Ἀριστοφάνους, "Ἐκκλησιάζουσαι": ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Βρισκόμαστε στὰ 392 πΧ ὅταν παρουσιάζονται οἱ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ
(=οἱ γυναῖκες ποὺ συνεδριάζουν
στὴν ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ τῆς Ἀθήνας)
 ἀπὸ τὸν Ἀριστοφάνη ,μὲ μιὰν εὐτράπελη ὑπόθεση ·

οἱ γυναῖκες ,ντυμένες ἄνδρες,.ἀποφασίζουν στὴν ΠΝΥΚΑ νὰ πάρουν τὶς τύχες τῆς πόλης στὰ χέρια τους  παραμερίζοντας τοὺς ἄνδρες, ἐφσρμόζοντας δύο ρηξικέλευθα προγράμματα , ΚΟΙΝΟΚΤΗΜΟΣΥΝΗΣ καὶ ΚΟΙΝΟΓΑΜΙΑΣ.

 Εἶναι ἡ ἐποχὴ ποὺ μετὰ ἀπὸ τὶς συμφορὲς τοῦ Πελοπ.Πολέμου καὶ τοὺς Τριάκοντα, 

ὅλοι ἀναζητοῦν ποιὸ εἶναι τὸ ἰδανικὸ πολίτευμα γιὰ μιὰ πόλη , γι αὐτὸ καὶ τὶς ἰδέες ποὺ παρουσιάζει στὶς ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ ὁ Ἀριστοφάνης , θὰ τὶς ξανασυναντήσουμε , πανομοιότυπες, μιὰ δεκαετία ἀργότερα, στὴν ΠΟΛΙΤΕΙΑ τοῦ ΠΛΑΤΩΝΑ (ὅταν πιὰ δὲν ζοῦσε ὁ Ἀριστοφάνης..).

Παρουσιάζεται λοιπὸν στὶς ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ, τὸ ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ τῆς Ἱστορίας στὶς ..προγραμματικὲς δηλώσεις
 τῆς ΠΡΑΞΑΓΟΡΑΣ ,ὄταν ἀνακοινώνει  στὸν ἄνδρα της ΒΛΕΠΥΡΟ ,  τὶ θὰ προτείνει στὴν  Ἐκκλησία τοῦ Δήμου τῶν γυναικῶν·

" τὴν γῆν πρώτιστα ποιήσω κοινὴν πάντων

καὶ τἀργύριον καὶ τἆλλ' ὁπόσ'ἐστὶν ἑκάστῳ.."(στ. 599 κ.ἑξ.)

[ ΜΕΤ. πρῶτα ,πρῶτα θὰ κάνω κοινὴ τὴ γῆ ὅλων τῶν πολιτῶν καθὼς καὶ τὰ χρήματα καὶ ὅλα ὅσα καθένας τους ἔχει προσωπικά.]

Ρωτᾶ ὁ ΒΛΕΠΥΡΟΣ :

"πῶς οὗν ὅστις μὴ κέκτηται γῆν ἡμῶν , ἀργύριον δὲ καὶ Δαρεικούς, ἀφανῆ πλοῦτον;"(στ.601 κ.ἑξ.)

[ΜΕΤ. πῶς θὰ ἐνεργήσετε μὲ ὅποιον δὲν ἔχει χωράφια ,ἀλλὰ χρήματα καὶ ξένα νομίσματα καὶ πλοῦτο ποὺ δὲν φαίνεται;]

 Ἡ Πραξαγόρα ἀπάντησε ὅτι δὲν θὰ χρειαστεῖ νὰ κρύβει κανεὶς  τὸν πλοῦτο του , διότι δὲν θὰ τοῦ χρειάζεται ,

ἀφοῦ ὁλοι θὰ τὰ ἔχουν ὅλα (="πάντα γὰρ ἕξουσιν ἅπαντες").

Στὴν συνέχεια , σὲ σχετικὴ ἐρώτηση τοῦ Βλέπυρου, 

ἡ Πραξαγόρα ἀπαντᾶ ὅτι μὲ τοὺς νέους Νόμους τῶν γυναικῶν , θὰ ἐπιβληθεῖ ΚΟΙΝΟΓΑΜΙΑ καὶ κοινὴ ἀνατροφὴ τῶν τέκνων, ἔτσι ὥστε τὰ παιδιὰ νὰ μὴν ξέρουν τοὺς γονεῖς τους ,ἀλλὰ νὰ εἶναι κοινὰ παιδιὰ ὅλων..

 Ὅμως κατὰ τὴν  ὑλοποίηση αὐτῶν τῶν πρωτοποριακῶν προγραμμάτων ἀπὸ τὶς ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ,

 γεννῶνται κάποια πρακτικὰ προβλήματα·

ὁρισμένοι πολῖτες ἀργοῦν, ἤ καὶ ἀρνοῦνται, νὰ παραδώσουν ΟΛΗ τὴν περιουσία τους στὸ Κράτος, δηλ. ΚΡΥΒΟΥΝ ΑΓΑΘΑ·

 ἀλλὰ τὸ καταλυτικὸ πρόβλημα ποὺ ὑπονομεύει τὸν ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ τῆς ἰδανικῆς πολιτείας τῶν ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΩΝ 

ἀφορᾶ στὶς ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ καὶ στὴν κοινογαμία , διότι ΟΥΔΕΙΣ ΚΑΙ ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΧΗΜΟΥΣ..

 Ἡ Φύση δηλ. εἶναι ἐκείνη ποὺ ὑπονομεύει πᾶσα ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΙΣΟΤΗΤΑ ,

κατὰ τὸν ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ..

Αὐτὸ  τὸ συμπέρασμα εἶναι ἐκεῖνο ποὺ φαίνεται νὰ ἐξάγεται  ἀπὸ τὰ διάφορα εὐτράπελα  καὶ τὶς γνωστὲς ἐλευθεροστομίες τοῦ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ

 ποὺ δὲν πρέπει νὰ μᾶς ἀποσποῦν ἀπὸ τὴν ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΩΝ ΠΟΥ ΘΕΤΕΙ ΣΤΙΣ ΚΩΜΩΔΙΕΣ ΤΟΥ.

 Ὅσον κι ἄν συγκινοῦν τὰ οὐτοπιστικὰ κηρύγματα του γιὰ μιὰ κοινωνία ποὺ δὲν θἄχει
 "ΜΗ ΓΥΜΝΟΝ ΕΙΝΑΙ 

ΜΗ ΠΕΝΗΤΑ ΜΗΔΕΝΑ "(στ.566)

ἄλλο τόσο πρέπει νὰ προβληματίζουν οἱ κρίσεις του γιὰ τὸν τότε λαὸ τῶν Ἀθηναίων,

ἐπειδὴ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΛΑΟ :

" ὑμεῖς γὰρ ἐστ', ὦ δῆμε, τούτων αἴτιοι.

Τὰ δημόσια γὰρ μισθοφοροῦντες χρήματα

ἰδίᾳ σκοπεῖσθ'ἕκαστος ὅ,τι τις κερδανεῖ..(στ.205 κ.ἑξ.)

[ΜΕΤ  ἐσὺ λαὲ εἲσαι αἴτιος γιὰ τὰ χάλια τῆς πόλης 

(=ἀναφέρεται στὴν καταστροφὴ ποὺ φέρανε οἱ δημαγωγοὶ κατὰ τὸν πελοπ.πόλεμο)

γιατὶ παίρνοντας μισθὸ ἀπὸ τὰ κρατικὰ χρήματα

 (=ἐννοεῖ τὸ επίδομα 3 ὀβολῶν γιὰ τὴ συμμετοχὴ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Δήμου, Δικαστήριο Ἡλιαίας κλπ) 

 ὁ καθένας ἐνδιαφέρεται μόνο γιὰ τὸ προσωπικὸ του ὄφελος..]

Σὲ λίγους στίχους ὁ Ἀριστοφάνης συνόψισε τὴν κύρια αἰτία κατάρρευσης τῆς ἀθηναϊκῆς δημοκρατίας ἐντοπίζοντας καὶ τὸν πραγματικὸ αἴτιο κάθε κοινωνίας ποὺ καταρρέει : 

ΥΜΕΙΣ ΕΣΤΕ Ω ΔΗΜΕ  ΑΙΤΙΟΙ=

ΕΣΥ ΛΑΕ ΕΙΣΑΙ Ο ΦΤΑΙΧΤΗΣ..