Φ.Νίτσε: ΤΟ ΛΥΚΌΦΩΣ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ {τοῦ ΠΛΑΤΩΝΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ).
Ὡς "εἴδωλα" ὁ ΝΙΤΣΕ ἐννοεῖ στὸ ἔργο του αὐτό, τὶς ἀξίες τοῦ δυτικοῦ πνεύματος καὶ κατ'έξοχὴν τὸν ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ, τὸν ὁππῖον ἀνάγει στὸν ΣΩΚΡΑΤΗ.
Κατὰ τὸν ΝΙΤΣΕ , ὁ Σωκράτης πρωτοδίδαξε ὅτι ἡ ΛΟΓΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ , ἐνῶ ὁ ΠΛΑΤΩΝ συστηματικοποίησε τὴν ἄποψη αὐτὴ δημιουργῶντας ἕναν ΙΔΕΑΤΟ ΚΟΣΜΟ τὸν ὁποῖο κατόπιν ὁ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ μετἐτρεψε σὲ θρησκεία.
Αύτὴ ὁμως ἡ ΣΩΚΡΑΤΙΚΟ‒ΠΛΑΤΩΝΙΚΟ‒ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ἀντίληψη ἀποτελεῖ τὴν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΛΑΝΗ , ἡ ὁποἰα τελικά ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ μἐσῳ μιᾶς ΝΟΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ.
Καί—συνεχίζει ὁ ΝΙΤΣΕ—ἐπειδὴ αὐτὴ ἡ πεποίθηση τοῦ ΠΛΑΤΩΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ κατέρρευσε μὲ τὴν ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ τὸ δυτικὸ πνεῦμα ἔπεσε στὸν ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ.
Παρακάτω ἀνθολογῶ κάποιες χαρακτηριστικὲς ρήσεις τοῦ Νίτσε ἀπὸ τό "ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ" : *
—ἐμεῖς ἐπινοήσαμε τὴν ἔννοια ΣΚΟΠΟΣ· στὴν πραγματικότητα σκοπὸς δὲν ὑπάρχει...Ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι ἀναγκαῖος · εἶναι μοῖρα· ἀνήκει στὸ ΟΛΟΝ !
Καὶ τίποτα δέν μπορεῖ νὰ δικάσει νὰ μετρήσει νὰ συγκρίνει μὲ κάτι ἄλλο τὴν ὕπαρξη μας καὶ νὰ τὴν καταδικάσει ,ἀφοῦ κάτι τέτοιο θὰ σήμαινε πὼς δικάζει ,μετράει ,συγκρίνει μὲ κάτι ΑΛΛΟ τὸ ΟΛΟΝ καὶ τὸ καταδικάζει..
Ἀλλὰ δὲν ὑπάρχει τίποτα ἔξω ἀπὸ τὸ Ὅλον! Κανένας δὲν μπορεῖ νὰ καταλογίσει τίποτα σὲ κανέναν ! Κανένα ὄν δὲν ἀνάγεται σὲ καμμιὰν πρώτη αἰτία !.... Ὁ Κόσμος δὲν ἀποτελεῖ ΕΝ : τοῦτο καὶ μόνον εἶναι ἡ μεγάλη ἀπελευθέρωση. Μόνον ἔτσι ἀποκαθίσταται ἡ ἀθωότητα τοῦ Γίγνεσθαι..
— Τὰ εἴδη δὲν βαίνουν πρὸς τελειοποίηση · οἱ ἀδύναμοι κατὰ βάσιν κυριαρχοῦν πάνω στοὺς ρωμαλέους ‒ἀποτελοῦν τὸν ἀριθμὸν τὸν μέγα κι εἶναι κ'ἐξυπνότεροι..
Ὁ Δαρβῖνος δὲν ὑπολόγσε τὸ πνεῦμα·
οἱ ἀδύναμοι ἔχουν περισσότερο πνεῦμα..καὶ λέγοντας πνεῦμα ἐννοῶ φυσικὰ ὅ,τι συνιστᾶ ΜΙΜΗΤΙΣΜΟ..
—ἡ Λογικὴ στὴν γλῶσσα· τὴν γριά—πονήρω!
Ποτὲ δὲν θὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὸν θεό, γιατὶ
συνεχίζουμε νὰ πιστεύουμε στὴν Γραμματική...
— ἡ θεωρία τῆς Ἰσότητας..πιστέψτε με εἶναι τὸ δηλητήριο τῶν δηλητηρίων.Γιατὶ μοιάζει μὲ κήρυγμα ὑπὲρ τῆς Δικαιοσύνης , ἐνῶ στὴν πραγματικότητα τὴν ΚΑΤΑΛΥΕΙ..
Τὰ ἴσα στοὺς ἴσους καὶ στοὺς ἄνισους τὰ ἄνισα· αὐτὸς θὰ ἦταν ἀληθινὸς λόγος τῆς Δικαιοσύνης.
Συνεπῶς : στὰ ἄνισα ποτὲ ἴσα !
Καὶ συμπληρώνει στόν "ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ" :
<ἡ ἀνισότητα τῶν δικαιωμάτων εἶναι ἡ πρώτη προϋπόθεση γιὰ τὴν ἴδια τὴν ὕπαρξη δικαιωμάτων....Ἠ πηγὴ τῆς ἀδικίας ποτὲ δὲν βρίσκεται στὴν ἀνισότητα τῶν δικαιωμάτων παρὰ ἴσα—ἴσα στὴν διεκδίκηση ἴσων δικαιωμάτων..>**
_____
* Φ.ΝΙΤΣΕ, ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΩΝ, μετ.Β.ΔΟΥΛΑΒΕΡΗ , ἐκδ.Gutenberg
** Φ.ΝΙΤΣΕ, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ, μετ.Β.ΔΟΥΒΑΛΕΡΗΣ, σελ. 196, Gutenberg,2013
