Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ & ΤΟ ΡΩΜΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ PATER FAMILIAS.
Εἶναι γνωστὸ ὅτι ἐνῶ στὶς Ἐπιστολὲς τοῦ ΠΑΥΛΟΥ— γύρω στὸ 60μΧ— δὲν ὑφίσταται ΙΕΡΑΤΕΙΟ στὶς χριστιανικὲς κοινότητες (γι αύτὸ καὶ ὁ Παῦλος ἀπευθύνει τὶς Ἐπιστολές του ΓΕΝΙΚΩΣ πρός"Ρωμαίους", "Κορινθίους" κλπ), στὶς ἀρχὲς τοῦ 2ου αἰ.μΧ, ὅπως διαπιστώνουμε ἀπὸ τὶς Ἐπιστολὲς τοῦ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ, ὄχι μόνο ὑπάρχει Ἱερατεῖο, ἀλλὰ ἔχει διαμορφωθεῖ καὶ ἡ ΜΟΝΑΡΧΙΚΗ ἐξουσία τοῦ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ, ὥστε ἄνευ αὐτοῦ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ τελεστεῖ οὔτε Βάπτισμα, οὔτε Θεία Εὐχαριστία :
<οὐκ ἐξόν ἐστιν χωρὶς τοῦ ἐπισκόπου οὔτε βαπτίζειν οὔτε ἀγάπην ποιεῖν> {=δὲν εἶναι δυνατὸν χωρὶς τὸν Ἐπίσκοπο, νὰ τελεστεῖ οὔτε Βάπτισμα, οὒτε Θεία Εύχαριστία—ΙΓΝ. ΠΡΟΣ ΣΜΥΡΝ.,8}.
Τί μεσολάβησε μεταξὺ 60μΧ καὶ 110μΧ ὥστε νὰ δημιουργηθεῖ Ἱερατεῖο στὶς χριστιανικὲς κοινότητες;
Οἱ περισσότεροι είδικοὶ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας ἀπαντοῦν ὡς ἑξῆς·
1) ἡ ΜΗ Ἔλευση τοῦ Κυρίου.
Ὅσον ἡ Ἐκκλησία ἀνἐμενε τὸν Κύριο της , ΕΝΤΟΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ {=οὐ μὴ παρἐλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη μέχρις οὗ πάντα ταῦτα γένηται*} δὲν ὑπῆρχε ἡ ἀνάγκη τῆς δημιουργίας Ἱερατείου (ὅπως τὸ γνωρίζουμε σήμερα).
Ὅταν ὅμως ἔγινε ἀντιληπτὸ ὅτι ὁ Κύριος δέν θὰ ἔρθη σύντομα, διαμορφώθηκε ἠ ἀντίληψη ὅτι ἀντὶ τοῦ Κυρίου ἔχει ἤδη ἔρθη ὀ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ (βλ. Κατὰ Ἰωάννην) καὶ μἀλιστα μένει ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ στὴν Ἐκκλησία μἐσῳ τῶν Μυστηρίων. Ὁπότε δημιουργὴθηκε ἡ ἀνάγκη τῆς ὕπαρξης Ἱερατείου πρὸς χορήγηση τῶν Μυστηρίων τῆς Σωτηρίας. ΕΤΣΙ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ.
2) Ἡ ἐμφάνιση τοῦ Γνωστικισμοῦ.
Οἱ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ὅπως καὶ οἱ διάδοχοι τους, οἱ λεγομενοι "ΠΡΟΦΗΤΕΣ" ἦταν ΠΕΡΙΟΔΕΥΟΝΤΕΣ κήρυκες (ὅπως γράφει ἡ ΔΙΔΑΧΗ) ὅμως ὅταν σὺν τῷ χρόνῳ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΤΟΠΟ (γενόμενοι ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ) παρατηρήθηκε τὸ φαινόμενο ἀρκετοὶ νὰ κηρύττουν ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ τους ἀπόψεις (οἱ λεγόμενοι ΓΝΩΣΤΙΚΟΙ).
τὶς ὁποῖες ἰσχυρίζονταν ὅτι ἔλαβαν ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο).
Τὀτε προἐκυψε ἡ ἀνάγκη τῆς ἀναγωγῆς τῆς διδασκαλίας τους στοὺς ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ γιὰ τὴν ἀπόδειξη τῆς ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑΣ της.
Αὐτὸ σήμαινε ὅτι ὁ Ἡγέτης τῶν κατὰ τόπους χριστιανικῶν κοινοτήτων ἔπρεπε νά μπορεῖ νὰ ἀποδείξει τὴν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ του ὡς ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ καί—ὃταν τὸ ἀποδείκνυε αὐτό—τότε ἔχαιρε ἀπολύτου, μοναρχικῆς ἐξουσίας ἐπὶ τοῦ Ἱερατείου καὶ τοῦ ποιμνίου, γιὰ τὴν ἀπόκρουση καὶ ἐξωβελισμὸ τῶν διδαχῶν ἐκείνων ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΑΝΑΧΘΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ.
ΕΤΣΙ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΤΟ ΜΟΝΑΡΧΙΚΟ ΕΠΙΣΚΟΠΑΤΟ τοῦ ὁποίου ἡ δομὴ ἀνάγεται στὸ ΡΩΜΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ PATER FAMILIAS.
Θυμίζω ὅτι στὴν πυραμίδα τοῦ ρωμαϊκοῦ οἰκογενειακοῦ δικαἰου βρίσκεται ὁ ἔχων ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ Pater Familias , κατόπιν τὰ τέκνα κλπ, ἑν συνεχείᾳ οἱ "πελάτες" { clientes} —δηλ. οἱ προσκολλώμενοι στὴν οἰκογἐνεια —καὶ τέλος οἱ Ἀπελεύθεροι καὶ οἱ Δοῦλοι.
Σημειωτέον ὅτι μετὰ τὸν 1ο αἰ.πΧ οἱ γάμοι ἦταν SINE MANU ,δηλ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ PATER FAMILIAS ΑΝΗΚΕ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ ΚΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ διατηρῶντας ἔτσι τὴν ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ.
Γιὰ τοῦτο καὶ στὴν δομὴ τοῦ χριστιανικοῦ Ἱερατείου ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, παρόλο πού ὁ Παῦλος μιλᾶ γιὰ τὴν "ΙΟΥΝΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ" {=Ἀσπάσασθε Ἀνδρόνικον καὶ Ἰουνίαν τοὺς συγγενεῖς μου καὶ συναιχμαλώτους μου, οἵτινες είσιν ἐπίσημοι ἐν τοῖς ἀποστόλοις, οἵ καὶ πρὸ ἐμοῦ γεγόνασιν ἐν Χριστῷ‒ΡΩΜ.16,7}
_____
*Μκ.13,30
