ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΓ. ΠΝΕΥΜΑ ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ "ΟΜΟΟΥΣΙΟΝ" ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.
Ἐν συνόψει·
τὸ σημερινὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως εἶναι στὴν πραγματικότητα ἡ Ὁμολογία τῆς Β' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ τοῦ 381μΧ ἐν Κων/πόλει (ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ ΕΙΧΕ ΑΛΛΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ*).
Ἡ ἐν λόγῳ Σύνοδος τῆς Κων/πόλεως ἦταν κατ'οὐσίαν ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ Σύνοδος ποὺ ὡς κύριο στόχο εἶχε τὸν καθορισμὸ τῶν ἐξουσιῶν τοῦ θρόνου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κων/πόλεως (ὡς δεύτερου τῇ τάξει μετὰ τὸν Ρώμης) καὶ τὴν ἐκλογὴ Ἀρχιεπισκόπου σὲ αύτὸν κατόπιν καθαιρἐσεως τῶν ἀρειανοφρόνων καί "πνευματομἀχων" Ἱεραρχῶν ΔΗΜΟΦΙΛΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΥ κλπ
Ἀρχικὰ ἐπελέγη ὡς Ἀρχιεπίσκοπος Κων/πόλεως ὁ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΑΖΙΑΝΖΗΝΟΣ, ὁ ὁποῖος ὅμως κατόπιν ἐξαναγκάστηκε σὲ παραίτηση λόγῳ παραβίασης τῶν Ἱερῶν Κανόνων {στὴν οὐσἰα ἐπρὀκειτο γιὰ διαμάχη τῶν ἂλλων μεγἀλων πὀλεων τῆς Αύτοκρατορίας , δηλ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ κλπ γιὰ τὸ ποιὸς ΘΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΤΟΝ ΘΡΟΝΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ— βλ. λεπτομέρειες στὸ βίντεο μου**}
Τελικὰ ἡ Β' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ βεβαίωσε τὸ Σύμβολο τῆς Νικαίας τοῦ 325μΧ καὶ διατύπωσε μιὰν νέα πιὸ πλήρη ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ποὺ περιεῖχε καὶ τὰ περὶ Ἁγ.Πνεύματος.
Ὅμως γιὰ νὰ ἀποφύγει νέες ΑΙΜΑΤΗΡΕΣ ἐντἀσεις καὶ γιὰ νὰ διευκολύνει τὴν ἀποδοχὴ τοῦ Κειμένου ἀπὸ τοὺς μετριοπαθεῖς ὀπαδοὺς τοῦ ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΥ (ρητοῦ ἀρνητῆ τῆς θεότητας τοῦ Ἁγ.Πνεύματος) παρἐλειψε ΕΠΙΤΗΔΕΣ νὰ αποκαλέσει τὸ Πνεῦμα ΟΜΟΟΥΣΙΟΝ (παρὰ μόνον ΑΓΙΟΝ, ΚΥΡΙΟΝ, ΖΩΟΠΟΙΟΝ κλπ)
Τοὺς ἑπόμενους αἰῶνες (451μΧ) ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ τῆς Β' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ἀντικατέστησε τὸ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ καὶ ἀποτελεῖ μέχρι σήμερα τὸ γνωστό μας ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ἀποκαλούμενο "ΝΙΚΑΙΑΣ—ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ".
_________
*ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ·
"Πιστεύομεν εἰς ἕνα Θεὸν Πατέρα παντοκράτορα, πάντων ὁρατῶν τε και ἀοράτων ποιητήν.
Πιστεύομεν εἰς ἕνα κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ, γεννηθέντα ἐκ τοῦ πατρὸς μονογενῆ, τοὐτέστιν ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ πατρός, θεὸν ἐκ θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ πατρί, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο, τά τε ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα καὶ σαρκωθέντα καὶ ἐνανθρωπήσαντα, παθόντα, καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ ἐρχόμενον κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς.
Καὶ εἰς τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.
Τοὺς δὲ λέγοντας, ὅτι ἦν ποτε ὅτε οὐκ ἦν, καὶ πρὶν γεννηθῆναι οὐκ ἦν, καὶ ὅτι ἐξ ἑτέρας ὑποστάσεως ἢ οὐσίας φάσκοντας εἶναι, [ἢ κτιστόν,] τρεπτὸν ἢ ἀλλοιωτὸν τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ, [τούτους] ἀναθεματίζει ἡ καθολικὴ [καὶ ἀποστολικὴ] ἐκκλησία "
{βλ. Β.ΦΕΙΔΑΣ, ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, τ.Α', Ἀθήνα 1994, σελ.459}
