Διαμαντῆς Κούτουλας

Τὸ ἐρώτημα "ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΗΛΘΕ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΗΣ/ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ" ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ δύσκολα προβληματα  στὴν ἔρευνα γιὰ τὴν προἐλευση τῶν ἀντιλήψεων τοῦ άρχέγονου χριστιανισμοῦ καὶ τοῦτο διότι: 1) ἡ ἰδέα τῆς Ἐναθρώπησης {ἐκ τοῦ ρ." ἐνανθρωπῶ "} , ἢ τῆς Ἐνσἀρκωσης, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ—κι ὂχι μόνο δὲν ὑπάρχει, ἀλλὰ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΡΗΤΑ  {" ού ποιήσεις σεαυτῷ ειἴδωλον ούδὲ παντὸς ὁμοίωμα ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω...οὐ προσκυνήσεις αὐτοῖς, οὐδὲ μὴ λατρεύσῃς αὐτοῖς— ΕΞ.20,4}. 2) ἡ ἰδέα γιὰ τὸν ἀναμενόμενο  ΜΕΣΣΙΑ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀναφερεται σὲ ΑΝΘΡΩΠΟ μόνον {= προφήτην ὑμῖν ἀναστήσει Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν ὡς ἐμέ — ΠΡ.3,22 καὶ 7,37}   3) ἐπίσης ἡ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ φιλοσοφία ἀπέρριπτε πᾶσα ἰδέα ἐνσάρκωσης {=" θεὸς δὲ ἀνθρώπῳ οὐ μείγνυται" — ΠΛΑΤ. ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ, 203a} Ἀπὸ ποῦ λοιπὸν προέρχεται ἡ ἰδέα τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ " καὶ ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο " {1,14} ; Κατὰ πολλοὺς εἰδικούς (πχ.ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ*) ἡ ἰδέα τῆς Ἐνανρθώ...

 Ἐν συνόψει· ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ δημοκρατία ἦταν ΑΜΕΣΗ καθότι "ἄνδρες γὰρ ἡ πόλις" {γι αὐτὸ καὶ λἐμε "Πόλις τῶν Ἀθηναίων" —κι ὄχι τῶν Ἀθηνῶν, "Πόλις τῶν Θηβαίων"—κι ὄχι τῶν Θηβῶν}, ὁπότε ὁ χαρακτήρας της ἦταν ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΙΚΟΣ, δηλ. ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΤΑΝ ΡΟΛΟΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ.  Οἱ μειοψηφοῦντες ἢ ὑποτάσσονταν στοὺς πλειοψηφοῦντες ἤ ἔκαναν "ΣΤΑΣΙΝ" {=ἐπανάσταση} ἢ ἔφευγαν ἀπὸ τὴν πόλη {=ΦΥΓΑΔΕΣ} . [ Πράγματι, τὸ πρόβλημα τῶν φυγάδων ἢταν  ΚΕΝΤΡΙΚΟ,  στὰ  ἄμεσα  πολιτεύματα τῆς ἀρχαίας  Ἑλλάδας .Πχ.στὰ χρόνια τοῦ Ἀλεξάνδρου περὶ τὶς 20.000 ἄτομα  ἔφτασε ὁ ἀριθμὸς τῶν φυγάδων τῶν ἀντιμακεδονικῶν παρατάξεων στὶς ἑλληνικὲς πόλεις , οἱ ὁποῖοι κατέφυγαν  στὸ Ταίναρο ,στὴν άγορὰ ΜΙΣΘΟΦΟΡΩΝ, προκειμένου νὰ ἐπιβιώσουν..] Κι ὅπως γράφει ὁ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ στά "ΠΟΛΙΤΙΚΑ" ἡ διαφορὰ δημοκρατιῶν—ὀλιγαρχιῶν στὴν ἀρχαιότητα ἦταν ΠΟΣΟΤΙΚΗ ὄχι ποιοτικὴ καὶ ἀφοροῦσε στὸ ΚΡΙΤΗΡΙΟ τοῦ ποιοὶ θὰ ἦταν πολῖτες,δηλ.ποιοὶ θὰ μετεῖχαν στὶς ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ {=συνελεύσεις} τοῦ Δήμου.  (Συ...

Τὸ στρατιωτικὸ κίνημα στοῦ Γουδῆ (ποὺ ὡς πρότυπο του εἶχε, τὸ κίνημα τοῦ 1908 τῶν Νεοτούρκων στὴν Θεσσαλονίκη) ἐξερράγη στὶς 15 ΑΥΓ 1909 στούς στρατῶνες τοῦ Γουδῆ ἀπὸ τὴν μυστικὴ ὀργἀνωση τοῦ "ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ" καὶ εἶχε ὡς ΚΥΡΙΟ αἴτημα του ΤΗΝ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΕ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ. Γι αύτὸ καὶ ὁ μεγἀλος πυρήνας τῶν κινηματιῶν τοῦ 1909 ἦταν ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ἀπὸ τὶς σχολὲς ὑπαξιωματικῶν πού ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΦΟΙΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ (πχ Πλαστήρας) ἀπόφοιτος ΣΜΥ)  ἢ εἶχαν πάρει βαθμοὺς στὰ πεδία τῶν μαχῶν ὑπηρετῶντας ὡς ἁπλοῖ στρατιῶτες (πχ.Κονδυλης ἔφεδρος Λοχίας). Τὸ αἴτημα τοῦτο ἀπόκτησε ἰδιαίτερη ὀξύτητα ὅταν ὁ ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ μετὰ τὸν ἀτυχῆ πόλεμο τοῦ 1897 εἶχε ἀποκλείσει ἀπὸ τὸ σῶμα τῶν Ἀξιωματικῶν ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΦΟΙΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ..  Ὅτι αύτὸ ἦταν τὸ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ αἴτιο ποὺ ὁδήγησε στὸ κίνημα στοῦ Γουδῆ φαίνεται ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ τοῦ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ, ἡ ὁποία ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑ...

Ὅταν ὁ Πλάτων περιγράφει στήν "Πολιτεία" {8ο βιβλίο}  τὴν ΕΚΦΥΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ τῶν Πολιτευμάτων { ἡμαρτημέναι πολιτεῖαι =φαῦλα πολιτεύματα}  ἐξηγεῖ ὅτι  ἡ  Πολιτεία ὅπου διοικοῦν οἱ  ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ‒ΒΑΣΙΛΕΙΣ ἀρχικὰ  θὰ ἐκπέσει  στὸ ΤΙΜΟΚΡΑΤΙΚΟ πολίτευμα τὸ ὁποῖο σύντομα θὰ μετατραπεῖ σὲ Πλουτοκρατία [=ὀλιγαρχία] .  Αὐτὸ θὰ συμβεῖ ὅταν ἡ τάξη τῶν ΦΥΛΑΚΩΝ θὰ ἐκφυλιστεῖ* καὶ θὰ θέλει νὰ κυβερνήσει αὐτή, ἀντὶ τῶν "φιλοσόφων‒βασιλέων".** Στὸ πολίτευμα αὐτὸ θὰ ἀναπτυχθεῖ  πλῆθος ΚΗΦΗΝΩΝ {" πεζοὶ κηφῆνες ",  στὸ πρωτότυπο,κατ’ἀντίθεση μὲ τούς "πτερωτούς" } ἀπὸ τοὺς ὁποίους μερικοὶ  θὰ ἔχουν κεντρὶ [=ΕΚΚΕΝΤΡΟΙ κηφῆνες—" κεκεντρωμένοι " στὸ ἀρχαῖο κείμενο] καὶ αὐτοὶ θὰ εἶναι  οἱ κακοήθεις {" κακοῦργοι " στὸ κείμενο}, ἐνῶ  ἄλλοι θὰ εἶναι οἱ ΑΚΕΝΤΡΟΙ ΚΗΦΗΝΕΣ ,δηλ. τὸ πλῆθος τῶν ΦΤΩΧΩΝ (Πλ. Πολ. 552 C). Οἱ ὀλιγαρχικοὶ μέσῳ τῆς ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑΣ θὰ  ὑπερπλουτίζουν αλλὰ ἡ ΑΠΛΗΣΤΙΑ τους θὰ ἐπιφέρει τελικὰ τὴν καταστροφή τους, διότι δίπλα τους,...

Τὸ μεγαλὐτερο θεολογικὸ πρόβλημα τῶν μελετητῶν τῆς Καινῆς  Διαθήκης  (ἀλλὰ καὶ κάθε πιστοῦ χριστιανοῦ) ἔγκειται στὸ πῶς θὰ ἑρμηνεύσουν τὴν κεντρικὴ ἐσχατολογικὴ προφητεία τοῦ Ἰησοῦ περὶ τῆς ΕΓΓΥΣ Ἐλεύσεως τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ <ΗΓΓΙΚΕΝ {=ἔχει φτάσει, Παρακεὶμενος}  ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ> καὶ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ— ἡ ὁποία ὅμως ΔΕΝ ἐπαληθεύτηκε.  Ἰδοὺ  ἐνδεικτικῶς κάποια σχετικὰ χωρία γιὰ τοὺς ἀγνοοῦντες τὸ πρόβλημα: —" ἀμὴν γἀρ λέγω ὑμῖν  οὐ μὴ τελέσητε τὰς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ  {=δὲν θὰ προλάβετε νὰ κηρύξετε σὲ ὅλες τὶς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ} ἕως ἄν ἔλθῃ ὁ Υιὸς τοῦ Ἀνθρώπου{=καὶ θὰ ἔχει ἔρθη ὁ Υιὸς τοῦ Ἀνθρώπου} —ΜΑΤΘ.10,23." — " εἰσί τινες τῶν ὦδε ἑστηκότων οἵτινες οὐ γεύσωνται θανάτου ἕως ἄν ἴδωσι τὸν Υἱὸν τοῦ Ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ"(ΜΑΤΘ.16,28) [ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ :σᾶς βεβαιώνω πὼς ὑπάρχουν μερικοὶ ἀνάμεσα σὲ αὐτοὺς ποὺ στέκονται ἐδῶ ποὺ δὲν θὰ πεθάνουν μέχρι νὰ δοῦν τὸν Υἱὸ τοῦ Ἀνθρώπου νὰ ἔρχεται στὴν Βασιλεία Του]....

Γράφει στὸ 3ο βιβλίο τῶν "ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ" ὁ Ἀριστοτέλης ὅτι ὑπάρχουν τριῶν εἰδῶν πολιτεύματα , ἀνἀλογα μὲ τὸν ΑΡΙΘΜΟ τῶν διοικούντων ,τὰ ὁποῖα χωρίζονται σέ τρία ὀρθὰ καὶ τρία παρεκκλίνοντα {=παρεκβεβηκυῖαι πολιτεῖαι} ποὺ ἀποτελοῦν ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ τῶν ὀρθῶν πολιτευμάτων. 1) ΟΤΑΝ ΚΥΒΕΡΝΑ ΕΝΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑ λέγεται τὸ ὀρθὸ πολίτευμα ἂν ὁ ΕΝΑΣ ποὺ ἀσκεῖ τὴν ἐξουσία ἐξυπηρετεῖ τὸ ΚΟΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΟΛΩΝ, ἐνῶ ἂν ὅμως ἐξυπηρετεῖ μόνον τὸ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ του συμφέρον τὸ πολίτευμα εἶναι παρεκκλῖνον {=παρέκβασις}  καὶ  ἀποκαλεῖται ΤΥΡΑΝΝΙΑ. 2) ΟΤΑΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ΛΙΓΟΙ Ὅταν οἱ ΛΙΓΟΙ κυβερνῶντες ἐξυπηρετοῦν τὸ ΚΟΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΟΛΩΝ τὸ  πολίτευμα  εἶναι ὀρθὸ καὶ ἀποκαλεῖται ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ, διαφορετικὰ ὅταν εξυπηρετεῖται τὸ συμφέρον μόνον  τῶν ΛΙΓΩΝ εἶναι παρεκκλῖνον πολίτευμα καὶ ἀποκαλεῖται ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ. 3) ΟΤΑΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ Ὅταν κυβερνᾶ ὁ ΛΑΟΣ {=πλῆθος, δῆμος} καὶ ἐξυπηρετεῖται τὸ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ τὸ πολίτευμα εἶναι ὀρθὸ  καὶ ὀνομάζεται ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ἐνῶ ὅταν ἐξυπηρετεῖται  μό...

Σύμφωνα μὲ τὴν λεπτομερῆ καταγραφὴ τῶν ἀρχαίων πηγῶν (πχ.ΒΑΣΙΛΙΚΕΣ ΕΦΗΜΡΙΔΕΣ—δηλ.ἀνακοινώσεις) τὴν νύχτα τῆς 16ης καὶ 17ης μηνός ΔΑΙΣΙΟΥ (κατὰ τὸ μακεδονικό ἡμερολόγιο, δηλ. τὸν δικό μας Μάϊο‒Ἰούνιο) ὁ Ἀλἐξανδρος ΞΕΝΥΧΤΗΣΕ στὴν οἰκία τοῦ φίλου του ΜΗΔΙΟΥ, πίνοντας καὶ γλεντῶντας.  Ὅμως τὴν 18η τοῦ μηνὸς παρουσιάστηκε ὀ πρῶτος πυρετός, ὁ ὁποῖος παρ' ὅλα τά (ἀντιπυρετικά) λουτρά, ὅλο καὶ ἀνἐβαινε, ὣστε τὴν 24η μηνὸς Δαισίου ὁ Ἀλἐξανδρος δὲν μποροῦσε πιὰ νὰ μιλήσει.  Ὁ Στρατὸς ἀπαίτησε νὰ τὸν δεῖ ἔστω γιὰ τελευταία φορὰ καὶ παρήλασαν ἐμπρός του κλαὶγοντας, οἱ Μακεδόνες συμπολεμιστές του. Ὁ Ἀλέξανδρος  < Τῇ δὲ τρίτῃ φθίνοντος (Δαισίου)  πρὸς δείλην ἀπέθανε>,    ὅπως γράφει ὁ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ (ΑΛΕΞ.76), κατὰ  τήν <114η  Ὀλυμπιάδα ἐπὶ Ἡγησίου ἐπωνύμου ἄρχοντος Ἀθήνησι> ὅπως παραδίδει ὁ ΑΡΡΙΑΝΟΣ(7,28) , ἐνῶ  τὰ ΒΑΒΥΛΩΝΙΑΚΑ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ τῶν ἱερέων στὸ ζιγκουρὰτ τῆς ΕΣΑΓΚΙΛΑ , πιὸ ἀκριβῆ ἀναφέρουν γ ὅτι Ἀλἐξανδρος ὁ βασιλεὺς πέθανε τὴν 29η...

Διαβάζουμε στὸ σχολεῖο, στὸ πανεπιστήμιο ἤ κατὰ μόνας, κείμενα τῆς κλασσικῆς γραμματείας ἀναφερόμενα σὲ κτήρια τοῦ διοικητικοῦ κέντρου τῶν Ἀθηνῶν τῆς κλασσικῆς ἐποχῆς ,ἀγνοῶντας ἐν πολλοῖς, τὴν τοποθεσία καὶ χωροταξία τῆς Ἀρχαίας Ἀγορᾶς . Ἐπίσης ἀγνοοῦμε καὶ τὴν ἱστορία τοῦ συγκεκριμένου τόπου καθὼς καὶ τὴν χαμένη συνοικία τοῦ ΒΡΥΣΑΚΙΟΥ μὲ τὴν Παναγία ΒΛΑΣΣΑΡΟΥ οἱ ὁποῖες οἰκοδομήθηκαν ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΓΟΡΑ ἐπὶ Τουρκοκρατίας  καὶ στὸν 20αἰ .θυσιάστηκαν ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ γιὰ νὰ ἔρθη στὸ φῶς ὁ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ,δηλ.ἡ ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ. (ΣΗΜΕΙΩΣΗ:  μιὰ εἰκόνα αὐτῆς τῆς κατεδαφισμένης συνοικίας "ΒΡΥΣΑΚΙ"ποὺ ἦταν κτισμένη ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΓΟΡΑ, μπορεῖ νὰ δεῖ κανεὶς στὴν ταινία τοῦ 1955 τοῦ Μ.Κακογιάννη "Στέλλα"] Κατ, ἀρχὰς τὸ διοικητικὸ κέντρο τῆς κλασσικῆς Ἀθήνας —στὸ ὁποῖο συνεχῶς ἀναφέρεται ἡ κλασσικὴ γραμματεία—βρισκόταν στὴν ΔΥΤΙΚΗ πλευρὰ τῆς Ἀγορᾶς,δηλ. ἀνατολικὰ τοῦ ΘΗΣΕΙΟΥ { =τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἡφαίστου}.  Αὐτὴ ἡ  περιοχὴ τῆς ἀρχαίας Ἀγορ...

Μπορεῖ οἱ σημερινοὶ 30ἀρηδες τῆς γενιᾶς τοῦ INTERNET νὰ μὴν διαβάζουν ἐφημερίδες (καὶ καλὰ κάνουν...) ἀλλὰ οἱ γενιὲς ποὺ γεννήθηκαν γύρω στό '60 ( σὰν καὶ μένα) ΕΧΟΥΝ ΖΗΣΕΙ τὶς ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ τοῦ "δημοκρατικοῦ"—καὶ ὂχι μόνον....—Τύπου  τῆς Μεταπολίτευσης. Διατηρῶ μέγα ΑΡΧΕΙΟ τῶν ἐφημερίδων καὶ θυμᾶμαι πχ  ΤΑ ΝΕΑ τὸ 1976 ποὺ προπαγάνδιζαν —ΑΘΛΙΩΣ !!— τὸ δῆθεν "ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΝΕΡΟ ΤΟΥ ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ"  ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ἢ τὸ 1986 τὸν ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ πού θεωροῦσε  ὡς  ΑΝΤΙΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ ΠΕΡΙ  ΕΚΛΥΣΗΣ  ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ  ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΤΟΥ ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ ἢ τὸ 1985 τὴν ΑΥΡΙΑΝΗ  μέ τὴν  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ τῆς STAZI τοῦ Μητσοτἀκη (πατρός) μὲ τοὺς Γερμανούς (ἢ τὴν ἄλλη ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ  φωτό. τοῦ 1995  μέ τὴν πρωθυπουργικὴ σύζυγο  ΜΙΜΗ στὴν παραλία ...). Θυμᾶμαι  ἐπίσης καὶ ΠΟΙΟΙ  ΜΕΓΑΛΟΣΧΗΜΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ  ποὺ σήμερα θεωροῦνται (δῆθεν)  ἔγκριτοι—κάποιοι μάλιστα, μακαρίτες τώρα, χρημάτισαν  καὶ ὑπουργοί...—ΥΠΕΓΡΑΦΑΝ ΤΑ Κ...

Σύμφωνα μὲ ἀξιόπιστες ἀρχαῖες πηγές (Πλάτων, Ἀριστοτέλης,  Αἰλιανός* ) ὁ Αἰσχύλος κατηγορήθηκε ὅτι σὲ κάποιο ἔργο του (πιθανῶς τις ΧΟΗΦΟΡΟΥΣ τῆς ΟΡΕΣΤΕΙΑΣ) παρουσίασε ἐπὶ σκηνῆς ἀποκάλυψη τοῦ ΜΥΣΤΙΚΟΥ τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων.  Οἱ περισσότεροι εἰδικοὶ "δείχνουν" ὡς ἐπίμαχη γιὰ  ἱεροσυλία,  τὴν σκηνὴ τῆς ἐπίκλησης ἐπὶ τοῦ τάφου, τοῦ νεκροῦ πνεύματος τοῦ  Ἀγαμεμνονα ἀπὸ τὰ παιδιά του ΟΡΕΣΤΗ—ΗΛΕΚΤΡΑ μέ τὰ λόγια :  <ΗΛΕΚΤΡΑ:  ὦ Περσέφασσα, δὸς δ᾽ ἔτ᾽ εὔμορφον κράτος. ΟΡΕΣΤΗΣ:  μέμνησο λουτρῶν οἷς ἐνοσφίσθης, πάτερ.> {ΧΟΗΦ.490}  [ Μετάφραση : ΗΛΕΚΤΡΑ: Περσεφόνη δῶσε ὄμορφη νίκη.. ΟΡΕΣΤΗΣ: Πατέρα θυμὴσου τὸ λουτρὸ ποὺ σέ σκότωσαν ] Γνωρίζουν οἱ κλασσικοὶ φιλόλογοι  (βλ. GUTHRIE, The Greeks & their Gods, σελ.234, σημ.2) ὅτι ἡ φράση "ΕΥΜΟΡΦΟΝ ΚΡΑΤΟΣ" {=ὄμορφη νίκη}  σήμαινε τὴν εὐχὴ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙ Ο ΝΕΚΡΟΣ (γιὰ νὰ ἐκδικηθεῖ)    —κάτι ποὺ ΥΠΑΙΝΙΣΣΟΤΑΝ  τὴν "ΕΠΟΠΤΕΙΑ"  τῶν Ἐλευσινίων Μυστηρίων (δηλ. τὴν ὑπέρτατη μύησ...

Μπορεῖ νὰ ἔχει ἐπικρατήσει στὴν ἐπίσημη (ἑλληνική) ἱστοριογραφία  ἡ ἀντίληψη (βασισμένη στὰ ἀπομνημονεύματα τοῦ  ΞΑΝΘΟΥ, τοῦ ΦΙΛΗΜΟΝΑ καὶ τοῦ ἴδιου τοῦ  ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ)  ὅτι ὁ Ι. Καποδίστριας ἦταν ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ  πρὸς τὴν Φιλική Ἑταιρεία ,ὑπάρχει ὅμως  μιὰ πληθώρα   ΠΡΩΤΟΓΕΝΩΝ καὶ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ πηγῶν ποὺ ὑποστηρίζει ὅτι  Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΕΝ ΤΕΛΟΥΣΕ ΕΝ ΑΓΝΟΙᾼ ΤΟΥ... Ἀπώτατος στόχος τοῦ Καποδίστρια (ὅπως ἀποκαλύπτει  ἀναφορὰ τῆς αὐστριακῆς κατασκοπίας ‒βλ.παρακάτω)  ἦταν ἡ   δημιουργία   μιᾶς ἑλληνικῆς ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ "Ελβετίας" στὴν νότια Ἑλλάδα ,ἑνὸς  δηλ. ΚΡΑΤΟΥΣ‒ ΔΙΕΘΝΟΥΣ, τρόπον τινα, "ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥΠΟΛΗΣ" ὑπὸ τὴν ἐγγύηση τῶν Μ.Δυνάμεων καὶ τὴν προστασία τῶν Ρώσων κατ' ἀναλογίαν τῶν Παραδουνάβειων Ἡγεμονιῶν καὶ φυσικὰ καθ'ὀμοίωσιν τῆς οὐδέτερης  ΕΛΒΕΤΙΑΣ, καθ' ὅσον ὁ Καποδίστριας ὑπῆρξε, ὡς γνωστόν, ὁ ἐμπνευστὴς  & δημιουργός ,τὸ 1813,τοῦ ΕΛΒΕΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ,ὡς ΟΥΔΕΤΕΡΗΣ ΖΩΝΗΣ μεταξὺ Δυτικῶν  Δ...

Παρὰ τὰ εὐρέως νομιζόμενα τὸ ΣΗΜΕΡΙΝΟ Σύμβολο Πίστεως {=Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν..} ἀνάγεται στὴν Β' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ τοῦ 381μΧ. Τὸ Σύμβολο Πίστεως τῆς Α' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ τῆς Νικαίας τοῦ 325μΧ (ὅπως ἔχω ξαναγράψει σὲ ἂλλην εὐκαιρία*) ἦταν τὸ ἀκόλουθο· << Πιστεύομεν εἰς ἕνα Θεὸν Πατέρα παντοκράτορα, πάντων ὁρατῶν τε και ἀοράτων ποιητήν. Πιστεύομεν εἰς ἕνα κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ, γεννηθέντα ἐκ τοῦ πατρὸς μονογενῆ, τοὐτέστιν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ πατρός, θεὸν ἐκ θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ πατρί, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο, τά τε ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα καὶ σαρκωθέντα καὶ ἐνανθρωπήσαντα, παθόντα, καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ ἐρχόμενον κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς. Καὶ εἰς τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Τοὺς δὲ λέγοντας, ὅτι ἦν ποτε ὅτε οὐκ ἦν, καὶ πρὶν γεννηθῆναι οὐκ ἦν, καὶ ὅτι ἐξ ἑτέρας ὑποστάσεως ἢ οὐσίας φάσκοντας ε...

Γνωστὸς καὶ περιλάλητος ὁ ΑΡΕΙΟΣ, ὁ μέγας  "Αἱρεσιάρχης"  διατύπωσε τὴν ἄποψη   ὅτι ὁ ὅρος  "Πατήρ"  γιὰ τὸν θεὸ ὑπονοεῖ ὅτι ΚΑΠΟΤΕ  ἔγινε Πατέρας, ΠΡΙΝ δὲν ἦταν.  Ὁμοίως καὶ ὁ Υἰὸς "ΚΑΠΟΤΕ" ἔγινε Υἰος {=ΗΝ ΟΤΕ ΟΥΚ ΗΝ} πρὶν δὲν ἦταν,  ἄρα ὁ Ὑιὸς ἔχει ἀρχὴ , δὲν ὑπάρχει ἀπὸ πάντα. Ὁπότε, ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι φύσει θεὸς ἀλλὰ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ  ΕΝ ΧΡΟΝῼ (ἐξ οὗ καὶ ὁ ΑΓΕΝΕΙΟΣ Ἰησοῦς στὴν ἀρειανίζουσα ἁγιογραφία—βλ.φωτό καὶ ΥΓ). Τὸ σκεπτικὸ τοῦ ΑΡΕΙΟΥ βασιζόταν στίς "ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ" τοῦ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ σύμφωνα μὲ τὶς ὁποῖες, γιὰ τὶς ΠΡΩΤΕΣ ΟΥΣΙΕΣ (τὰ συγκεκριμένα ὄντα) δέν μπορεῖ νὰ ἰσχὺει ὁ ἐμπρόθετος προσδιορισός "ΠΡΟΣ ΤΙ" {=μαζὶ μέ}.  [ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ: Πρῶτες Οὐσίες κατὰ τὸν ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ  εἶναι τὰ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ὄντα, πχ. ὁ τάδε ἄνθρωπος, τὸ συγκρεκριμένο δένδρο ἢ τραπέζι κλπ.]  Ἔτσι  ὁ ΑΡΕΙΟΣ ἑρμήνευσε ,ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΩΣ, τὴν φράση τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ  <καὶ ὁ Λόγος ἦν ΠΡΟΣ τὸν Θεόν> ὑποστηρίζοντας  ὅτι μὲ τὴν πρόθεση "ΠΡΟΣ"  δηλώνοντ...