Ἐπιτύμβιον Εὐφράνορος : ΚΩΔΙΚΑΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΠΙΤΥΜΒΙΩΝ
Ὑπάρχει μιὰ "σταθερά" ἑρμηνείας τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν ἐπιτυμβίων:
ὁ νεκρὸς κοιτᾶ πάντα ΑΛΛΟΥ ,
στὸ ΑΠΕΙΡΟ , στοὺς θεατές
—ποτὲ σὲ ἐκείνους ποὺ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΝ.
Οἱ ζῶντες τὸν βλέπουν ,κοιτοῦν πρὸς αὐτὸν,
ὁ νεκρὸς ὄχι, κοιτᾶ ΑΛΛΟΥ.
Κι ἔτσι ἀναγνωρίζουμε
ποιὸ ἀπὸ τὰ ἀνάγλυφα ἤ ἀγἀλματα
τοῦ ἐπιτυμβίου
ἀναπαριστᾶ τὸ νεκρό.
Στὸ παρακάτω ΕΠΙΤΥΜΒΙΟΥ ΤΟΥ ΕΥΦΡΑΝΟΡΟΣ ,
τοῦ 310 πΧ, ποὺ βρέθηκε στὸν Ἰλισσό
τοῦ 310 πΧ, ποὺ βρέθηκε στὸν Ἰλισσό
[ ὅταν ἤμουν φοιτητὴς ,τό 1982, τὸ ἀπέδιδαν στὸν ΣΚΟΠΑ κι ὄχι στὸν Εὐφρἀνορα]
ὁ νεκρὸς εἶναι ὁ νέος ἀριστερὰ
ΠΟΥ ΚΟΙΤΑ ΣΤΟ ΚΕΝΟ , στοὺς θεατές,
ΠΟΥ ΚΟΙΤΑ ΣΤΟ ΚΕΝΟ , στοὺς θεατές,
ἐνῶ δεξιὰ ἀπεικονίζεται ὁ γέρων πατέρας του ΠΟΥ ΚΟΙΤΑ ΤΟ ΝΕΚΡΟ γυιὸ του ,ἀναλογιζόμενος τὸ Παράλογο τοῦ βίου [ =πεθαίνει ὁ γυιὸς ,ἐνῶ ζεῖ ὁ ἡλικιωμένος πατέρας]
Κάτω ἀριστερὰ ΚΟΙΜΑΤΑΙ τὸ μικρὸ παιδὶ
τοῦ νεκροῦ νέου ,
τοῦ νεκροῦ νέου ,
ὀνειρευόμενο τὸν πατέρα του ποὺ ἔφυγε..
Τρεῖς γενιὲς σὲ ἕνα ἐπιτύμβιο:
παπποῦς, νεαρὸς πατέρας,ἐγγονός.
Καὶ κάτω δεξιὰ ,ὁ πιστὸς σκύλος
(βλ πάνω φωτο)
(βλ πάνω φωτο)
μὲ μιὰ ἐκπληκτικὴ λεπτομέρεια·