Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΜΟΥΛΒΙΑ ΓΕΦΥΡΑ (312μΧ).
Δύο εἶναι οἱ πηγὲς ποὺ μιλοῦν περὶ τῆς "Θείας Ἐμπνεύσεως" ποὺ ὁδήγησε τὸν Μ. Κωνσταντῖνο στὴν νίκη στὴν ΜΟΥΛΒΙΑ ΓΕΦΥΡΑ (28 ΟΚΤ 312μΧ) κατὰ τοῦ Μαξέντιου {"INSTINCTU DIVINITATIS" τὴν ἀποκαλεῖ ὁ Κωνσταντῖνος στὴν ἁψῖδα ποὺ ἔστησε στὴν Ρώμη γιὰ τὴν νίκη
αὐτή} :
ὁ ΛΑΚΤΑΝΤΙΟΣ (παιδαγωγὸς τοῦ Κρίσπου) ποὺ γράφει λατινιστὶ γύρω στὸ 320μΧ τὸ ἔργο του "De mortibus persecutorum" {=Περὶ τοῦ θανάτου τῶν διωκτῶν} καὶ μιὰ εἰκοσαετία ἀργότερα ὁ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ στὸ ἔργο του " ΒΙΟΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" {στὴν "ΕΚΚΛ. ΙΣΤΟΡΙΑ" δέν ἀναφέρει κάτι τὸ χαρακτηριστικό).
Στό "De mortibus persecutorum" {XLIV} γράφει οε Λακταντιος ὅτι ὁ Κωνσταντῖνος έλαβε κατ' ὄναρ θεία ἐντολὴ νὰ θέσει τὸ ΧΡΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ (ΧΡ) στὶς ἀσπῖδες τῶν στρατιωτῶν του , ἐνῶ ὁ Εὐσέβιος γράφει στὸν "ΒΙΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" {Δ' 28, 29} ὅτι ὁ Αύτοκράτωρ τὸν βεβαίωσε μὲ ὅρκο ὅτι εἶδε στὸν ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ ΗΛΙΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΓΡΑΦΗ "ΤΟΥΤῼ ΝΙΚΑ" καὶ τὴν ἴδια νύχτα κατ' ὄναρ τοῦ ἐμφανίστηκε ὁ Χριστός, δίνοντας του ἐντολὴ γιὰ τὴν κατασκευὴ τοῦ ἐμβλήματος μὲ τὸ ΧΡ.
Βεβαίως ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ H. GREGOIRE ( La conversion de Constantin ἐν Revue d' Université de Bruxelles, 1931) ἡ ἔρευνα ΕΧΕΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΠΕΡΙ ΟΡΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ διότι ἡ ὅλη διὴγηση ἀποτελεῖ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ "7ου ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΥ" (κεφ.21) τοῦ 310μΧ ὁ ὁποῖος κάνει λόγο ΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΙΚΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΣΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΔΑΦΝΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΜΕ ΤΡΙΑ Χ {=στὴν ρωμαϊκὴ ἀρίθμηση τὸ Χ=10 ,ὁπότε τὰ τρία Χ σημαίνουν 30 χρόνια βασιλείας} ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΞΙΜΙΑΝΟΥ τὸ 310μΧ.
Φαίνεται λοιπὸν ὅτι ἡ ΜΙΘΡΑΪΖΟΥΣΑ θεοφάνεια τοῦ 310 μΧ (ΗΛΙΟΣ—ΝΙΚΗ—ΤΡΙΠΛΟ Χ) ἐνέπνευσε τὴν ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΗ χριστιανικὴ διήγηση τοῦ Εὐσὲβιου μὲ τὸν ΣΤΑΥΡΟ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ, τὸ ΤΟΥΤῼ ΝΙΚΑ καὶ τὸ ΧΡ.
Γεννᾶται ὅμως ἐδῶ τὸ ἐρώτημα·
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΛΑΣΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΜΥΘΟ Ο ΕΥΣΕΒΙΟΣ, ὅταν ΟΥΔΕΙΣ ἀμφισβητοῦσε τὴν ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ τοῦ Κωνσταντίνου πρὸς τοὺς χριστιανούς καὶ δεδομένου ὅτι ὄντως ὁ Κων/νος εἶχε θέσει τὸ ΧΡΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ στὰ νομίσματα ἤδη πρὶν τὸ 320 μΧ (βλ. φωτό);
Φαίνεται πὼς ὁ Εὐσέβιος χρησιμοποίησε τὴν παλιὰ μιθραϊκὴ διήγηση, παραλλαγμένη, γιὰ ΝΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ* ΤΗΣ ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΜΟΝΑΡΧΙΑΣ στὴν ὁποία στηρίχτηκε ἡ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΘΕΟΚΡΑΤΙΑΣ {=ἡ αὐτοκρατορία ἀποτελεῖ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ τοῦ οὐράνιου βασιλείου τοῦ Χριστοῦ τὸν ὁποῖο ἐπὶ γῆς ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ,ΩΣ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ, Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ}.
Καὶ πράγματι αύτὴ ἡ πολιτικὴ ἰδεολογία τοῦ ΕΥΣΕΒΙΟΥ κατἐστη ἡ πολιτικὴ ἰδεολογία τῆς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας ὣς τὴν ΑΛΩΣΗ...
Μόνο ποὺ μὲ αύτὴν τὴν ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΗ ἰδεολογία τοῦ ΕΥΣΕΒΙΟΥ, ἡ ΕΚΚΛΗΣΙΑ (δηλ. ὁ λαὸς τοῦ θεοῦ) καὶ ἡ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (δηλ. οἰ πολῖτες τοῦ κράτους) ΤΑΥΤΙΣΤΗΚΑΝ —καὶ αὐτὴ ἡ ἀντίληψη γέννησε μὺρια προβλήματα στὴν βυζαντινὴ αύτοκρατορία διότι ΤΕΛΙΚΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΕ ΣΤΗΝ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ τὴν ἐποχὴ τῶν άραβικῶν ἐπιδρομῶν ΟΤΑΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΙΖΟΥΣΕΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ ΔΕΧΤΗΚΑΝ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΩΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ, ἐξαιτίας τῶν θρησκευτικῶν διώξεων ποὺ εἶχαν ἀπηνῶς ὑποστεῖ ἐπὶ σειρὰ αἰώνων, ἐκ μέρους τῶν αὐτοκρατόρων τῆς Κω/πολης...
* Β. ΦΕΙΔΑΣ, ΕΚΚΛ. ΙΣΤΟΡΙΑ, σελ. 326 κ.ἐξῆς, Ἀθήνα 1994
ΥΓ. ἡ θρησκευτικὴ πίστη τοῦ Κων/νου (ὁ "πατρῷος θεός" ὅπως ἔλεγε) ἦταν ὁ χαρακτηριστικὸς ΗΛΙΑΚΟΣ ΕΝΟΘΕΪΣΜΟΣ τῆς ἐποχῆς {=ὅλες οἱ θρησκεῖες ἀποτελοῦν ἔκφανση τοῦ ΙΔΙΟΥ θεϊκοῦ Πνεύματος} ὅπως φαίνεται ἀφενὸς ἀπὸ τὴν ἀπεικόνιση τοῦ προσώπου του ἐν μέσῳ ἡλιακῶν ἀκτίνων στὸν ΣΤΥΛΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ στὸ ὁμώνυμο forum τῆς Κων/πολης (σημ. çemberlitaş —βλ. φωτό) καὶ ἀφετέρου στὴν ΘΕΟΥΡΓΙΚΗ τελετὴ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ τῆς Βασιλευουσας τὴν 11η ΜΑΪΟΥ 330μΧ.
