Ἡ Παρακμὴ τοῦ σημερινοῦ Δυτικοῦ Κόσμου.
Ἐλευθερία σημαίνει δικαίωμα στὴν διαφορά, ὡστόσο·
ὅπως στὴν ὕστερη ἀρχαιότητα ἡ ἐλευθερία τοῦ Πολυθεϊσμοῦ κατέρρευσε ἀπὸ τὴν ἀπολυταρχία τοῦ Μονοθεϊσμοῦ {ἐπειδὴ ἀκριβῶς τὸ ΔΟΓΜΑ τῆς ΜΙΑΣ ΑΠΟΨΗΣ ἀναδεικνύεται πάντα πιὸ δυνατὸ ἀπὸ τὴν ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ τῶν πολλῶν ἀπόψεων περί Ἀληθείας, γιὰ τὸν λόγο ὅτι ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΩΣ ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ, ΑΛΛᾺ ΩΣ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΝΩ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΨΕΥΔΗ, καθότι ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ=ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ}, ἔτσι κατ’ ἀναλογίαν, ὁ σύγχρονος Πλουραλισμὸς τοῦ δυτικοῦ κόσμου ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ νὰ καταρρεύσει ἀπὸ ἕναν φανερό (θρησκευτικό*) ἢ μεταμφιεσμένο (πολιτικό) Μονοθεϊσμό, στὸν ὁποῖο μόνο ἡ ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ τοῦ ΔΟΓΜΑΤΟΣ θὰ εἶναι ἀποδεκτή ὡς ἀληθινή.
Ἀπὸ μιὰ τέτοια δυσοίωνη προοπτικὴ , τὴν Δὐση δέν μπορεῖ νά τὴν σὼσει οὐτε τὸ iphone οὔτε τὰ social media, οὔτε ἠ AI—μὴν γελιέστε·
ἡ τεχνολογία θὰ χρησιμοποιηθεῖ ὡς ἐργαλεῖο ἀπὸ τὴν ἀπολυταρχία τῆς ΜΙΑΣ καὶ ΜΟΝΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ τοῦ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ποὺ ἔρχεται...
Ὁ κόμπος φτάνει στό χτἐνι·
οἱ ἀρχὲς καὶ οἱ ἀξίες τῆς δυτικῆς ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ἄρχισαν νά στρἐφονται ἐναντίον ΤΗΣ..
Καὶ ὁ νοῶν νοεἰτω...
____________
* ἐννοῶ ἐδῶ βεβαίως τὸ ἰσχυρὰ ἀναπτυσσόμενο στὸν εὐρωπαϊκὸ χῶρο ΙΣΛΑΜ μὲ τὴν ΝΟΜΙΚΗ ἠθικὴ τοῦ Κορανίου, τὸ ὁποῖο ἐντἐλλεται μεταξὺ ἄλλων τὰ ἀκόλουθα·
Σούρα {=κεφάλαιο} "ΤΟ ΦΩΣ", 24, 2:
<τὴν μοιχαλίδα καὶ τὸν μοιχὸ νὰ μαστιγώνετε κάθε ἕναν ἁπο τοὺς δύο, μέ 100 ραβδισμούς...Κι ἂς εἶναι μάρτυρες (παρόντες) τῆς τιμωρἰας τους μιὰ ὁμάδα Πιστῶν..>
Σούρα "ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ", 4, 34:
<ὅσο γιὰ τὶς γυναῖκες ποὺ φοβᾶστε γιὰ τὴν παρακοή τους , νὰ τὶς συμβουλεύετε πρῶτα, ἔπειτα ἀρνηθεῖτε νὰ μοιραστεῖτε τὸ κρεββάτι τους καὶ τέλος νὰ τὶς δείρετε ἐλαφρά...>
Σούρα "ΣΤΡΩΜΕΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ", 5, 38:
< κόψτε τὸ χέρι τοῦ κλἐφτη καὶ τῆς κλἐφτρας· Παραδειγματικὴ τιμωρία γιὰ τὸ ἔγκλημα τους ἁπὸ τὸν Ἀλλάχ...>
[ἡ μετάφραση στὰ ἑλληνικὰ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἐπίσημη ἔκδοση τοῦ ΙΕΡΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥ τοῦ Βασιλιᾶ ΦΑΧΝΤ, ἀπὸ τὴν ΜΕΔΙΝΑ τῆς Σαουδικῆς Ἀραβίας]
________
ΥΓ. τά παραπἀνω δέν ἔχουν σχέση μὲ τὸ κλασσικὸ σὺγγραμμα "Ἡ Παρακμή της Δύσης" {Der Untergang des Abendlandes} τοῦ Ὄσβαλντ Σπένγκλερ (Oswald Spengler), ποὺ ἐκδόθηκε σὲ δύο τόμους (1918 και 1922)·
ἐγὼ τὸ βλἐπω ἀπὸ ἄλλη σκοπιὰ τὸ θέμα, συγκρίνοντας τὴν Ὕστερη Ἀρχαιὀτητα τοῦ ἑλληνορρωμαϊκοῦ κόσμου, μέ τὴν ἐποχή μας,
ἂν καὶ συμφωνῶ βεβαίως μὲ τὴν ἄποψη τοῦ ΣΠΕΝΓΚΛΕΡ ὀτι ἡ ΜΑΖΟΠΟΙΗΣΗ, ἡ σύγχρονη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ καὶ ἡ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ἀποτελοῦν συμπτώματα ΠΑΡΑΚΜΗΣ τῆς Δύσης καθότι ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ τὴν άτομικὴ προσωπικότητα καὶ κυρίως τὴν ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ τοῦ ἀτόμου, ὑπὲρ τῆς ΑΓΕΛΗΣ τῶν Μαζανθρώπων...
