Διαμαντῆς Κούτουλας

 Ὁ " Ἄλλος " εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ  χαρακτηριστικὰ διηγήματα τοῦ ΜΠΟΡΧΕΣ {ἀνήκει στὴν συλλογή "ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΜΜΟΥ"—J.L.BORGES/ 1975 } καὶ ἀναφέρεται στήν..συνὰντηση ποὺ εἶχε ὁ συγγραφέας σὲ ἡλικία 70 ἐτῶν μὲ τόν...ΕΑΥΤΟ του,  ὅταν ἦταν νεαρός !!! Ἀντιγράφω τὰ βασικὰ ἀποσπάσματα τοῦ διηγήματος {σὲ μετάφραση ΣΠ. ΤΣΑΚΝΙΑ}: <Τὸ περιστατικὸ συνέβη ὅταν ἤμουνα στὸ Καίμπριτζ, τὸ Φεβρουάριο τοῦ 1969. Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ δὲν ἔκανα καμιὰ ἀπόπειρα νὰ τὸ καταγράψω, γιατί, καθὼς φοβόμουνα γιὰ τὸ μυαλό μου, εἶχα τὴν πρόθεση νὰ τὸ ξεχάσω. Τώρα, ποὺ ἔχουν περάσει μερικὰ χρόνια ἀπὸ τότε, αἰσθάνομαι πὼς ἂν τὸ ἐμπιστευθῶ στὸ χαρτὶ οἱ ἄλλοι θὰ τὸ διαβάσουν σὰν ἕνα διήγημα, κι ἐλπίζω ὅτι κάποια μέρα θὰ γίνει διήγημα καὶ γιὰ μένα τὸν ἴδιο.  .............................................................................. Θα 'ταν γύρω στὶς δέκα τὸ πρωί. Καθόμουνα σ' ἕνα παγκάκι στραμμένο πρὸς τὸ ποτάμι Τσάρλς.  ................................................................................

Θὰ ἔχετε ἀκούσει φαντάζομαι τὴν εὐρέως διαδεδομἐνη ἄποψη ὅτι ὁ Παῦλος ὑπῆρξε ὁ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ἱδρυτὴς τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ τοῦτο διότι:  1) ὁ Ἰησοῦς κήρυξε τὴν ταχεῖα ἔλευση τῆς ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ {= ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ καὶ λέγων ὅτι πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ —ΜΑΡΚ.1,14‒15}. [ Σημειῶστε ἐδῶ ὅτι τὰ ρήματα ΠΕΠΛΗΡΩΤΑΙ {=ἔχει συμπληρωθεῖ}  καὶ ΗΓΓΙΚΕΝ{=ἔχει φτάσει} εἶναι σὲ χρόνο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟ. Δηλ. ὁ Ἰησοῦς κήρυξε τὴν ἐλευση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ΕΝΤΟΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ κι ὄχι σὲ ἕνα ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟ, ΑΠΩΤΑΤΟ ΜΕΛΛΟΝ..]. 2) ἀντιθετως  ὁ Παῦλος δὲν κήρυττε κανέναν ἐρχομὸ καμμιᾶς Βασιλείας (ἂν καὶ ἀνἐμενε ΕΝΤΟΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΗΝ Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑ)  ἀλλὰ τὸ ὅτι ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ  ΣΩΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ {= ὅτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου ἐξαπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ...ἵνα τοὺς ὑπὸ νὸμον ἐξαγοράσῃ— ΓΑΛ.4,4} καὶ ὁ ὁποῖος πἐθανε γιὰ τὴν ΕΞΙΛΕΩΣΗ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΜΑΣ ἐνῶ  ὁ Θεὸ...

Καταρχὰς νὰ σημειώσω ὅτι εἶναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ νὰ παρουσιαστεῖ σὲ μία ἀνάρτηση ὁλόκληρη ἡ Σκέψη τοῦ ἐμβληματικοῦ φιλοσόφου τοῦ γερμανικοῦ Ἰδεαλισμοῦ, τοῦ  ΓΕΟΡΓΚ ΒΙΛΧΕΜ ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΧΕΓΚΕΛ, τοῦ γνωστοῦ παρ'Ἕλλησι ὡς  ΕΓΕΛΟΥ.   Ἐκ προοιμίου σημειώνω ὅτι ἡ Σκέψη τοῦ Χἐγκελ εἶναι δὺσκολο νὰ κατανοηθεῖ χωρὶς προγενἐστερη γνώση τοῦ γερμανικοῦ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΥ (Μἀιστερ Ἔκχαρτ, Γιάκομπ Μπαῖμε  κλπ).   Ἐξηγῶ· γράφει ὁ ΕΚΧΑΡΤ ὅτι <ὀ ὀφθαλμὸς διὰ τοῦ ὀποίου βλέπω τὸν Θεό, εἶναι ὁ ἴδιος ὀφθαλμὸς διὰ τοῦ ὁποίου ὁ Θεὸς βλέπει ἐμένα. Ὀ ὀφθαλμός μου καὶ ὁ ὀφθαλμὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνας ὀφθαλμός>*  Ὑποστηρίζει λοιπὸν ὁ ΧΕΓΚΕΛ ὅτι τὸ ΑΠΕΙΡΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ,τὸ ὁποῖον ἐπειδὴ ἀκριβῶς εἶναι ΑΠΕΙΡΟ δηλ. ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ, δὲν ἔχει ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ,   γνωρίζει τὸν Ἑαυτό Του μἐσῳ τῆς δημιουργίας  τοῦ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ Κόσμου καὶ είδικῶς μἐσῳ τῆς ἐξἐλιξης τῆς αύτοσυνείδησης τοῦ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.  Ἐξηγεῖ  ὀ μεγάλος Γερμανὸς φιλόσοφος ὅτι ὁ Θεός, τὸ Ἀπόλυτον Πνεῦμα, "ΑΥΤΟΔΙΧΑΖΕ...

Πρόκειται γιά ψηφιακὴ ἀναπαρἀσταση τοῦ προσώπου μιᾶς ΜΥΚΗΝΑΙΑΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΑΣ ποὺ ἔζησε μεταξὺ 17ου καὶ 16ου αί.πΧ. καὶ θάφτηκε σὲ ἡλικία 35 χρόνων στὸ ἀνάκτορο τῶν Μυκηνῶν. Ἡ ἀναπαράσταση ἦταν  ἔργο  τοῦ εἰδικοῦ  ψηφιακοῦ καλλιτέχνη Χουάνχο Ὀρτέγκα ,ὁ ὁποῖος βασίστηκε σὲ μιὰ πήλινη ἀναπαράσταση τῆς ἴδιας γυναίκας ποὺ εἲχε δημιουργηθεῖ τὴ δεκαετία τοῦ 1980 ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Μάντσεστερ (ἡ ἁνασκαφὴ  στοὺς ἐν λόγῳ τάφους τῶν Μυκηνῶν  εἶχε γίνει τὴν δεκαετία  1950). Ἡ βασιλοπούλα  εἶχε ταφεῖ μὲ μιὰν ἐντυπωσιακὴ χρυσῆ μάσκα προσώπου ἀπὸ ἤλεκτρο καὶ τρία σπαθιὰ  ποὺ ἁποτελοῦσαν μέρος τοῦ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΟΠΛΙΣΜΟΥ της. Ἀναλύσεις  DNA  ἔδειξαν ὅτι ὁ θαμμένος δίπλα της ἄνδρας ἦταν ΑΔΕΛΦΟΣ της δηλ.ἡ ἐν λόγῳ  γυναῖκα θάφτηκε σὲ αὐτὸν τὸν τιμητικὸ χῶρο λόγῳ τῆς βασιλικῆς της καταγωγῆς καὶ ὄχι λόγῳ τοῦ γάμου της. Ἡ κατάσταση τῶν ὀστῶν τῆς γυναίκας ἔδειξε ὅτι ἔπασχε ἀπὸ ἀρθρίτιδα στὴν  σπονδυλικὴ στήλη καὶ στὰ χέρια της, πιθανὴ συνἐπεια τῆς ἐπ...

Μὲ ἀφορμὴ ἀπορίες μιᾶς καλῆς φοιτήτριας στὸν Ἀνοικτὸ Πανεπιστήμιο Κύπρου περὶ τῆς γνωσιοθεωρίας τοῦ Ἀριστοτέλη, διευκρινίζω  τά ἑξῆς· 1) ὁ Πλάτων θεωροῦσε ὡς θεμέλιο τῆς Γνώσης,  τὶς ΕΜΦΥΤΕΣ a priori ἀντιλήψεις ποὺ ἔχουμε γιὰ τὰ Πράγματα, ἐξαιτίας τῆς ΠΡΟΫΠΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.{ βλ.τὴν ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα τοῦ ΜΕΝΩΝΟΣ  :  "ἀφοῦ δὲν γνωρίζεις Σωκράτη ΤΙ εἶναι Ἀρετή, πῶς θά τὴν ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ὃταν τὴν βρεῖς;" , ὅπου ὁ Σωκράτης ἀπάντησε λέγοντας ὅτι θὰ ΘΥΜΗΘΕΙ τὴν γνώση ποὺ εἶχε περὶ Ἀρετῆς ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΥΛΗ καὶ θά τὴν ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ..}  2) ἀντιθέτως ὁ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ πού δὲν δεχόταν τὴν πλατωνικὴ  Προΰπαρξη τῆς Ψυχῆς, γράφει στά "ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΥΣΤΕΡΑ"   ὅτι ΠΗΓΗ τῆς Γνώσης εἶναι ἡ  ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗ ἀντίληψη ἡ ὁποία ἐπαναλαμβανόμενη γεννᾶ τὴν ΕΜΠΕΙΡΙΑ { πχ. γνωρίζουμε μἐσῳ ἄμεσης αἰσθητηριακῆς ἀντίληψης τοὺς συγκεκριμένους ἀνθρώπους Α, Β,Γ καὶ κατόπιν  καταλήγουμε ΕΠΑΓΩΓΙΚΩΣ μἐσῳ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ στὴν Γενικὴ Ἔννοια "ἄνθρωπος"} Ὅμως,  ἐδῶ γεννᾶται τὸ ...

Τὸ Σάββατο 18 Ιουλίου 1959, οἱ ἐργάτες τῆς ΥΔΡΕΞ ποὺ ἄνοιγαν φρεάτιο ἀποχέτευσης στὴν  διασταύρωση τῶν ὁδῶν Γεωργίου Α' καὶ Φίλωνος στὸν Πειραιᾶ,  ἐφεραν στὸ φῶς ΘΑΜΜΕΝΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΜΕ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΕΥΛΑΒΕΙΑ 1,50 μ. κάτω ἀπὸ τὸ ὁδόστρωμα...  Ὅπως ἔδειξε ἡ σωστικὴ ἀνασκαφὴ ποὺ ἀκολούθησε, ἐπρόκειτο γιὰ ἀγἀλματα ποὺ εἲχαν θάψει γιὰ νὰ ΠΡΟΦΥΛΑΞΟΥΝ κάποιοι κάτοικοι τῆς πόλης, τὸ 86πΧ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΩΜΑΙΟ ΥΠΑΤΟ ΣΥΛΛΑ (τότε ἡ Ἀθήνα εἶχε πάρει τὸ μἐρος τοῦ ΜΙΘΡΙΔΑΤΗ ΕΥΠΑΤΟΡΟΣ  βασιλέως τοῦ ΠΟΝΤΟΥ στὸν Α' ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ κατὰ τῶν Ρωμαίων). Τὰ εὑρήματα ἦταν, ἕνα μεγάλο, χάλκινο ἄγαλμα τῆς Ἀθηνᾶς, ἕνα  μαρμάρινο ἀγαλματίδιο τῆς Ἀρτέμιδος Κινδυάδος, δύο χάλκινα ἀγάλματα τῆς «μικρῆς» καὶ τῆς «μεγάλης Ἀρτέμιδος», ἕνα χάλκινο τραγικὸ προσωπεῖο, μιὰ χάλκινη ἀσπῖδα καὶ δύο μαρμάρινες ἑρμαϊκὲς στῆλες. Τὴν ἀνασκαφὴ  διηύθυναν ὁ Ιωάννης Παπαδημητρίου καὶ ὁ Ευθύμιος Μαστροκώστας,ἑνῶ τὸν χῶρο ἐπισκέφτηκε ὁ δήμαρχος Πειραιᾶ Ντεντιδάκης, ὁ τότε  πρωθυπουργός Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς...

Ὅσο κι ἂν δέν εἶναι εὐρέως γνωστό, σήμερα οἱ Νεοέλληνες  δὲν μιλᾶμε,  οὔτε μόνο Δημοτική γλῶσσα (πχ. βλ. στὴν φωτογραφία τὸ σὺμπλεγμα ΦΤ‒/ΣΤ‒),οὔτε μὸνο Καθαρεύουσα (πχ.σύμπλεγμα ΠΤ‒/ΦΘ‒/ΣΘ‒) , ἀλλὰ μία ΣΥΝΘΕΣΗ τῶν δύο μορφῶν τῆς νεοελληνικῆς γλώσσας, τὴν ἀποκαλούμενη "ΚΟΙΝΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ".  Ἰδοὺ κάποια χαρακτηριστικὰ τῆς ΔΟΜΗΣ τῆς Κοινῆς Νεοελληνικῆς,  ἐκτὸς τῶν προαναφερθἐντων (καὶ παρουσιασθἐντων στὴν φωτό.) συμφωνικῶν  ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΩΝ ποὺ ἀφοροῦν στὴν ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ:  1) τὰ ΟΝΟΜΑΤΑ ἔχουν διαμορφωθεῖ σὲ δύο κατηγορίες , τά ΔΙΠΤΩΤΑ (ὅσα ἔχουν δύο πτώσεις —πχ. πατέρας/α, πατέρες/ων) ,  τὰ ΤΡΙΠΤΩΤΑ (πχ.δρόμος/ου/ο, δρόμοι/ων/ους) καὶ τὰ ΜΕΙΚΤΑ (βασιλεύς/έως/έα, βασιλεῖς/ἐων)* 2) τὰ ΡΗΜΑΤΑ διακρίνονται σὲ ΣΥΜΦΩΝΟΛΗΚΤΑ (γράφ‒ω) καὶ ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ (ἀγαπά‒ω) μὲ κάποιες ἐξαιρέσεις (πχ. μπορῶ/ἀγαπῶ/κοιμᾶμαι κλπ)  Ἐπίσης στὴν ΣΥΝΤΑΞΗ  τῆς Κοινῆς Νεοελληνικῆς γίνεται εὐρεῖα χρήση τοῦ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ τῆς Καθαρεύουσας  ἐνῶ ἡ  Δημοτικὴ χρησιμοποιεῖ συ...

Ὁ Ἀθηναῖος ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΦΑΛΗΡΕΥΣ ἐρχόμενος στὴν Ἀλεξἀνδρεια μετὰ τὴν ἐκδίωξη του ἐξ Ἀθηνῶν απὸ τὸν Δημήτριο Πολιορκητή, ἔπεισε τὸν ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ Α' τὸν ΛΑΓΟΥ τὸν λεγόμενο ΣΩΤΗΡΑ νὰ ἰδρύσει στὴν πόλη του ΜΙΑ ΣΧΟΛΗ ΑΝΑΛΟΓΗ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ (βλ. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΡΙΣΤΕΑ) Πράγματι ὁ Πτολεμαῖος ἀκολούθησε τὴν ὑπόδειξη τοῦ Φαληρέα καὶ μέσα  σὲ ἕναν αἰῶνα στὸ ΜΟΥΣΕΙΟΝ {=ἱερὸ τῶν Μουσῶν δηλ.ΠΑΝΕΠΙΣΡΗΜΙΟ} στεγάστηκε βιβλιοθήκη μὲ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΑΠΥΡΟΥΣ.  Ἡ πληθώρα τῶν βιβλίων ἀνἀγκασε τὸν τρίτο Πτολεμαῖο τὸν λεγόμενο ΕΥΕΡΓΕΤΗ νὰ κτίσει στὴν νότια μεριὰ τῆς πόλης τὸ ΣΕΡΑΠΕΙΟΝ μὲ ἕνα  ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ. Ἐκεῖ σὲ αὐτὲς τὶς ΔΥΟ βιβλιοθῆκες τῆς Ἀλεξανδρείας  συσσωρεύτηκε ΟΛΗ Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ, ὅμως καὶ τὰ δύο αὐτὰ πνευματικὰ ἱδρύματα ΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΒΙΑΙΩΣ.  Ἡ βιβλιοθήκη τοῦ ΜΟΥΣΕΙΟΥ (ποὺ ἀποτελεῖτο ἀπό περιστύλιο σὲ μορφὴ τετραπλεύρου καὶ κτήριο διαμονῆς τῶν ἐρευνητῶν πού σιτίζονταν δωρεὰν ἀπὸ τὸν βασιλέα) βρισκόταν ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΟ...

Γράφει ὁ ΚΑΣΟΜΟΥΛΗΣ ἀγωνιστὴς τοῦ 1821  στά "ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ" {σελ.308}  τὰ ἑξῆς γιὰ τὴν ἀπόκριση τοῦ Καραϊσκάκη τὸ 1823 στὸν ΤΑΪΡ-ΑΓΑ  ἀπεσταλμένο τοῦ  διοικητῆ τῶν Ὀθωμανικῶν στρατευμάτων τῶν  Τρικἀλων Σιλιχτάρ Μπόσδα : < Ἐλα σκατότουρκε, τοῦ λεει ὁ Καραϊσκάκης. Ἐλα, Ἑβραῖε, ἀπεσταλμένε ἀπὸ τοὺς Γύφτους· ἐλα νὰ ἀκούσης, τὰ κερατά σας, -γαμῶ τὴν πίστη σας, καὶ τὸν Μωχαμέτη σας! Τί θαρσεύετε  κερατάδες,  εἶναι ὁ πόλεμος  καὶ τὸν κινεῖτε <χωρίς νὰ συλλογισθῆτε>; Δὲν ἐντρέπεσθε νὰ  ζητῆτε <ἀπὸ ἡμᾶς >συνθήκη, μέ <ἕνα> κοτζάμ  σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην, νὰ τὸν χέσω καὶ αὐτόν, καὶ τὸν Βεζίρη σας καὶ τὸν Ἑβραῖον τὸν Σιλιχτάρ Μπόσδα, την πουτάνα> ______ ΥΓ. ἐκτός...πολιτικῆς ὀρθότητας (καὶ woke κουλτούρας) ὁ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ.

_____________________________________________ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΛΗ (Φύσα μαΐστρο δροσερέ) _____________________________________________ <Φύσα μαΐστρο δροσερὲ κι’ ἀγέρα τοῦ πελάγου, νὰ πᾶς τὰ χαιρετίσµατα στοῦ Δράμαλη τὴ μάννα. Τῆς Ῥούμελης οἱ µπέηδες καὶ τοῦ Μωριᾶ οἱ ἀγᾶδες στὰ  Δερβενάκια κείτονται, στὸ χῶμα ξαπλωμένοι. Στρῶμά ’χουνε τὴ μαύρη γῆς, προσκέφαλο λιθάρια καὶ γι’ ἀπανωσκεπάσματα τοῦ φεγγαριοῦ τὴ λάµψη. Κ’ ἕνα πουλάκι πέρασε καὶ τὸ συχνορωτᾶνε. « Πουλί, πῶς πάει ὁ πόλεµος, τὸ κλέφτικο ντουφέκι; — Μπροστὰ πάει ὁ Νικηταρᾶς, πίσω ὁ Κολοκοτρώνης, καὶ παραπίσω οἱ Ἕλληνες μὲ τὰ σπαθιὰ στὰ χέρια». Γράμματα πάνε κ’ ἔρχονται στῶν µπέηδων τὰ σπίτια. Κλαῖνε τὰ χάνια γι’ ἄλογα καὶ τὰ τζαμιὰ γιὰ Τούρκους, κλαῖνε μαννοῦλες γιὰ παιδιά, γυναῖκες γιὰ τοὺς ἄντρες.> _____ Τὸ μοναδικό,  στὸ γνωστὸ αὐτὸ ἐπιτραπέζιο δημοτικὸ τραγούδι τῆς Πελοποννήσου, εἶναι τὸ ὅτι ἀποτελεῖ μοιρολόι γιὰ τήν... Καταστροφὴ τοῦ Δρἀμαλη (ΙΟΥΛΙΟΣ 1822) ἀπὸ τοὺς μαχητὲς τοῦ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ. Δηλ. τὸ δημοτικὸ αὐτὸ τραγο...

Προβληματίζει τοὺς ἀγνοοῦντες τὴν φιλολογικὴ ἱστορία καὶ ἐξἐλιξη τῶν ΠΗΓΩΝ τῆς Πεντατεύχου,  ἡ ΔΙΠΛΗ καὶ ἐν πολλοῖς ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΗ ἀφήγηση τῆς Δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου. Θυμίζω·  1) στὴν πρώτη ἀφήγηση τῆς ΓΕΝΕΣΗΣ (Κεφ.1) ὁ θεὸς πλάθει τὸν κόσμο σὲ 6 ἡμέρες καὶ τὴν 6η ἡμέρα πλάθει ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ τὸ  ἀνθρώπινο ἀνδρόγυνο  {=ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς—ΓΕΝ.1,27} 2) στὴν δεύτερη ἀφήγηση  (Κεφ.2) ὁ θεὸς ΠΡΩΤΑ ΠΛΑΘΕΙ ΤΟΝ ΑΔΑΜ,  κατόπιν τά ἄλλα ζῶα καὶ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΛΑΘΕΙ ΤΗΝ  ΕΥΑ{= καὶ ᾠκοδόμησεν κύριος ὁ θεὸς τὴν πλευρὰν ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ Ἀδὰμ εἰς γυναῖκα—ΓΕΝ.2,22} Πῶς ἐξηγεῖται αὐτὴ ἡ διαφορά τῶν δύο, ἐν πολλοῖς ἀντιφατικῶν διηγήσεων;  Ἡ ἐπιστημονικὴ  ἔρευνα τῶν Πηγῶν τῆς Πεντατεύχου  ἐδῶ καὶ δύο αἰῶνες ἔχει δείξει ὅτι ἡ πρώτη ἀφήγηση  πού ἀποκαλεῖται ἐπιστημονικῶς " ΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΞ"  καὶ συμβολίζεται μὲ  τὸ λατινικὸ γράμμα Ρ, γράφτηκε τὸν 4ο αἰ.πΧ  καὶ ΠΡΟΣΤΕΘΗΚΕ  ΣΤΗΝ ΠΡΟΫΠΑΡΧΟΥΣΑ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΗ ΑΦΗΓΗΣΗ  τὴν ἀναγόμενη στὸν...

Μυστικὴ ὀργάνωση, ὡς γνωστόν, ἡ Φιλικὴ Ἑταιρεία βάσισε τα Τυπικά τῶν ΜΥΗΣΕΩΝ της  στὰ ἀντίστοιχα Τεκτονικὰ μὲ ΧΕΙΡΑΨΙΕΣ καὶ ΛΕΞΕΙΣ.  Ἀντιγράφω ἀπὸ τά ἀρχεῖα τῶν Φιλικῶν (ὑπ'ἀρ.58)* ΒΑ̣ΘΜΟΣ "ΣΥΣΤΗΜΕΝΩΝ" ΧΕΙΡΑΨΙΑ Ὁ ἕνας βάζει  τὴν ἀριστερὴ παλάμη του μέσα στὴν  δεξιά καὶ κάνει  τάχα, πὼς πλένει τὰ χέρια του. Ὁ ἄλλος πρέπει ἀμέσως νὰ βάλει τὰ δύο δάχτυλα τοῦ δεξιοῦ του χεριοῦ μέσα στὴν ἀριστερή χούφτα. Ὁ πρῶτος κατόπιν βάζει κι αὐτὸς τα δύο δάχτυλα του δεξιού τοῦ χεριοῦ στὴν ἀριστερή του παλάμη καὶ μετὰ πιάνει  καὶ τὰ δύο χέρια τοῦ συντρόφου του, λέγοντας: – Ἔχεις κανένα τσιμπούκι; Ὁ δεύτερος ἀπαντᾶ: – Τσιμπούκι; Όχι! Ἐχω ὅμως τσαρούχι!… Στὴν  συνέχεια, πιάνονται ἀπὸ τὰ χέρια καὶ ὁ πρῶτος λέει: – Ἀπὸ πολὺ τὸ ἐπιθυμοῦσα! – Καὶ ἐγὼ ὁμοίως, ἀπαντοῦσε ὁ δεύτερος…. ΛΕΞΗ Κατόπιν πρόφεραν τὴν ΛΕΞΗ τοῦ βαθμοῦ ὡς ἑξῆς·  —Ὁ πρῶτος ἔλεγε: Λ —Ὁ δεύτερος πρόσθετε: Α — Ν — Τ — Ο — Ν {=ΛΑΝΤΟΝ}  Αὐτὴ ἦταν ἡ συνθηματικὴ λέξη τοῦ  βαθμοῦ τῶν ΣΥΣΤΗΜΕΝΩΝ....

Ἐν συνόψει· κάθε ἐπισκέπτης τῶν ἀρχαιολογικῶν χώρων ἐν Ἑλλὰδι ἀλλὰ καὶ ἀλλοῦ (πχ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΥ, ΡΩΜΗ κλπ)  παρατηρεῖ ὅτι τὰ ἀρχαιολογικά κατάλοιπα (ναοί, ἀγάλματα κλπ)   εἶναι ΚΑΤΑΚΡΕΟΥΡΓΗΜΕΝΑ καὶ κατεστραμμένα ὄχι ἀπὸ φυσικὲς καταστροφές (σεισμοὺς κλπ) ἀλλὰ ἀπὸ ΣΚΟΠΙΜΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ἐκ μέρους τῶν χριστιανῶν  καὶ αὐτὴ ἡ καταστροφὴ  συνέβη  μετὰ τὴν ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΩΣ ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΗΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ἀπὸ τὸν Μ.Θεοδόσιο τὸ 380μΧ. Τότε ἀκολούθησε  μιὰ ὁμοβροντία νόμων κατὰ τῆς λειτουργίας τῶν παγανιστικῶν ναῶν ΕΠΙ ΠΟΙΝῌ ΘΑΝΑΤΟΥ, γεγονὸς  ποὺ εἶχε ὡς ἄμεση συνέπεια ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΝΑΩΝ ΚΑΙ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς μὲ τὴν ἀνοχὴ ἢ καὶ τὴν  προστασία τοῦ βυζαντινοῦ Κράτους.  Ἀπὸ τὴν λαίλαπα αύτὴ ὅσοι ναοὶ γλύτωσαν μετατράπηκαν σὲ χριστιανικὲς ἐκκλησίες μὲ χαρακτηριστικὸ παράδειγμα τὸν  ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ καὶ τὸ ΘΗΣΕΙΟ ( τοὺς ναοὺς αύτοὺς μετέτρεψε ἀργότερα σὲ χριστιανικοὺς ναοὺς ἡ αύτοκράτειρα ΑΘΗ...

Οἱ  Peleset -ΠΕΛΕΣΕΤ ἀναφέρονται στὴν στήλη τοῦ Φαραὼ ΡΑΜΣΗ Γ' στὸ Medinet Habu ὡς τμῆμα τῶν ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ποὺ ἐξεστράτευσαν λόγῳ  ΛΙΜΟΥ κατὰ τῆς ΑΙΓΥΠΤΟΥ ,τὸ 1176πΧ  & ἠττηθέντες, τελικὰ  ἐγκαταστάθηκαν στὴν ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ (ἡ ὁποία ἄλλωστε πῆρε τὸ ὄνομα της ἀπὸ αὐτούς) ἐνῶ τὴν ἴδια ἐποχὴ οἱ αἰγυπτιακὲς φρουρὲς ἐγκατἐλειπαν τὴν περιοχή..  Αὐτοὶ λοιπὸν οἱ ΠΕΛΕΣΕΤ, στὴν ἑλληνικὴ μετάφραση τῶν Ο' τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἀποκαλοῦνται ΦΙΛΙΣΤΙΕΙΜ-ΦΙΛΙΣΤΑΙΟΙ (μάλιστα ἡ Βίβλος ἀναφέρει ὡς τόπο προἐλευσης τους τὴν ΚΑΦΤΩΡ-ΚΡΗΤΗ).   Ἡ ἀρχαιολογικὴ σκαπάνη στὴν ΑΣΚΑΛΩΝΑ καὶ ἀλλα κἐντρα τῶν Φιλισταίων ΑΠΕΔΕΙΞΕ Ο ΤΗΝ ΑΙΓΑΙΑΚΗ  ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ  μεγάλου μέρους ἐξ αὐτῶν, ἀπὸ τὴν τεχνοτροπία κεραμικῆς (ΥΣΤΕΡΟΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΙΙΙΓ περιόδου)  καὶ τὸν τρόπο ταφῆς τους ποὺ ὅλα εἶναι ΑΙΓΑΙΟΥ τύπου τῆς ὕστερης ἐποχῆς τοῦ χαλκοῦ.  Μάλιστα οἱ Peleset -Φιλισταῖοι κατανάλωναν  χοιρινὸ καὶ εἰδικὲς ἔρευνες  DNA ἔδειξαν τὴν  προέλευση τῶν χοίρων τους  ΕΞ ΕΛΛΑΔ...

1) Γύρω στὸ 5ο ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ Φαραὼ ΜΕΡΝΕΠΤΑ (1213‒1203πΧ) γυιοῦ τοῦ ΡΑΜΣΗ Β' τοῦ ΜΕΓΑ, δηλ. περὶ τὸ 1208πΧ ἔγινε ἁπὸ τὴν μεριὰ τῆς ΛΙΒΥΗΣ, μἐσῳ τῶν ὀἀσεων τῆς ἐρήμου κι ὄχι μἐσῳ τῆς συνήθους παραλιακῆς ὁδοῦ, ἐπἰθεση τῶν Λιβύων καὶ αὐτῶν ποὺ ὁ αἰγυπτιολόγος G.Maspero  ὀνόμασε τὸ 1881 "ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ" {οἱ αἰγυπτιακὲς ἐπιγραφὲς τοὺς ἀποκαλοῦν  "βόρειους λαοὺς ἀπὸ τὰ νησιά" } ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ. Ἀρχηγὸς τῶν ἐπιδρομἐων   ἦταν ὁ Λίβυος βασιλιᾶς Μερέϊ (Mrjj στὸ αἰγυπτιακὸ κείμενο—ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΕΣ ΓΡΑΦΕΣ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΥΜΦΩΝΑ) καὶ οἱ ἑπιδρομεῖς κατονομἀζονται ὡς  : Σερντέν ἢ  Σαρντάνα (Šrdn), Σεκελές ἢ  Σακάλσα (Škrš), Akawasha ἢ  Εκβές (Ikws), Λούκα ἢ Λουκού (Lk, Λύκιοι), Τερές ἢ Τουρσά (Trs) καὶ Μεσβές(Λίβυοι). Τοὺς ἑπιδρομεῖς τοὺς κατανίκησε ὁ Φαραὼ Μερνεπτᾶ συλλαμβἀνοντας 6000 περίπου Λίβυους αἰχμαλώτους και 2000 Akawasha  ἢ Ἐκβές καὶ τὴν νίκη του αὐτὴ περιγράφει  περίφημη ΣΤΗΛΗ ΜΕΡΝΕΠΤΑ τοῦ 1208πΧ ποὺ βρἐθηκε στὸ ΛΟΥΞΟΡ (ἀρχαῖες ΘΗΒΕ...

Δυστυχῶς τὰ κείμενα τῶν πινακίδων τῆς ΓΡΑΜΜΙΚΗΣ Β' τῶν Ἑλλήνων τῆς μυκηναϊκῆς ἐποχῆς εἶναι λογιστικοὶ πίνακες & ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΩΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ (μάλιστα τὰ ἐν λόγῳ κείμενα δείχνουν ἕναν ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΕΝΟ μυκηναϊκὸ κόσμο, ἐνῶ ἀντιθέτως τὰ ΧΕΤΤΙΤΙΚΑ ἀρχεῖα μιλοῦν γιὰ ΕΝΙΑΙΟ βασίλειο τῆς "ΧΩΡΑΣ ΤΩΝ ΑΧΙΓΙΑΒΑ"  {=Ἀχαιῶν}. Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ ἡ ΙΛΙΑΔΑ εἶναι ΠΟΙΗΤΙΚΟ ἔπος  ΓΡΑΦΕΝ 400 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ἀπὸ τὰ γεγονότα ποὺ ὑποτίθεται ὅτι περιγράφει, ὁπότε ΙΣΤΟΡΙΚΑ  εἶναι ΑΜΦΙΒΟΛΗ ΠΗΓΗ. Ὡστόσο ὑπάρχουν τὰ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΩΝ ΧΕΤΤΑΙΩΝ μὲ τὴν σχετικὴ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ   ΤΩΝ  ΧΕΤΤΑΙΩΝ ΜΟΝΑΡΧΩΝ* τὰ ὁποῖα ἀναφέρουν ἐν συνόψει τὰ ἑξῆς ἐνδιαφέροντα· 1) γύρω στὸ 1400πΧ ἕνας βασιλιᾶς τοῦ κράτους τῶν  AHHIYAWA ἢ AHHIYA  μέ τὸ ὄνομα  ATTARISSIYA εἰσἐβαλε στὴν Μικρασία καὶ κατέλαβε τὴν πὸλη MILAWANDA, ἐκδιώκοντας τὸν ὑποτελῆ στοὺς Χετταίους   ἡγεμόνα τῆς περιοχῆς ὀνόματι MADDUWATTA, ὁ ὁποῖος κατέφυγε στὴν αὐλὴ τοῦ Χετταίου βασιλιᾶ  TUD...

 Σπουδαῖα βεβαίως τὰ Ὁμηρικὰ Ἔπη—θἄλεγα μοναδικά—ὠστόσο ἀπὸ ΓΛΩΣΣΙΚΗ ἂποψη ἔχουν ΑΤΕΛΕΙΕΣ διότι ἀποδὶδουν μιὰ πανάρχαια μορφὴ τῆς ἑλληνικῆς τοῦ 9ου αἰῶνα πρὸ Χριστοῦ.  Ἐξηγῶ μὲ τρία παραδείγματα· 1) στὰ Ἔπη ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΘΡΟ (πχ. ἄνδρα μοι ἔννεπε, ΟΧΙ "τόν" ἄνδρα).  Οἱ λέξεις "ὁ,ἡ,τό" στὸν Ὅμηρο εἶναι ΔΕΙΚΤΙΚΕΣ  (ἤ ἀναφορικές) ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ. 2) στὰ Ἔπη ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟΠΙΚΑ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ  (πχ.ἐκ δὲ Χρυσηὶς νηὸς βῆ—Α 439: ἔξω ἡ Χρυσηίδα βγῆκε ἀπὸ τὸ πλοῖο.  Ἀργότερα ἡ λέξη "ἐκ" —ποὺ σημαίνει τὸ ΕΠΙΡΡΗΜΑ "ἔξω"—συντάχθηκε μαζὶ μὲ τὴν γενικὴ τοῦ οὐσιαστικοῦ "νηός" γενόμενη ΠΡΟΘΕΣΗ) 3) στὰ Ἔπη Ο ΕΝΕΣΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΟΝΟΣ , δηλ. μπορεῖ νὰ σημαίνει ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ἢ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΗ πράξη (πχ.πάλαι ἔχει). Καὶ κάτι τελευταῖο· τὰ Ἔπη ὑποτίθεται ὅτι ἐξιστοροῦν συμβάντα τῆς μυκηναϊκῆς ἐποχῆς ὅταν οἱ Ἕλληνες ἔγραφαν μέ τὴν  συλλαβικὴ ΓΡΑΜΜΙΚΗ Β'. Ὁμως ἡ ΣΥΛΛΑΒΙΚΗ αύτὴ γραφὴ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΙΠΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Πχ. ὁ ἂναξ διαβ...