιθανῶς θὰ ὑπῆρξε ἄλλο νομικὸ ἐγγραφο βάσει τοῦ ὀποίου θὰ ἀνἐλαβε τὴν Σχολὴ  ὁ ἀνηψιός του ὁ ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΣ , ὀ πρῶτος μετὰ Πλάτωνα ΣΧΟΛΑΡΧΗΣ (τελευταῖος , χίλια χρόνια μετά, ὐπῆρξε ὁ ΔΑΜΑΣΚΙΟΣ μέχρι τὸ 529μΧ, ὅταν ἔκλεισε τὶς Φιλοσοφικὲς Σχολὲς τῶν Ἀθηνῶν ὁ Ἰουστινιανός).

Καὶ κάτι τελευταῖο·
σὲ σύγκριση μέ τὴν Διαθήκη τοῦ Άριστοτέλη (ποὺ ἐπίσης διασώζει ὁ Διογένης Λαέρτιος  καὶ στὴν ὁποία ἡ περιουσία τοῦ Σταγειρίτη ἀποτιμᾶται στὸ ἕνα τάλαντο, δηλ. 60 μνές, όπου 1 μνᾶ =100δρχ) 
 ὁ Πλάτων (μέ τὶς τρεῖς μνές) ΔΕΝ  φαίνεται νὰ ἦταν ἰδιαίτερα εὔπορος...



______
* πολλοὶ ἐρμηνευτὲς χωρὶς φιλολογικὲς γνώσεις μεταφράζουν τὶς τιμές { πχ. ρξέ=165} ὡς χρηματικὴ ἀξία, ἀγνοῶντας ὅτι  ἡ δραχμὴ ἦταν ἐπίσης μονάδα ΒΑΡΟΥΣ .πχ. δὲν θὰ μποροῦσε τὸ χρυσὸ δακτυλίδι νὰ ἀξίζει μαζὶ μὲ τὸ χρυσὸ σκουλαρίκι μόνο 4 1/2 δρχ. Ἄρα πρόκειται γιὰ ἀντίστοιχο ΒΑΡΟΣ κι ὄχι γιὰ χρηματικὴ ἀξία
 (τὴν ἐποχὴ τοῦ Πλάτωνα, τὸ ἠμερομίσθιο ἦταν περίπου 1 ἢ 1 1/2 δρχ. ,ὅταν ἕνα ἀρνὶ στοίχιζε 30 δρχ καὶ ἕνα βόδι 400 δρχ..)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

Τὸ κρεββάτι τοῦ Τιμάρχου: Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΤΗΝ 30η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940.