Διαμαντῆς Κούτουλας

 "Θόλο" ὀνόμασε τὸ κυκλικὸ κτήριο στὸ ΙΕΡΟ τοῦ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ στὴν ΕΠΙΔΑΥΡΟ ὁ περιηγητὴς ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ. Οἱ ἀρχαῖοι τὸ ἔλεγαν "ΘΥΜΕΛΗ" ποὺ σημαίνει ΒΩΜΟΣ καὶ ΤΑΦΟΣ.  Τὸ ἔργο ἔκτισε ὁ ΠΟΛΥΚΛΕΙΤΟΣ ἀπὸ τὸ ΑΡΓΟΣ γύρω στὸ 365-330 πΧ  καὶ τὸ πιὸ ἐνδιαφέρον στοιχεῖο του ἦταν ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΟΜΟΚΕΝΤΡΟΙ ΔΙΑΔΡΟΜΟΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΣΑΝ ΜΕ ΩΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΔΕΞΙΟΣΤΡΟΦΗ—δηλ. ἡλιακή—ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΕΙΑ "ΚΑΤΟΙΚΙΑ" ΤΟΥ ΘΕΟΥ κάτω ἀπὸ τὸ δἀπεδο,  τὸ ὁποῖο ἦταν διακοσμημένο μὲ λευκὲς καὶ μαῦρες ρομβοειδεῖς πλάκες. Ἐξωτερικὰ ὑπῆρχε πώρινη κιονοστοιχία ἀπὸ 26 δωρικοὺς κίονες, ἡ οποία περιέβαλε ἕναν ἐπίσης πώρινο σηκό. Μιὰ δεύτερη κυκλικὴ κιονοστοιχία ἀπὸ 14 μαρμάρινους κίονες μὲ κορινθιακό κιονόκρανο διακοσμοῦσε τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ σηκοῦ.  Οἱ κυκλικοὶ διάδρομοι τοῦ ὐπογείου ἐπικοινωνοῦσαν μεταξύ τους μέ ἀνοίγματα καὶ φράγματα στὶς κατάλληλες θεσεις, ἔτσι ὥστε ὁ εἰσερχόμενος νὰ ἀκολουθεῖ ΜΑΙΑΝΔΡΟΕΙΔΗ—ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΕΙΔΗ πορεία. Σημειωτέον ὅτι τὸ ΥΠΟΓΕΙΟ τῆς Θόλου βρισκόταν στὸ ΙΔΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ μὲ τὴν αἲθουσα τοῦ ΑΒΑΤ...

Δυστυχῶς ΠΡΑΚΤΙΚΑ τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ εἴτε διότι (τὸ πιθανὠτερο) δέν κρατήθηκαν ,εἴτε διότι καταστράφηκαν ἀπὸ τὶς μεταγενἐστερες ἀρειανιζουσες Συνόδους... Γιὰ τοὺς μὴ εἰδικοὺς ἀναφέρω ὅτι ὁ ΑΡΕΙΟΣ, πρεσβύτερος τῆς Ἀλεξανδρείας ὑποστήριζε ὅτι ὁ ὅρος  "Πατήρ"  γιὰ τὸν θεὸ ὑπονοεῖ ὅτι ΚΑΠΟΤΕ  ἔγινε Πατέρας, ΠΡΙΝ δὲν ἦταν.   Ὁμοίως καὶ ὁ Υἰὸς "ΚΑΠΟΤΕ" ἔγινε Υἰος {=ΗΝ ΟΤΕ ΟΥΚ ΗΝ} ἄρα ὁ Ὑιὸς ἔχει ἀρχὴ , δὲν ὑπάρχει ἀπὸ πάντα..  Ὁπότε, ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι φύσει θεὸς ἀλλὰ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ καὶ αὐτὸς ΕΝ ΧΡΟΝῼ —ἐξ οὗ καὶ ἡ  παράδοση τῆς Ἁγιογραφίας  τοῦ Ἀρειανισμοῦ ποὺ παρουσιάζει ΑΓΕΝΕΙΟ τὸν Χριστό (βλ.φωτό) Ἀντίθετη ἄποψη εἶχαν ἐκφράσει οἱ ὑποστηρικτὲς τοῦ ΣΑΒΕΛΛΙΟΥ {ἐξ οὗ καὶ ἡ ὀνομασία "Σαβελλιανοί"} κατὰ τοὺς ὁποίους ὁ ΕΝΑΣ  Θεὸς ἐκδηλὠνεται μὲ τρία "ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ"/ ΜΑΣΚΕΣ {=Πατὴρ, Υἰὸς, Πνεῦμα} ΕΚ ΜΙΑΣ ΟΥΣΙΑΣ {=ὁμοούσιος}.  Ὁ ὅρος αὐτὸς "ΟΜΟΟΥΣΙΟΝ" εἶχε  χρησιμοποιηθεῖ παλαιόθεν ἀπὸ τοὺς Γνωστικούς (πχ.ΒΑΣΙΛΙΔΗΣ) , τὸν ΩΡΙΓΕΝ...

 Ἐπειδὴ τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχουμε πληθώρα κειμένων περὶ τοῦ Ἀπολλωνίου Τυανέα ἀπὸ πολλοὺς ΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΤΟΥΣ, θὰ πῶ τὰ ἑξῆς ἐν συντομίᾳ· 1. περὶ τὸ 235μΧ ὁ Φλάβιος Φιλοστρατος* κατὰ παραγγελίαν τῆς Ἰούλιας Δόμνας συζύγου τοῦ αύτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου γράφει τὴν ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΑ τοῦ Ἀπολλώνιου Τυανέα παρουσιάζοντας ὡς "ΘΕΙΟ ΑΝΔΡΑ" ,ἀνάλογο τῆς ἐποχῆς,  γεννημένο ἀπὸ τὸν θεὸ ΠΡΩΤΕΑ ἐξ Αίγύπτου [=σὺ δὲ τίς, εἰπούσης, Πρωτεὺς ἔφη ὁ Αἰγύπτιος θεός—ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ, ΤΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΥΑΝΕΑ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ.Α', 4]. 2. Τὸ ἔργο αύτὸ τοῦ Φιλόστρατου ἔπεσε σέ ἀφάνεια καὶ δὲν ἔκανε ΤΟΤΕ ἰδιαίτερη ἐντύπωση. Ὅμως τὴν ἐποχὴ τοῦ ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΥ ὁ κυβερνήτης τῆς Βιθυνίας ΙΕΡΟΚΛΗΣ (περὶ τὸ 303μΧ) γράφει τὸν περιλάλητο "ΦΙΛΑΛΗΘΗ ΛΟΓΟ" κατὰ τῶν Χριστιανῶν ὅπου παρουσιάζει τὴν βιογραφία τοῦ Φιλόστρατου συγκρίνοντας τὸν Ἀπολλώνιο μὲ τὸν Ἰησοῦ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΩΣ ΜΕΓΑ ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΟ ΘΕΟΥΡΓΟ !! Μὲ τόν "ΦΙΛΑΛΗΘΗ ΛΟΓΟ" τοῦ ΙΕΡΟΚΛΕΟΥΣ εἶναι ποὺ ὁ ἄγνωστος, μέχρι τότε,  Ἀπολλώνιος ΕΓΙΝΕ Ο... "ΧΡ...

Παρακολούθησα —ἐκ συνηθείας—ἕνα Σεμινάριο στὴν Φιλοσοφικὴ Ἀθηνῶν (Τμῆμα Ἱστορίας)  τοῦ ΕΚΠΑ καὶ μοῦ προξένησε εὐχάριστη ἔκπληξη τὸ γεγονὸς  ὅτι διδάσκονται πιὰ στὸ Πανεπιστήμιο ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ποὺ πρὸ 40 χρόνων ὅταν σπούδαζα ἐγὼ —ἀρχὲς δεκαετίας '80—ΗΤΑΝ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΑΠΟΙΟΣ  ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ  ΨΕΛΛΙΣΕΙ ΑΚΟΜΑ...  Πρὀκειται γιὰ τὴν σκοτεινὴ πλευρὰ τοῦ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ  ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ καὶ τοῦ βενιζελικοῦ παρακράτους γενικώτερα. Συγκεκριμένα ἀναφέρομαι στὰ ἀκόλουθα ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ : 1.  τὸν ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ τοῦ  1915  καὶ μεσοῦντος  τοῦ Α'ΠΠ ὁ Βενιζέλος  ἐζήτησε ἀπό τὴν ΑΝΤΑΝΤ νὰ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ  ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ γιὰ νὰ δημιουργήσει Μακεδονικὸ Μἒτωπο κατὰ τῶν ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.  Γι αύτὸ ὁ Βενιζέλος  ἀπεπἐμφθη ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ (ὁ ὁποῖος ὑποστήριζε τὴν ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ τῆς χώρας) καὶ ἔτσι ξεκίνησε ὁ ὀλέθριος ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ. ( Ἡ πρώτη παραίτηση Βενιζέλου εἶχε λάβει χώρα τὸν ΦΕΒ τοῦ 1915 ἐπειδὴ ὁ βασιλιᾶς ἀρνήθηκε νὰ ὑπογράψει διάτ...

Σκέφτομαι αὐτοὶ οἱ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ποὺ μᾶς περικυκλώνουν ΑΝ ΖΟΥΣΑΜΕ ΣΕ ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ, πχ. τὴν ἀρχαία,  θὰ ἦταν ΠΑΛΙ τὸ ἴδιο ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ, εἴτε στὸ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟ (ὁπότε θὰ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΑΝ ΠΑΛΙ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ ΝΑ ΠΙΕΙ ΤΟ ΚΩΝΕΙΟ) εἲτε στὸν ΓΙΑΧΒΕ (ἂν κστοικοῦσαν στὴν Ἰουδαία, ὁπότε ΠΑΛΙ ΘΑ ΣΤΑΥΡΩΝΑΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ) εἴτε στὴν  μεσαωνικὴ Ἐκκλησία (ἄν ζοῦσαν στὸν Μεσαίωνα, ὁπότε ΘΑ ΕΚΑΙΓΑΝ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ)  εἴτε ὁππυδήποτε ἀλλοῦ, σὲ ὁποιαδποτε ἐποχή—ΠΑΝΤΟΤΕ βεβαίως φανατικοὶ  ΣΤΗΝ ἑκάστοτε  ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ (ἢ στὴν ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ κατεστημένη θρησκεία ..). Τὸ πρόβλημα ξεπερνᾶ τῖς ἐποχές,  δὲν εἶναι ἰδεολογικό—εἶναι ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ.

 Ἡ κεντρικὴ  κατηγορία τοῦ Νίτσε κατὰ τοῦ χριστιανισμοῦ ἔγκειται στὸ ὅτι ἀποτελεῖ ἐναν ΛΑΪΚΟ ΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟ  προσπαθῶντας νὰ ἐπιβάλλει μιὰ ΝΟΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ στὴ ΖΩΗ.  Πρῶτος ὁ ΣΩΚΡΑΤΗΣ—λέει ὁ Νίτσε—κήρυξε τὴν ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΛΑΝΗ ὅτι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ μὲ τὴν ΛΟΓΙΚΗ του νὰ φτάσει στὴν Ἀλήθεια.  Αὐτὴν τὴν ΠΛΑΝΗ ἔκανε φιλοσοφικὸ σύστημα ὁ ΠΛΑΤΩΝ δημιουργῶντας ἕνα  ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΙΔΕΑΤΟ ΚΟΣΜΟ καὶ αὐτὴν τὴν ἀντίληψη ΕΚΑΜΕ ΘΡΗΣΚΕΙΑ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ. Ὅμως ὁ Νίτσε πουθένὰ  δέν κατηγορεῖ τὸν ΙΔΙΟ τὸν Ἰησοῦ, τόν "ΑΓΙΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ"  ὅπως τὸν ἀποκαλεῖ κατὰ Ρενάν, γιατὶ θεωρεῖ  τὸν ΠΑΥΛΟ θεμελιωτὴ τοῦ χριστιανισμοῦ ὡς θρησκείας τοῦ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ καὶ τὸν ἐγκαλεῖ  ἐπειδὴ θεολογικοποίησε τὴν Ἱστορία μὲ βἀση τὸ νομικὸ ἱερατικό, ἑβραϊκὸ  πνεῦμα τῆς θείας Ἀνταπόδοσης  (do ut des) ἐνῶ  γιὰ τὸν ΙΗΣΟΥ γράφει τὰ ἀκόλουθα :  — Τοῦτος ὁ Ἅγιος Ἀναρχικός {=ΙΗΣΟΥΣ} ποὺ καλοῦσε τὸν κατώτερο λαό, τοὺς καταφρονεμένους καὶ τοὺς ἁμαρτωλούς, τοὺς Τσάνταλα {=κατώτερη κάστα ἰ...

 Ὡς "εἴδωλα" ὁ ΝΙΤΣΕ ἐννοεῖ στὸ ἔργο του αὐτό, τὶς ἀξίες τοῦ δυτικοῦ πνεύματος καὶ κατ'έξοχὴν τὸν ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ, τὸν ὁππῖον  ἀνάγει στὸν ΣΩΚΡΑΤΗ.  Κατὰ τὸν ΝΙΤΣΕ , ὁ Σωκράτης πρωτοδίδαξε ὅτι ἡ ΛΟΓΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ , ἐνῶ ὁ ΠΛΑΤΩΝ συστηματικοποίησε τὴν ἄποψη αὐτὴ δημιουργῶντας ἕναν ΙΔΕΑΤΟ ΚΟΣΜΟ τὸν ὁποῖο κατόπιν  ὁ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ μετἐτρεψε σὲ θρησκεία.  Αύτὴ ὁμως ἡ ΣΩΚΡΑΤΙΚΟ‒ΠΛΑΤΩΝΙΚΟ‒ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ  ἀντίληψη ἀποτελεῖ τὴν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΛΑΝΗ , ἡ ὁποἰα τελικά ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ μἐσῳ  μιᾶς ΝΟΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ. Καί—συνεχίζει ὁ ΝΙΤΣΕ—ἐπειδὴ αὐτὴ ἡ πεποίθηση τοῦ ΠΛΑΤΩΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ κατέρρευσε μὲ τὴν ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ τὸ δυτικὸ πνεῦμα ἔπεσε στὸν ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ. Παρακάτω ἀνθολογῶ κάποιες χαρακτηριστικὲς ρήσεις τοῦ Νίτσε ἀπὸ τό "ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ" : * —ἐμεῖς ἐπινοήσαμε τὴν ἔννοια ΣΚΟΠΟΣ· στὴν πραγματικότητα σκοπὸς δὲν ὑπάρχει...Ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι ἀναγκαῖος · εἶναι μοῖρα·  ἀνήκει στὸ ΟΛΟΝ ! Καὶ τίποτα δέν μ...

Στὶς 7 ΟΚΤ 1571 ἔλαβε χώρα ὡς γνωστὸν ἡ περίφημη ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ (στὴν πραγματικότητα ἡ ναυμαχία ἔγινε στὶς ΕΧΙΝΑΔΕΣ) μεταξὺ τοῦ χριστιανικοῦ στόλου τῆς ΙΕΡΑΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ποὺ εἶχε συγκροτήσει ὁ Πάπας ΠΙΟΣ  Ε’ καὶ τῶν ΟΘΩΜΑΝΩΝ (οἱ ὁποῖοι ἐνα  χρόνο πρὶν εἶχαν καταλάβει τὴν ΚΥΠΡΟ). Δοικητὴς τοῦ χριστιανικῦ   στόλου ἦταν  ὁ Δον Ιωάννης ὁ Αὐστριακός, , τὴ διοίκηση τῆς ἀριστερῆς πτέρυγας  εἶχε ὁ Ἑνετός ναύαρχος Βαρβαρῖγος καὶ  τῆς  δεξιᾶς ὁ Γενουάτης ναύαρχος Ντόρια.   Οἱ Ἑνετοὶ διέθεταν 6 ΓΑΛΕΑΣΕΣ (δηλ. ἱστιοφόρα μὲ μεγάλη δύναμη πυρός 50 κανονιῶν ) ἐνῶ οἱ Ὀθωμανοὶ καμμία (διέθεταν μόνο τὶς κωπήλατες ΓΑΛΕΡΕΣ μὲ ἰσχὺ πυρὸς 5 κανονιῶν)...  Ἔτσι ὅταν ὁ ὀθωμανικὸς στόλος ὑπὸ τὸν Καπουδὰν Πασᾶ  ΑΛΗ  ΖΑΖΕ ΜΟΥΕΖΙΝ ἀπέβλεψε ἐξ ἀρχῆς στὴν κύκλωση τῶν χριστιανικῶν πλοίων ἐξ ἀριστερῶν ,  τὴν κρὶσιμη στιγμὴ  κι ἐνῶ εἶχε παρακαμφθεῖ ἡ ἀριστερὴ πτέρυγα τοῦ χριστιανικοῦ στόλου, ἐπιτέθηκαν οἱ Ἑνετοὶ μὲ τὶς ΓΑΛΕΑΣΕΣ καὶ μὲ τὰ πολλ...

Ὁ ἀξιότιμος κ. ΟΞΥΔΕΡΚΗΣ :   1) ἀρνεῖται νὰ λάβει Προσωπικὸ Ἀριθμὸ διότι τὸν θεωρεῖ ὡς τὸ χαραγμα τοῦ θηρίου τῆς Ἀποκάλυψης 2) πιστεὐει ἀκράδαντα ὅτι ὁ κομήτης 3Ι/ATLAS μεταφέρει ἐξωγήινους...  3) εἶναι βἐβαιος ὅτι οἱ Ἁμερικανοὶ ποτὲ δεν πῆγαν στὸ φεγγάρι καὶ ἡ προσελήνωση γυρίστηκε σὲ στούντιο τοῦ Χόλυγουντ ... 4) θεωρεῖ ὅτι ἡ Σεληνη εἶναι κούφια διότι ἀποτελεῖ τεχνητὸ δορυφόρο ἐξωγήινων.. ΚΑΙ :  5) πιστεύει ὅτι ὁ ἴδιος ἀποτελεῖ τὴν μετενσάρκωση μιᾶς μεγάλης προσωπικότητας τοῦ παρελθόντος... ΥΓ . Ὁ κ. Ὀξυδερκὴς ΨΗΦΙΖΕΙ στὶς Ἐκλογές....

Τὰ ἑβραϊκὰ ἤδη εἶχαν ΧΑΘΕΙ πρὸ Χριστοῦ (ὁ ΙΗΣΟΥΣ ΜΙΛΟΥΣΕ ΑΡΑΜΑΪΚΑ) ἀλλὰ οἱ Ἑβραῖοι μόλις ἔκαναν Κράτος τὸ 1948, μετὰ ἀπὸ 2000 χρόνια ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ, ἀνἐστησαν τὰ ΒΙΒΛΙΚΑ ἑβραϊκὰ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τὰ ὁποῖα ἤδη ἁποτελοῦν τὴν Καθομιλουμενη γλῶσσα  στὸ σύγχρονο Κράτος τοῦ ΙΣΡΑΗΛ— μπράβο τους! Ἀντιθέτως, οἱ Νεοἐλληνες ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ βάναυσα καὶ συνεχῶς τὴν γλῶσσα τους  εἴτε καταργῶντας τὴν ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ τοῦ Πολυτονικοῦ (μὲ συνἐπεια νὰ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ νὰ καταλάβουν τὴν διαφορὰ τῆς <ὥρας> μὲ δασεῖα, ἀπὸ τὴν <ὤρα> μὲ ψιλὴ ποὺ θὰ πεῖ φροντίδα βλ. ὀλιγ‒ωρία) εἰτε φτωχαίνοντας την πχ. καταργῶντας ὅ,τι ἀπἐμεινε ἀπὸ τὴν Δοτική :  ἔτσι ἡ  πανάρχαια ΔΟΤΙΚΗ <δόξα τῷ θεῷ> μετατράπηκε σὲ  ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ <δόξα τὸ θεό> — ἐνῶ ΟΙ ΔΥΟ ΠΤΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ, διότι ἄλλο πρᾶγμα  σημαίνει ἡ δοτικὴ <δόξα τῷ θεῷ> καὶ ἄλλο  ἡ αἰτιατικἠ <μὰ τὸν θεό> (καὶ βεβαίως ἄνευ γνώσης τῆς δοτικῆς δὲν μποροῦμε νὰ ἐξηγήσουμε γιατὶ στὴν λέξη "ἐντάξει" ἡ κατάληξη γράφετ...

Γραμμένο τὸ 1914 στὸ Παρίσι ἀπὸ τὸν Ἀνατὸλ Φράνς ( βραβευμένο συγγραφέα τὸ 1921 μὲ ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ) τὸ ἔργο "Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ"  ἀποτελεῖ ἔνα μικρὸ ..διαμαντάκι ποὺ τὸ χρησιμοποιῶ  συχνὰ ὡς ..δόλωμα γιὰ νὰ ἑλκύσω νέους στὴν ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ. [ Συνήθως τὸ συστήνω στὶς καλοκαιρινὲς διακοπὲς γιὰ τὴν παραλία , μὲ κρυφὸ σκοπὸ ὁ ΑΝΑΤΟΛ ΦΡΑΝΣ νὰ τοὺς ὁδηγήσει στούς μεγάλους τῆς Λογοτεχνίας:  ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ, ΚΑΦΚΑ,ΓΚΟΓΚΟΛ, ΜΠΑΛΖΑΚ..]  Ἡ ὑπόθεση τοῦ ἐν λόγῳ ἔργου  λαμβάνει χώρα στὸ Παρίσι στὶς ἀρχὲς τοῦ 20ου αἰῶνα, στὴν πλούσια οἰκογένεια Ντ' Ἐσπαρβιέ ἡ ὁποία διατηρεῖ  μία τεράστια βιβλιοθήκη γεμάτη ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΛΑΤΙΝΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ καθὼς καὶ σπάνια  ἱστορικὰ και θρησκευτικὰ βιβλία.  Ξεκινῶντας ἀπὸ αὐτὴ τὴν  βιβλιοθήκη, ὁ Φύλακας Ἄγγελος τοῦ Μωρίς Ντ' Ἐσπαρβιέ, γυιοῦ τῆς οἰκογένειας, μὲ τὸ γήινο ὄνομα ΑΡΚΑΝΤ (Ἀρκάδιος), προσπαθεῖ νὰ ἀποκτήσει τὴν κατάλληλη ΙΣΤΟΡΙΚΗ Γνώση ὥστε νὰ ἀνατρέψει τὸν ἐξουσιαστὴ Θεό ποὺ μέχρι πρότινος ὑπηρετοῦσε ...

Ἐν συνόψει· ὁ ΩΡΙΓΕΝΗΣ (ἴσως ὁ μεγαλύτερος χριστιανὸς φιλόσοφος, ἀποβιώσας περὶ τὸ 251μΧ) ὑποστήριζε ὅτι ὁ θεὸς ἦταν ΠΑΝΤΟΤΕ Δημιουργὸς , ὀνομάζοντας τον ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ* { ἡ λἐξη ἀποτελεῖ ἑλληνικὴ μετάφραση τοῦ βιβλικοῦ El Saddaj  אֵל שַׁדַּי ἀπὸ τούς Ο’}. Συνεπῶς, ἔλεγε ὁ Ὠριγένης , ΑΦΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΑΘΕΝ— δηλ. ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ— ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ, ἄρα Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΟΣ, ὁπότε στὸ Τέλος θὰ ὑπάρξει ΑΠΟΚΑΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ. Ὁ ὅρος "ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ"  ἔχει ἀστρονομικὴ προἐλευση καὶ σήμαινε τὴν περιοδικὴ ἐπιστροφὴ ἑνὸς ἄστρου στὴν ἀφετηρία του.  Οἱ ΣΤΩΙΚΟΙ χρησιμοποίησαν τὸν ὅρο μὲ τὴν ἔννοια τῆς περιοδικῆς παλινὀρθωσης τοῦ κόσμου στὸ τἐλος τοῦ Παγκόσμιου Ἔτους. {=Ὁ ἥλιος δὲν ἀνατέλει κατὰ τὶς  ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ στὸ ἴδιο σημεῖο τῆς ἐκλειπτικῆς  κάθε χρόνο. Ὑπολογίζεται ὅτι χρειάζεται περὶ τὰ 26.000 χρόνια γιὰ νὰ ἀνατείλει κατὰ  στὶς ἰσημερίες στὸ ἰδιο σημεῖο τοῦ ὁρίζοντα.  Αύτὸ ὁ Πλάτων ὀνόμασε ΜΕΓΑ ΕΝΙΑΥΤΟ δηλ. Παγκόσμιο Ἔτος}. Στὸ χριστιανισμὸ ὁ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟΣ ὀρος "ΑΠΟΚΑΤΑΣ...

 Ἐν συνόψει· στὸν ἑλληνικὸ κόσμο μὲ τὸν ὅρο "ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ" ἐννοοῦντο οἱ ΗΜΙΘΕΟΙ οἱ γεννηθεντες ἐκ θεοῦ τινος (συνήθως τοῦ Διός—ἀλλ’ ὄχι μόνο) καὶ μιᾶς Θνητῆς.  Ἐπρόκειτο δηλ. γιὰ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΑ, τρόπον τινα,  ὄντα,  ΚΑΤΑ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΘΕΪΚΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ.  Δηλ. ἡ ἔννοια "ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ" στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα εἶχε ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΗ σημασία:  ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ (ἢ ὅποιου ἄλλου θεοῦ ἢ θεᾶς). Αὐτὸ βεβαίως ΔΕΝ συνεπαγόταν κατ’άνάγκην καὶ ΑΘΑΝΑΣΙΑ. Οἱ πιὸ πολλοὶ ἡμίθεοι πέθαναν ὅπως ὅλοι οἱ θνητοί, πχ. ΑΧΙΛΛΕΑΣ, ΠΕΡΣΕΑΣ κλπ. Λίγοι κέρδισαν ὠς δῶρο τὴν Ἀθανασία ἀπὸ τὸν θεό‒πατέρα τους , πχ. ΗΡΑΚΛΗΣ, ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ κλπ.  Σὲ κάθε περίπτωση πάντως γιὰ τὴν ἑλληνικὴ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ὁ ὅρος "ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ" λαμβάνεται ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑΝ. Ἀντιθέτως στὴν ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ὡς "Υἱὸς Θεοῦ" ἀποκαλεῖτο ὁ ΧΡΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΛΑΔΙ ἐκλεκτὸς τοῦ ΓΙΑΧΒΕ γιὰ νὰ ἐκτελεῖ τὸ Θέλημα Του, εἴτε πρόκειται γιὰ  ΒΑΣΙΛΕΙΣ (πχ.Σολομών, Δαυίδ—κατ’ἀναλογίαν τῶν ἄλλων ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ἀντιλήψεων, βλ. ΦΑΡΑΩ),  εἰτ...

 Δὲν ὑπῆρξε μόνο ὁ μέγιστος τῶν φιλοσόφων ὁ Πλάτων,  ἀλλὰ καὶ δεινὸς λογοτέχνης, γι αύτὸ καὶ οὐδεὶς μπόρεσε  μετὰ ἀπὸ αύτὸν νὰ γράψει ἴδιας ἀξίας ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ (ἂν καὶ δύο, τρεῖς τὸ ἀποτὸλμησαν,  πχ Γαλιλαῖος).  Ἡ λογοτεχνικὴ μεγαλοφυία τοῦ Πλάτωνος φαίνεται καθαρὰ στόν "ΦΑΙΔΡΟ" ὅπου ἑκεῖ ὁ Φαῖδρος παρουσιάζει ἕνα λόγο τοῦ ΛΥΣΙΑ περὶ Ἔρωτος, ὁ ὁποῖος ΕΧΕΙ ΔΙΧΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥΣ { 230e-234c }.   Οἱ μέν λἐνε ὅτι ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΓΝΗΣΙΟΥ, ΧΑΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΛΥΣΙΑ (μἀλιστα ὁ Hude —εἰδικὸς στὸν Λυσία— ἐξἐδωσε τὸ κείμενο αὐτὸ ἑκ τοῦ πλατωνικοῦ "Φαίδρου" στὸ corpus τοῦ Λυσία), Ἀντιθέτως ἄλλοι φιλόλογοι  ὑποστηρίζουν ὅτι ἐδῶ Ο ΠΛΑΤΩΝ ΜΙΜΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΛΥΣΙΑ ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ —ὁπότε ὁ  λόγος εἶναι ΠΛΑΣΤΟΣ. Πράγματι τὸ ὕφος εἶναι ΠΑΝΟΜΟΙΟΤΥΠΟ, μὲ  παρατακτικὲς προτάσεις, λιτὸ λεξιλὸγιο, δικανικὸ στύλ, ὅμως ἐπειδὴ δέν ὑπάρχει ἐξωτερικὴ μαρτυρία γιὰ συγγραφὴ τέτοιου ἔργου "ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ" ἀπὸ τὸν Λυσία, σήμερα ἡ ἄποψη ποὺ ἐπικρατεῖ εἶναι ὅτι ὁ λόγος εἶναι τοῦ Πλά...

Θεμελιωτὲς τῆς ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες (ἤδη  ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῶν ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΩΝ) ὅμως ἔκαναν καὶ μεγάλα ΛΑΘΗ τὰ ὁποῖα γιὰ 2000 χρόνια ποδηγέτησαν τὴν ἐπιστημονικὴ πρόοδο—ἐξάλλου, τὰ μεγάλα Πνεύματα κάνουν καὶ τὰ μεγάλα ΛΑΘΗ. Καταγράφω, ἐν συντομίᾳ ,παρακάτω τὰ κυριώτερα ἀπὸ αὐτά· 1) ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ:  Η ΓΗ ΔΕΝ ΚΙΝΕΙΤΑΙ .  Ἔλεγε ὁ μεγάλος Μακεδόνας σοφὸς ὅτι, ἂν ἡ γῆ ἐκινεῖτο, θὰ ἒπρεπε νὰ ἀποτελεῖται ἀπό ΑΙΘΕΡΑ, καθότι δύο κινήσεις ὑπάρχουν στὴ Φύση·, ἡ εὐθύγραμμη τῶν.4 στοιχείων (ΠΥΡ—ΓΗ—ΑΗΡ—ΥΔΩΡ) καὶ ἡ κυκλικὴ τοῦ Αἰθέρα  ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἀποτελοῦνται τὰ Οὐράνια Σώματα {Πρώτη Οὐσία, τὴν ἀποκαλοῦσε ὁ Ἀριστοτέλης, Πεμπτουσία ἢ Αἰθέρα,  οἱ ἑπόμενοι).  Τόσο εἶχε ἐπηρεάσει ἡ μεγαλοφυία τοῦ Ἀριστοτέλη τοὺς ἑπόμενους ὥστε ἀκόμα κι ὁ ΙΠΠΑΡΧΟΣ τὸν 2ο αἰ.πΧ  ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΙΣΗΜΕΡΙΩΝ (δηλ. τὴν κίνηση τοῦ ἄξονα τῆς γῆς)  ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ ΤΟΝ  ΓΕΩΚΕΝΤΡΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΓΗΣ τοῦ Μακεδόνα σοφοῦ! 2) ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ—ΓΑΛΗΝΟΣ: ...

Παρόλο ποὺ σὲ πολλὰ σημεῖα τῆς Βίβλου (πχ.ΗΣΑΪΑΣ* ) ὁ Θεὸς φαίνεται νὰ μιλᾶ ὠς ΜΗΤΕΡΑ ἐκδηλώνοντας ΜΗΤΡΙΚΗ ἀγάπη καὶ φροντίδα στὸν ΛΑΟ ΙΣΡΑΗΛ, ποτὲ δὲν προσφωνεῖται "ΜΗΤΕΡΑ".   Γιατί;   Ἐπειδὴ κατὰ τὴν περίοδο συγγραφῆς τῆς Βίβλου οἱ ΜΗΤΡΙΚΕΣ ΘΕΟΤΗΤΕΣ (ποὺ  εἶχαν μεγάλη διάδοση σὲ ὅλον τὸν τότε γνωστὸ κόσμο) παρέπεμπαν σὲ ἕνα εἶδος ΠΑΝΘΕΪΣΜΟΥ—καθότι εἶναι φανερὸ ὁτι ἐντὸς τῆς μήτρας τὰ τἐκνα ἔχουν  ΙΔΙΑ ΟΥΣΙΑ μέ τὴν Μητέρα.  Γιὰ νὰ δείξει λοιπὸν ἡ ΒΙΒΛΟΣ τὴν διαφορὰ μεταξὺ ΚΤΙΣΤΗ—ΚΤΙΣΜΑΤΟΣ, δηλ. τὴν δημιουργία ΕΚ ΜΗΔΕΝΟΣ τοῦ κόσμου (ποὺ σημαίνει ὅτι Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΛΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ**)  γι αὐτὸ οὐδέποτε  προσφωνεῖ τὸν Θεὸ "Μητέρα" , παρὰ μὸνον "Πατέρα" , ἂν καὶ Τοῦ προσδίδει μητρικὰ  χαρακτηριστικά. Βεβαίως, ὅπως ἔγραψε ὁ μακαριστὸς Πάπας Βενέδικτος " ὀ θεὸς δὲν εἶναι οὔτε Πατέρας οὔτε Μητέρα , ἀλλὰ ὁ Δημιουργὸς τοῦ Ἄνδρα καὶ τῆς Γυναίκας" {Πάπας Βενέδικτος, Ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ,.ἐκδ.Ψυχογιός, μετ.Σ.Δεσπότης, Ἀθήνα 2007, σελ. 1...

Τὸ μεγαλὐτερο θεολογικὸ πρόβλημα τῶν μελετητῶν τῆς Καινῆς  Διαθήκης  (ἀλλὰ καὶ κάθε πιστοῦ χριστιανοῦ) ἔγκειται στὸ πῶς θὰ ἑρμηνεύσουν τὴν κεντρικὴ ἐσχατολογικὴ προφητεία τοῦ Ἰησοῦ περὶ τῆς ΕΓΓΥΣ Ἐλεύσεως τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ <ΗΓΓΙΚΕΝ {=ἔχει φτάσει, Παρακεὶμενος}  ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ> καὶ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ— ἡ ὁποία ὅμως ΔΕΝ ἐπαληθεύτηκε.  Ἰδοὺ  ἐνδεικτικῶς κάποια σχετικὰ χωρία γιὰ τοὺς ἀγνοοῦντες τὸ πρόβλημα: —" ἀμὴν γἀρ λέγω ὑμῖν  οὐ μὴ τελέσητε τὰς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ  {=δὲν θὰ προλάβετε νὰ κηρύξετε σὲ ὅλες τὶς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ} ἕως ἄν ἔλθῃ ὁ Υιὸς τοῦ Ἀνθρώπου{=καὶ θὰ ἔχει ἔρθη ὁ Υιὸς τοῦ Ἀνθρώπου} —ΜΑΤΘ.10,23." — " εἰσί τινες τῶν ὦδε ἑστηκότων οἵτινες οὐ γεύσωνται θανάτου ἕως ἄν ἴδωσι τὸν Υἱὸν τοῦ Ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ"(ΜΑΤΘ.16,28) [ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ :σᾶς βεβαιώνω πὼς ὑπάρχουν μερικοὶ ἀνάμεσα σὲ αὐτοὺς ποὺ στέκονται ἐδῶ ποὺ δὲν θὰ πεθάνουν μέχρι νὰ δοῦν τὸν Υἱὸ τοῦ Ἀνθρώπου νὰ ἔρχεται στὴν Βασιλεία Του]....

Τὸ λεγόμενο "ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟ"  τοῦ Ἀρχιμηδη ἀνῆκε στὴ Βιβλιοθήκη τοῦ Μετοχίου τοῦ Παναγίου Τάφου στὴν Κωνσταντινούπολη , ὅπου  εἶχε μεταφερθεῖ  ἀπὸ τὴν  Σκήτη τοῦ Ἁγίου Σάββα τῆς Παλαιστίνης.  Ἐπρόκειτο γιὰ χειρόγραφο τοῦ 10ου αἰ.μΧ τὸ ὁποῖο εἶχε ἀποξυστεῖ τὸ 1229 ἀπὸ κἀποιον μοναχὸ ΙΩΑΝΝΗ  ΜΥΡΩΝΑ (ἀναγράφεται ἡ ἡμερομηνία 14 ΑΠΡ 1229)  γ ιὰ νά γραφεῖ ἐπἀνω του βυζαντινὸ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟ {ἐξ οὗ καὶ ἡ ὀνομασία "παλίμψηστο"}. Πρῶτος εἶδε  τὸ Παλὶμψηστο ἐν ἔτει  1899 ὁ Ἀθ.Παπαδόπουλος‒Κεραμεὺς ὁ ὁποῖος ἀντελὴφθη ὅτι πίσω ἀπὸ τὸ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟ κρυβόταν κάποιο ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ κέμενο. Ἡ εἴδηση ἔφτασε στὸν Δανό φιλόλογο Johan Ludwig Heiberg , εἰδικὸ στὸ ἀρχιμήδειο corpus, ὁ ὁποῖος πῆγε  στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 1906 , μελἐτησε τὸν κώδικα καὶ διεπίστωσε  ὅτι περιεῖχε ΧΑΜΕΝΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ ὀπως τὴν ἐπιστολὴ μέ τίτλο " ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΘΕΩΡΗΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣ ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΝ ΕΦΟΔΟΣ {=δηλ. μέθοδος} καὶ τὸ  " ΟΣΤΟΜΑΧΙΟΝ " {ΠΑΖΛ ἢ ΤΑΝΓΚΡΑΜ πού στὰ σύγχρονα μαθηματι...

 Τὸ Ὀρφικὸ Κίνημα τοῦ 6ου αἰ.πΧ. εἰσήγαγε γιὰ πρώτη φορὰ στοὺς   Ἕλληνες τὴν ἀντίληψη περὶ ΠΡΟΑΙΩΝΙΑΣ—ἄρα θεϊκῆς—Ψυχῆς ἡ ὁποία μετενσαρκοῦται στὴν ὕλη (Ο ΟΜΗΡΟΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ) . Γι αύτὸ καὶ ὁ Πλάτων ἀποκαλεῖ τὸ ὑλικὸ  Σῶμα , "ΣΗΜΑ"  δηλ φυλακὴ τῆς (αἰώνιας)  Ψυχῆς. [ΣΗΜΕΙΩΣΗ : στὴν ἀρχαιότητα τὰ Νεκροταφεῖα τὰ ἀποκαλοῦσαν "Σήματα", ἐνῶ σήμερα τὰ ἀποκαλοῦμε—χριστιανικῶς—"Κοιμητὴρια"] (Παρακάμπτω ἐδῶ τὸ ἐρώτημα ΑΝ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΟΥΣΕ ὁ Πλάτων ὅταν ἔγραφε γιὰ μετενσάρκωση ἢ ἁπλῶς προσπαθοῦσε νὰ ἐξηγήσει μυθολογικῶς τὴν ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ παραπέμποντας την σὲ προεμπειρικὲς ἒννοιες 2400 χρόνια πρὶν τὸν Kant..) Γιὰ τὸν Χριστιανισμὸ ὅμως ΔΕΝ ὑπάρχει μετενσάρκωση γιατὶ κατὰ τὴν ΒΙΒΛΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ τὸ ἀνθρώπινο ΠΡΟΣΩΠΟ πλάστηκε ὠς ἑνιαία ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗ ὀντότητα (nephesh στὰ ἑβραϊκά, τὸ ὁποῖο μεταφράστηκε ΚΑΚΩΣ στὰ ἑλληνικὰ μέ τὴν ΠΛΑΤΩΝΙΖΟΥΣΑ φράση "ψυχὴ ζῶσα"—ΓΕΝ.2,7). Ὁπότε ὁ ΚΑΘΕ ἄνθρωπος ἀποτελεῖ ΟΥΣΙΑ σύμφωνα μέ τὸν ὁρισμὸ τοῦ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ , σῶμα καὶ...