Διαμαντῆς Κούτουλας

Ξαναδιάβασα, μετὰ ἀπὸ χρόνια, τό "ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ"  ἀπὸ τὰ Χειρόγραφα τῆς Νεκρᾶς Θαλασσης τῶν Ἐσσαίων, τὸ ὁποῖο  περιγράφει, (σὰν τὴν ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ)  τὸν ΕΣΧΑΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ἐπὶ γῆς τῶν δυνάμεων τοῦ Καλοῦ (ΥΙΩΝ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ) ὑπὸ τὸν Κύριο, κατὰ τῶν δυνάμεων τοῦ Κακοῦ (ΥΙΩΝ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ) ὑπὸ τὸν ΒΕΛΙΑΛ.  Μὲ ἐντυπωσίασαν  πάλι, οἱ γνώσεις τοῦ ἀνώνυμου συγγραφέα τοῦ ἐν λόγῳ ἐγχειριδίου  περὶ τῶν  τακτικῶν καὶ τῆς  δομῆς   τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ καθὼς καὶ οἱ προφανεῖς ὁμοιότητες αὐτοῦ τοῦ ἐσσαϊκοῦ κειμἐνου μὲ τὴν χριστιανικὴ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ  ἡ ὁποία  περιγράφει,ὡς γνωστόν,  παρόμοιο ἐσχατολογικὸ Πόλεμο. (Θυμἰζω ὅτι καὶ τὸ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ χρησιμοποιεῖ τὴν ἴδια ὁρολογία μὲ τοὺς ΕΣΣΑΙΟΥΣ περὶ "ΥΙΩΝ ΦΩΤΟΣ" μόνο πού γιά τὸν Εὐαγγελιστὴ ὡς Υἱοὶ Φωτὸς θεωροῦνται φυσικὰ οἱ χριστιανοί, ἐνῶ στὸ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ Υἱοὶ Φωτὸς  ἁποκαλοῦνται τὰ μἐλη τῆς Κοινὀτητας τῶν ΕΣΣΑΙΩΝ). Ὅμως τό πιὸ ἐ...

Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς κατασκευῆς τοῦ Κέντρου Πολιτισμοῦ Ἵδρυμα Σταῦρος Νιάρχος (ΜΑΡΤΙΟΣ 2016)  ἀποκαλύφθηκε σὲ σωστικὴ ἀνασκαφὴ ἀπὸ τὴν ἀρχαιολόγο  ΣΤΕΛΛΑ ΧΡΥΣΟΥΛΑΚΗ μία μαζικὴ ταφὴ 78 ἀνθρώπων, γνωστῶν πλέον   ὡς «Δεσμωτῶν τοῦ Φαλήρου», ἡ ὁποία ἀνάγεται στὸν 7ο αἰῶνα π.Χ. δηλ. στὴν ἐποχὴ τοῦ ΚΥΛΩΝΕΙΟΥ ΑΓΟΥΣ.  Οἱ νεκροὶ εἶναι τοποθετημένοι μὲ τάξη, ὁ ἕνας δίπλα στὸν ἄλλον καὶ φέρουν μεταλλικὰ δεσμὰ στοὺς καρπούς, πλὴν τοῦ τελευταίου σκελετοῦ, ὁ ὁποῖος ἔχει δεσμὰ στὰ πόδια. Τὸ 50% τῶν σκελετῶν ποὺ ἐξετάστηκαν δείχνουν ὅτι πρόκειται γιὰ νεαροὺς ἄντρες, ἐνῶ ἡ ὅλη τάξη τῆς  ταφῆς δείχνει ὅτι οἱ ἁλυσοδεμένοι αὐτοὶ σκελετοὶ δὲν ἀνήκουν σὲ  κοινοὺς  ἐγκληματίες, ἀλλὰ μᾶλλον σὲ πολιτικοὺς  παραβάτες καὶ μάλιστα ἀριστοκρατικῆς καταγωγῆς. Εἶναι γνωστὴ ἡ ἱστορία τοῦ ΚΥΛΩΝΟΣ ὁ ὁποῖος τὸ 632πΧ  ἁπἐτυχε νὰ καταλάβει πραξικοπηματικὰ τὴν ΑΚΡΟΠΟΛΗ γιὰ νὰ ἐγκαθιδρύσει ΤΥΡΑΝΝΙΔΑ καὶ ὁ ΜΕΓΑΚΛΗΣ ἡγέτης τοῦ γένους τῶν ΑΛΚΜΕΩΝΙΔΩΝ κατέσφαξε τοὺς ὀπαδοὺς τοῦ Κύλ...

Γράφει ὁ Πλάτων στὴν περίφημη ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ τῆς "ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ" τὰ ἀκόλουθα (μιλᾶ ὁ ΣΩΚΡΑΤΗΣ στὸν ΓΛΑΥΚΩΝΑ ἀδελφὸ τοῦ Πλάτωνος) : < Ἰδὲ γὰρ ἀνθρώπους οἷον ἐν καταγείῳ οἰκήσει σπηλαιώδει, ἀναπεπταμένην πρὸς τὸ φῶς τὴν εἴσοδον ἐχούσῃ μακρὰν παρὰ πᾶν τὸ σπήλαιον, ἐν ταύτῃ ἐκ παίδων ὄντας ἐν δεσμοῖς καὶ τὰ σκέλη καὶ τοὺς αὐχένας, ὥστε μένειν τε αὐτοὺς εἴς τε τὸ πρόσθεν μόνον ὁρᾶν, κύκλῳ δὲ τὰς κεφαλὰς ὑπὸ τοῦ δεσμοῦ ἀδυνάτους περιάγειν, φῶς δὲ αὐτοῖς πυρὸς ἄνωθεν καὶ πόρρωθεν καόμενον ὄπισθεν αὐτῶν, μεταξὺ δὲ τοῦ πυρὸς καὶ τῶν δεσμωτῶν ἐπάνω ὁδόν, παρ' ἣν ἰδὲ τειχίον παρῳκοδομημένον, ὥσπερ τοῖς θαυματοποιοῖς πρὸ τῶν ἀνθρώπων πρόκειται τὰ παραφράγματα, ὑπὲρ ὧν τὰ θαύματα δεικνύασιν.  Ὁρῶ, ἔφη.  Ὅρα τοίνυν παρὰ τοῦτο τὸ τειχίον φέροντας ἀνθρώπους σκεύη τε παντοδαπὰ ὑπερέχοντα τοῦ τειχίου καὶ ἀνδριάντας καὶ ἄλλα ζῷα λίθινά τε καὶ ξύλινα καὶ παντοῖα εἰργασμένα, οἷον εἰκὸς τοὺς μὲν φθεγγομένους, τοὺς δὲ σιγῶντας τῶν παραφερόντων.  Ἄτοπον, ἔφη, λέγεις εἰκόνα καὶ δεσμώτας ἀτ...

Ἀναφερόμενος  τὸν 2ο αἰ.μΧ ὁ γνωστὸς Πλούταρχος στὴν ΩΓΥΓΙΑ   νῆσο τῆς Ὀδύσσειας γράφει ὅτι αὐτὴ  ἀπέχει ἁπὸ τὴν Βρεττανία πἐντε ἠμερῶν πλοῦ δυτικά  {= ὠγυγία..δρόμον ἡμερῶν πέντε Βρεττανίας ἀπέχουσα πλέοντι πρὸς ἑσπέραν > προφανῶς περιγράφοντας τὴν ΙΣΛΑΝΔΙΑ {ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Περὶ τοῦ ἐμφαινομένου προσώπου ἐν τῷ κύκλῳ τῆς σελήνης, 941a-c). Ὅμως τὰ πιὸ ἐκπληκτικὰ τά γράφει παρακάτω   {941B} ὅταν ἀναφέρει ὅτι ὑπάρχει ὁλόκληρη ΗΠΕΙΡΟΣ  στὸ τἐλος τοῦ < Κρονίου Πελάγους > {=Ἀτλαντικοῦ} ἡ ὁποία ἀπέχει ἀπὸ τὴν Ὠγυγία < πεντακισχιλίους σταδίους >  καὶ στῆς ὁποίας  τὰ ἁνατολικὰ παρἀλια  {= τῆς δ'ἠπείρου τὰ πρὸς τῇ θαλάττῃ } γύρω ἀπὸ  ἕναν  κόλπο ὄχι μικρότερο τῆς ΜΑΙΩΤΙΔΑΣ λίμνης {=ἀζοφικὴ θάλασσα} κατοικοῦν ΕΛΛΗΝΕΣ {= κατοικεῖν Ἕλληνες περὶ κόλπον οὐκ ἑλάττονα τῆς Μαιὠτιδος}. Τὸ πλέον ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟ ὡστόσο τὸ ἀφήνει ὁ Πλούταρχος γιὰ τὸ τἐλος ὅταν γράφει πὼς  τὸ στόμιο τοῦ κόλπου αὐτοῦ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΓΕ...

<Ἀπαγορευμἐνα βιβλία>  ἀποκαλῶ  μεταφορικῶς τὰ ἀριστουργήματα ἐκεῖνα  ποὺ ΞΥΠΝΟΥΝ συνειδήσεις καὶ διαμορφώνουν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ δίποδους πιθήκους σέ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΠΡΟΣΩΠΑ.  Ὡς τέτοια βιβλἰα  θεωρῶ ἐκτὸς βεβαίως τῶν ἀρχαἰων ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ (πχ. τὴν  Ραψωδία Χ τῆς Ἰλιάδας ὅπου περιγράφεται ἡ κηροστασἰα γιὰ τὴν κατἀληξη τῆς μονομαχίας Ἀχιλλέα—Ἕκτορα ἢ τὸ 5ο βιβλίο τῶν Ἱστοριῶν τοῦ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ, ὅπου περιγρἀφεται ὁ συγκλονιστικὸς διάλογος ΑΘΗΝΑΙΩΝ—ΜΗΛΙΩΝ ἢ τὴν  ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ τοῦ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ἢ τοὺς ΙΠΠΗΣ τοῦ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ κλπ) τὰ ἀκόλουθα · 1) ΤΟΝ "ΜΕΓΑ ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΗ" ΤΟΥ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ  Ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες στιγμὲς τῆς Παγκόσμιας Λογοτεχνίας, ἄν ὄχι ἡ ὑψηλότερη,   εἶναι τό κεφ."Ο ΜΕΓΑΣ ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΗΣ" τοῦ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ ἀπὸ τὸ μυθιστόρημα του  "ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΜΑΖΩΦ" {1880}. Πρόκειται γιὰ μιὰ διήγηση ἡ ὁποία ἀποκαλύπτει ὅτι τὰ μεγάλα Πνεύματα εἶναι πάντα ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ.  Ἦρθε —λέει—ξανὰ ὁ Χριστὸς στὴν γῆ, στὴν Σεβίλλη τοῦ 1500 καὶ τὸν συνέλαβε ὁ Μ.Ἱερο...

Ὁ Κάντ πίστευε ὅτι ἔξω ἀπὸ ἐμᾶς ὑπάρχει μιὰ ἀντικειμενικὴ τάξη Πραγμάτων ἡ ὁποία ὑφίσταται χωρὶς τὴν δική μας δαμεσολάβηση.  Ὁ ΝΙΤΣΕ θεώρησε τὴν ἄποψη αύτὴ περὶ τῆς ἀντικειμενικῆς ὕπαρξης τῶν Πραγμάτων ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ διότι εἶναι ἀδύνατο νὰ ἔλθουμε ποτὲ σὲ ΑΜΕΣΗ ἐπαφὴ μέ τὰ πρἀγματα , τὰ ὁποῖα, στὴν πραγματικότητα,  δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ μιὰ δέσμη ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ποὺ λαμβάνει  ἡ ΕΜΠΕΙΡΙΑ μας. ( Πχ. ἕνα τριαντάφυλλο εἶναι ἡ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ πού ἔχω ἀπὸ αὐτὸ στὸν νοῦ μου,  ἀπὸ τὴν  ὂσφρηση μου ,τὴν  ἀφή μου κλπ. ) . Συνεπῶς κατὰ τὸν Νίτσε, ἀληθινὴ πραγματικὀτητα πέρα ἀπὸ τὰ Φαινόμενα τοῦ κόσμου δέν ὑφίσταται, ὑπάρχουν  μὸνο οἱ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ τῶν αἰσθήσεων μας. "ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ . ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΑΣ.   Ἡ αἰτία γιὰ τὴν ΨΕΥΔΑΙΑΘΗΣΗ αὐτὴ ὀφείλεται, κατὰ τὸν Νίτσε, στὴν ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ μἐσῳ τῆς ὁποἰας  ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ὅτι οἱ ΛΕΞΕΙΣ πού χρησιμοποιοῦμε ( πχ δένδρο, τραπέζι, ἀνθοδοχεῖο κλπ)  ἀντιστοιχοῦν σὲ ΠΡΑΓΜΑΤΑ συμπαγῆ,...

 Τὰ γράφω ἐν συνόψει γιὰ τοὺς μὴ εἰδικούς· τό Δογματικὸ Διάταγμα  "DE ECCLESIA "   τῆς Α' Βατικανῆς Συνόδου τοῦ 1870 διακήρυξε ὅτι οἱ Παπικὲς Ἀποφάσεις εἰναι ἀμετάβλητες < EX ESSE NON AUTEM EX CONSENSU ECCLESIAE>  Μεταφράζω:  <αύτὲς καθεαυτὲς καὶ ὄχι λόγῳ τῆς  συναίνεσης τῆς Ἐκκλησίας>  {κατὰ λέξη : ΟΧΙ ΕΚ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ} Αὐτὸ τὸ "NON EX CONSENSU ECCLESIAE" {=ὄχι ἐκ τῆς συναινέσεως τῆς Ἐκκλησίας}  συντάραξε τοὺς πιστοὺς τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν ποὺ τὸ μετέφρασαν ΚΑΤΑ ΛΕΞΗ , ἐνῶ ἂν διαβάσει κανεὶς ὅλο τὸ κείμενο τοῦ "DE ECCLESIA" ἀντιλαμβάνεται ὅτι πρόκειται μᾶλλον γιὰ ΝΟΜΙΚΗ  κι ὄχι θεολογική διατύπωση ποὺ στρέφεται κατά τοῦ ΓΑΛΛΙΚΑΝΙΣΜΟΥ * ,καθόσον ΣΥΝΟΔΟΣ ἦταν ποὺ τὰ ἀποφάσισε αύτὰ κι ὄχι ὁ Πάπας μόνος του... Τέλος πάντων αὐτὸ τό "ΟΧΙ ΕΚ ΤΗΣ   ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΩΣ  ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ" ἦταν μᾶλλον μιὰ ΑΤΥΧΗΣ ἔκφραση τοῦ ἐν λόγῳ  Διατάγματος τῆς Α' Βατικανῆς πού ταλανίζει ἀκόμα τοὺς χριστιανοὺς ἀνατολῆς καὶ δ...

ΜΕΤΑΗΘΙΚΕΣ θεωρίες συνηθίζουμε νὰ ἀποκαλοῦμε τὶς φιλοσοφικὲς ἀντιλήψεις περὶ Ἠθικῆς ποὺ ἀνἀγονται στὶς θεωρίες τῆς ΓΛΩΣΣΑΣ καὶ προσπαθοῦν νὰ ὀρίσουν ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ  ἡ φράση "ἠθικὰ σωστό" κι ὄχι ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ τό "ἠθικὰ σωστό". Ἐξηγῶ· δύο εἶναι οἱ κυρίαρχες θεωρίες περὶ τοῦ νοήματος τῆς γλώσσας : α) ἡ ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ,κατὰ τὴν ὁποία τὸ νόημα μιᾶς λἐξης ἢ πρότασης καθορἰζεται ἀπὸ τὸ ἀντικείμενο, πρὀσωπο ἢ γεγονὸς στὸ ὁποῖο ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ β) η ΧΡΗΣΤΙΚΗ ,σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία τὸ νόημα καθορίζεται ἀπὸ τὴν ΧΡΗΣΗ ποὺ κάνει ὁ χειριστὴς τῆς γλώσσας. Ἀκολουθῶντας τὴν ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ὁ  ΜΟΥΡ ( G.E.MOORE ) διατύπωσε τὴν ΕΝΟΡΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΗΘΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία τὸ ΗΘΙΚΟ (ἀγαθό) εἶναι  ΕΝΟΡΑΤΙΚΑ—ΔΙΑΙΣΘΗΤΙΚΑ προσβάσιμο καὶ δὲν  ἀναφέρεται σὲ  φυσικὴ ποιότητα, διότι, ἂν ἀναφερόταν, θὰ συνιστοῦσε μιὰ ΚΕΝΗ ΝΟΗΜΑΤΟΣ  ΤΑΥΤΟΛΟΓΙΑ. (Πχ. στὴν φράση "ἀγαθὸ εἶναι ὅ,τι συμβάλλει στὴν εὐτυχία", ἂν τὸ ἀγαθὸ ταυτίζεται μὲ ὅ,τι συμβάλλει στὴν εύτυχία, τότε ἡ ἐν λόγῳ φράση ἰσοδυναμ...

Πρόκειται γιὰ τὸ ἀριστούργημα τοῦ ΣΑΡΤΡ τὸ ὁποῖο ἐκδόθηκε τὸ 1943 (στὴν φωτό. ἡ ἑλληνικὴ ἔκδοση τοῦ 1978) .  Ἔχω ὑπόψιν μου τὶς διατυπωθεῖσες κατηγορίες κατὰ τῆς φιλοσοφίας τοῦ Σὰρτρ ἄλλες  βάσιμες (πχ. τὶς ἀναφερόμενες στὴν ἀντίφαση του νὰ  μιλᾶ γιὰ τὴν ἀνυπαρξία μεταφυσικῆς μέ...μεταφυσικὸ τρόπο) ἄλλες ἀβάσιμες (πχ τὶς κατηγορίες γιὰ τὰ ἐγκλήματα τῶν ἐρυθρῶν Χμέρ, οἱ ὁποῖοι τὸν ἐπικαλοῦνταν...) ὠστόσο θεωρῶ χρήσιμο νὰ ἀναφέρω ἐπιγραμματικὰ τὴν κεντρικὴ ἰδέα τῆς σκἐψης του. Ὁ Σὰρτρ ἔλεγε ὅτι ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη βρίσκεται διαρκῶς ἐν ἐξελίξει, δὲν ἀποτελεῖ ἕνα ὁλοκληρωμένο ὄν.  Συνεπῶς ὁ ἄνθρωπος, ὡς διαρκῶς μεταβαλλόμενος, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ  ΟΝ ἀλλὰ μὴ ὂν, ΜΗΔΕΝ.*  Γίνεται ΟΝ  μόνο μὲ τὸν ΘΑΝΑΤΟ του διότι τότε ὁλοκληρώνεται ἡ ἐξέλιξη του.  Ἡ ἐξελικτικὴ πορεία τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης εἶναι ΑΔΕΣΠΟΤΗ  διότι δὲν καθορόζεται ἀπὸ τίποτε καὶ ἐπειδὴ θεὸς δὲν ὑπάρχει , ὁ ἄνθρωπος φέρει τὴν ἀπόλυτη εύθύνη τῶν πράξεων του οἱ ὁποῖες εἶναι μὴ ἀναστρέψιμες—ἐξ οὗ ...

Α. Διδακτική ενότητα:  ΠΕΡΣΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ-ΜΗΔΙΚΑ ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ: 13 ΑΥΓ 490πΧ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ: ΣΕΠ 480πΧ ΣΑΛΑΜΙΝΑ: 29 ΣΕΠ 480πΧ ΠΛΑΤΑΙΕΣ : 27 ΑΥΓ 479 πΧ Β. Περιεχόμενο διδακτικής ενότητας: 1.Ιστορικα γεγονότα. Ιωνική Επανάσταση. Σχέση των Ιώνων με τους Ελλαδίτες κατοίκους.Προσδιορισμός του όρου "μηδικά" & "μηδιζόντων" 2.Κατανόηση τής σύγκρουσης τών δύο πολιτισμών , περσικού και ελληνικού. 3.Συνειδητοποίηση των αρχ.Ελλήνων ότι ανήκουν στο ίδιο έθνος (αναφορά Ηροδότου) 4.Κατανόηση της ιστορικής σημασίας της ελληνικής νίκης στα Μηδικά   Γ..Πορεία διδακτικής προσέγγισης της ενότητας. Μέθοδος: ανεστραμμένη τάξη/ομαδοσυνεργατική διδασκαλία Χρόνος υλοποίησης : 1 διδακτική ώρα Διδακτικοί στόχοι: Οι αναφερόμενοι στο Εγχειρίδιο Καθηγητή. Οι μαθητές πρέπει να κατανοήσουν την ιστορική σημασία των Μηδικών για την συνέπεια των Περσικών Πολέμων για την  απόκτηση από τους Έλληνες πανελλήνιας συνείδησης (το "ελληνικόν") Εργαλεία: διαδραστικός πίνακας/σχολικό εγχειρίδιο  Δ. Διεξαγω...

Τὸν Φεβρουἀριο τοῦ 1974 κυκλοφόρησε τὸ 8ο φύλλο τῆς "ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗΣ"  (βλ.φωτό)  ὀργάνου τῆς λεγόμενης,τότε, ΑΝΤΙ—ΕΦΕΕ προσκείμενης στὴν ΚΝΕ καὶ τὸ  ΚΚΕ τὸ ὁποῖο στὴν σελ.4 ἐγραφε τὰ ἑξῆς γιὰ τὴν ἐξέγερση τοῦ Πολυτεχνείου:  << Καταγγέλλουμε τὴ προσχεδιασμένη εἰσβολὴ στὸ χῶρο τοῦ Πολ/χνείου τὴν Τετάρτη, 14 τοῦ Νοέμβρη, 350 περίπου ὀργανωμένων πραχτόρων τῆς ΚΥΠ, σύμφωνα μὲ τὸ προβοκατόρικο σχέδιο τῶν Ρουφογάλη - Καραγιαννόπουλου, μὲ βάση τὶς ἐντολές τοῦ παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου καὶ τῆς ἀμερικανικῆς ClΑ, μὲ σκοπὸ νὰ προβάλουν μὲ κάθε μέσο τραμπουκισμοῧ καὶ προβοκάτσιας γελοῖα καὶ ἀναρχικὰ συνθήματα καὶ συνθήματα ποὺ δὲν ἐκφράζανε τὴ στιγμὴ καὶ τὶς συγκεκριμένες δυνάμεις. >> Αύτοὶ οί <<300 πράχτορες>> ἦταν οἱ φοιτητὲς ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΜΙΚΗ ἐκείνη τὴν Τετάρτη (14/ΝΟΕ/1973 ) καὶ κάνοντας πορεία διὰ μέσου τῆς ὀδοῦ Σόλωνος ἔφτασαν στὸ Πολυτεχνεῖο  ὀπου ΞΕΚΝΗΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ἡ ὁποία ὀδήγησε στὰ γνωστὰ γεγο...

Εὐφυὴς ἡ κίνηση τοῦ Μιλτιάδη νά μὴν κλειστεῖ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ περιμένοντας τὴν πολιορκία τῶν Περσῶν (εἶχε δεῖ πῶς ἔπεσε μὲ προδοσία ἡ Ἐρέτρια) καὶ γνώριζε ὅτι μέσα στὴν Ἀθήνα ἡ δημοκρατικὴ παρἀταξη ,μέ ἐπικεφαλῆς τὸ γένος τῶν  ΑΛΚΜΕΩΝΙΔΩΝ ,μήδιζε ἁπὸ καιρό  (ὁ ΞΑΝΘΙΠΠΟΣ πατέρας τοῦ ΠΕΡΙΚΛΗ  ἦταν ὁ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΜΙΛΤΙΑΔΗ καὶ  εἶχε συμμαχήσει μὲ τοὺς Πεισιστρατίδες ἀπὸ μῖσος πρὸς τὸ ἀριστοκρατικὸ γένος τῶν Φιλαϊδῶν τοῦ Μιλτιάδη, ἐνῶ ἤδη ὁ ΙΠΠΙΑΣ, ὁ γυιὸς τοῦ Πεισιστράτου βρισκόταν φυγὰς  στὸ στρατόπεδο τῶν Περσῶν). ( 1 )  Ἔτσι ὁ Μιλτιάδης ἀποφὰσισε νά ΒΓΕΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝΑ τὸν στρατὸ τοῦ ΔΑΤΙ καὶ τοῦ ΑΡΤΑΦΕΡΝΗ (ὁ ὁποῖος εἶχε ἀποβιβαστεῖ ἐκεῖ επειδὴ  στὴν περιοχὴ αὐτὴ εἶχε πολλοὺς  ὀπαδοὺς ὀ Ἱππίας..) 5 ἡμέρες περίμενε ὁ Μιλτιάδης τὴν βοήθεια ἐκ ΣΠΑΡΤΗΣ ( 11‒12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΑΝ ΤΑ ΚΑΡΝΕΙΑ ΟΙ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙ )  καὶ τὸ ἴδιο χρονικὸ διάστημα ἀνἐμεναν ἄπραγοι κι οἱ Πέρσες τὴν ΠΡΟΔΟΣΙΑ τῶν Ἀλκμεωνιδῶν.  Ὅταν ὀμως πληροφορήθηκε...