ΟΙ ΘΕΜΕΛΙΑΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΣΥΝΟΠΤΙΚΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΩΝ & ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ.

Τὸ ὅτι ὑπάρχουν κραυγαλέες διαφορές μεταξὺ τῶν Εὐαγγελίων τὸ γνωρίζουμε ἀπὸ αἰώνων. 

Βλ. γιὰ παράδειγμα τὶς ἐντελῶς διαφορετικὲς Γενεαλογίες τοῦ Ἰησοῦ  στὰ Εὐαγγέλια Κατὰ Ματθαῖον καί Κατὰ Λουκᾶν  ὅπου διαφέρει ἀκόμα καὶ τὸ ὄνομα τοῦ..παπποῦ τοῦ Ἰησοῦ (στὸν  Ματθαῖο ἀναφέρεται ὡς "Ἰακώβ" , ἐνῶ στὸν Λουκᾶ ὡς  "Ἠλί" —καὶ προκαλεῖ ἐντύπωση τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ γενεαλογίες αὐτὲς ἀναφέρονται  στὸν ΙΩΣΗΦ, ἂν καὶ δὲν θεωρεῖται ὠς ὁ πραγματικὸς πατέρας τοῦ Ἰησοῦ. Πιθανῶς  πρόκειται γιὰ ἰουδαιοχριστιανικὸ κατάλοιπο...) 

ἢ τὴν διαφορὰ τῆς χρονολογίας  Γέννησης τοῦ Ἰησοῦ (κατὰ τὸν Ματθαῖο γεννήθηκε βασιλεύοντος τοῦ Μ.  Ἡρώδη, ὁ ὁποῖος πέθανε τὸ 4πΧ, ἐνῶ  κατὰ τὸν Λουκᾶ τὴν ἐποχὴ τῆς Ἀπογραφῆς Κυρήνιου, τὸ 6μΧ ὅταν ἡ Ρώμη πῆρε τὴν Ἰουδαία ἀπὸ τὸν γυιὸ τοῦ Μ.Ἡρώδη, τὸν Ἀρχέλαο καὶ τὴν προσάρτησε στὴν ἐπαρχία τῆς Συρίας) ἢ τὴν διαφορὰ στὴν παραγγελία τοῦ Ἀγγέλου στὶς Μυροφόρες μετὰ τὴν Ἀνάσταση (κατὰ τὸν Μᾶρκο—16,7— ὁ Ἄγγελος εἶπε "προάγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν · ἐκεῖ αύτὸν ὄψεσθε",  ἐνῶ κατὰ τὸν Λουκᾶ ὁ ἴδιος ὁ Ἀναστὰς παρήγγειλε στοὺς Μαθητές "καθίσατε ἐν τῇ πόλει Ἱερουσαλὴμ ἕως οὗ ἐνδύσησθε δύναμιν ἐξ ὕψους—24,49 )

Οἱ διαφορὲς ὡστὸσο, μεταξὺ Συνοπτικῆς Παράδοσης καὶ Κατὰ Ἰωἀννην εἶναι σημαντικώτερες καὶ ἀφοροῦν στὴν θεολογία·

1) ἐνῶ στὰ Συνοπτικὰ ΔΕΝ ΝΟΕΙΤΑΙ ΠΡΟΫΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑ, στὸ Κατὰ Ἰωάννην ὁμολογεῖται ρητῶς ἡ ΠΡΟΫΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΩΣ ΛΟΓΟΥ "ἐν ἀρχῇ" 

2) ἐνῶ τὰ Συνοπτικὰ ἀναμένουν τὴν ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ὡς ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ μέσα σὲ ἐκείνη τὴν γενιά ,ὁπότε ἡ Ἐκκλησία θεωρεῖται ὡς Κοινότητα τῶν ΕΣΧΑΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ (δηλ. ἡ τελευταία γενεά ἀνθρώπων τοῦ Παρόντος Αἰῶνος) , στὸ Κατὰ Ἰωἀννην γίνεται λόγος γιὰ τὸν Ἐρχομὸ τοῦ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ (πραγματοποιηθεῖσα ἐσχατολογία) ἀντὶ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου, ὁπότε ἡ Ἐκκλησία θεωρεῖται ὡς Καθίδρυμα άτομικῆς  Σωτηρίας (ἀνάλογο τῶν  Μυστηριακῶν  θρησκειῶν τῆς άρχαιότητας).

Ὑπάρχουν καὶ ἄλλες διαφορὲς μεταξὺ Συνοπτικῶν Εὐαγγελίων καὶ Κατὰ Ἰωἀννην , ὅπως ἡ ἐκδίωξη τῶν ἐμπόρων τοῦ Ναοῦ (τὴν ὁποία τὸν Κατὰ Ἰωάννην τοποθετεῖ στὴν άρχὴ τῆς δημόσιας δράσης τοῦ Ἰησοῦ, ἐνῶ τὰ Συνοπτικὰ στὸ τέλος) ἢ ἡ Ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου, ὁ Ἄπιστος Θωμᾶς ἢ ὁ Μαθητὴς ὅν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς,  ποὺ ΑΓΝΟΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ  ἡ Συνοπτικὴ Παράδοση .

Ἐπιμύθιο·

οἱ διαφορετικὲς αύτές Παραδόσεις, ἐνῶ ΔΕΝ μποροῦν νὰ ἐναρμονιστοῦν (ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ καὶ μόνον κινηματογραφικὲς  ΤΑΙΝΙΕΣ τὸ προσπαθοῦν —καὶ βεβαίως ἡ Λειτουργικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησὶας) , ὡστόσο θὰ ἦταν λάθος καὶ νὰ ἀπορριφθοῦν,  διότι ἀφενὸς ἀποδὶδουν ΑΡΧΑΙΕΣ παραδὸσεις τῶν διαφόρων ἐκδοχῶν τοῦ χριστιανισμοῦ καὶ ἀφετέρου διότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ποιὰ ἀκριβῶς παράδοση ἀπ' ὅλες  εἶναι πιὸ κοντὰ στὴν ΙΣΤΟΡΙΚΗ ἀλήθεια.