ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΟΥ ΖΗΝΩΝΟΣ

Ὑποστηρικτὴς τῆς Παρμενὶδειας θέσης ὅτι τὸ Πᾶν εἶναι ΕΝΙΑΙΟ κι ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ 

(κάτι ἀνάλογο ὑποστηρίζει καὶ ἡ σύγχρονη θεωρία τῆς Σχετικότητας τοῦ Einstein)

o Ζήνων ἔμεινε στὴν ἱστορία τοῦ Πνεύματος γιὰ τὰ περίφημα Παράδοξα του 

κατὰ τὰ ὁποῖα δείχνεται ὅτι 

ἄν ἡ Πραγματικότητα εἶναι ἐπ' ἄπειρον διαιρετὴ

 τότε καταλήγουμε σὲ ΑΤΟΠΑ,

Στὸ γνωστὸ Παράδοξο τῆς ΔΙΧΟΤΟΜΙΑΣ, γιὰ παράδειγμα,  παρουσιάζεται ἀδύνατη ἡ Κίνηση.

Ἰδοὺ γιατί· 

 γιὰ νὰ κινηθεῖ κάποιος ἀπὸ τὸ σημεῖο Α 

στὸ σημεῖο Β ,πρέπει πρῶτα νὰ διανύσει τὴ μισὴ ἀπόσταση 1/2 ,

 κατόπιν τὸ 1/4  τῆς ἀποστάσεως,

ἐν συνεχείᾳ τὸ 1/8   κοκ 1/ν, 

χωρὶς ,τελικά, ποτὲ νὰ μπορεῖ να ξεκινήσει ...

Μὲ τὰ Παράδοξα του ὁ Ζήνων 

(ὅπως τὰ ἀναπτύσσει κι ὁ Πλάτων στὸν "Παρμενιδη",ἀλλὰ κυρίως ἐπὶ Βυζαντίου ὁ νεοπλατωνικὸς ΣΙΜΠΛΙΚΙΟΣ στὰ Σχόλια τῶν Φυσ.τοῦ Ἀριστοτ.)

 περιγράφει τὶς ἑξῆς θέσεις ·

Ἄν ἡ Πραγματικότητα δὲν εἶναι ἑνιαία, 

ἀλλὰ ἀποτελεῖται ἀπὸ πολλὰ μέρη ,

τότε :

1) ἤ τὰ μέρη θἆναι ΑΔΙΑΙΡΕΤΑ ,

ἄρα ΧΩΡΙΣ ΜΕΓΕΘΟΣ ,συνεπῶς ἀνύπαρκτα 

(ἀφοῦ προσθαφαιρούμενα πρὸς γνωστὴ ποσότητα δὲν ἀλλάζουν τίποτα,

ἄρα ἀποτελοῦν  μηδενικὲς ποσότητες ) 

ἤ

2)  δὲν θἆναι ἀδιαίρετα ,

ἄρα ἡ Πραγματικότητα θὰ  εἶναι ΑΠΕΙΡΗ

 ΩΣ ΔΙΑΙΡΕΤΗ ΕΠ ΑΠΕΙΡΟΝ.

Τὸ ὅλον φιλοσοφικὸ πρόβλημα τῶν Παραδόξων 

τοῦ Ζήνωνα συνίσταται στὸ εἰσέτι ἀναπάντητο ἐρώτημα ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΩΣ  ἤ ΦΥΣΙΚΩΣ ΑΔΥΝΑΤΗ Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΑΠΕΙΡΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ.

Ἀπὸ Μαθηματικῆς πλευρᾶς ἔχουν δοθεῖ ἀπαντήσεις στὰ Παράδοξα τοῦ Ζήνωνα

 (τὸν ἐπανέφερε στὸ  προσκήνιο ὁ Russell μὲ τὰ δικὰ του παράδοξα )

ἀλλὰ καὶ αὐτὲς οἱ "λύσεις"δὲν εἶναι πλήρως ἱκανοποιητικὲς στὸ κεντρικὸ  ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ πρόβλημα ποὺ ἔθεσε ὁ Ζήνων κι ἔγκειται στὸ 

ἐάν ἡ Πραγματικότητα εἶναι διαιρετὴ ἤ ὄχι.

Ο Καστοριάδης  πάντως θεωρεῖ τὸ πρόβλημα 

"ΕΝ ἤ ΠΟΛΛΑ",φιλοσοφικῶς,ἐν πολλοῖς ἄλυτο..

Γράφει :

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ

 ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ·

ΚΑΙ ΙΣΧΥΕΙ ,ΚΑΙ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ..

_________

ΥΓ . ἡ ἔννοια τοῦ "ΕΝΟΣ" 

—γράφει στὸν "ΠΟΛΙΤΙΚΟ" τοῦ Πλάτωνα, 

ὁ Καστοριάδης— 

ἤ θἆναι καντιανὴ  à priori κατηγορία ,

 δηλ. "τρόπος νόησης" τοῦ ἀνθρώπινου ἐγκεφάλου, λόγῳ τῆς φυσιολογίας του

ἤ ὄντως  τὸ 1 ὑπάρχει ἀνάμεσα στὰ Ὄντα ·

 ἡ ἑνασχόληση πάντως  μὲ τὸ περιεχόμενο

 τῆς ἔννοιας τοῦ " Ἑνός",

 ἀνοίγει μιὰ φιλοσοφικὴ ἄβυσσο..

Ὡστόσο , ἡ θεωρία τῆς Σχετικότητας ,τοῦ ΑΪΝΣΤΑΪΝ

 μιλᾶ γιὰ ἕνα Σύμπαν ΕΝΙΑΙΟ , ΑΧΡΟΝΟ, ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ,  ποὺ τὸ ἀποκαλεῖ  ΤΕΤΡΑΔΙΑΣΤΑΤΟ ,ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΧΕΣ .