Αρχιμανδρίτης ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ή Ταγματάρχης ΜΠΑΛΦΟΥΡ : Ο Αγγλος Αρχικατάσκοπος (1937-1941)

Ὁ David Balfour γεννήθηκε στὶς 20 Ιανουαρίου τοῦ 1903 κὶ καταγόταν ἀπό καλή & γνωστὴ οἰκογένεια τῆς Ἀγγλίας. Εἶχε σπουδάσει στὰ πανεπιστήμια τῆς Πράγας, τοῦ Σάλτσμπουργκ, τῆς Ρώμης καὶ μετέπειτα των Ἀθηνῶν. Μιλοῦσε ἀγγλικά, γαλλικά, ἰταλικά, γερμανικά, ρωσικά, πολωνικά καὶ ἐλληνικὰ καὶ ἀργότερα ἔμαθε καὶ τουρκικά. Ἦταν ὁ ἰδανικός νέος γιὰ στρατολόγηση στὶς μυστικές ὑπηρεσίες. Βρέθηκε  στὴ Λιθουανία κατὰ τὸν Μεσοπόλεμο ὃπου μεταστράφηκε στὴν Όρθοδοξία καὶ τὸ 1932 πῆγε στὸ Ἅγιο Ὄρος  ,λαβών το ονομα ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

(πρὶν μεταστραφεῖ στὴν Ὀρθοδοξία, εἶχε γίνει καθολικὸς ἐντασσόμενος στοὺς Βενεδικτίνους...)

Ὅταν ἦρθε στὴν Ἑλλάδα ὁ Παντελεήμων Μητροπολίτης Καρυστίας τὸν  χειροτόνησε Ἱερέα καὶ φέρων τὸν τίτλο τοῦ ἀρχιμανδρίτη ὅλοι τον προσφωνοῦσαν "Πατέρα Δημήτριο",ἐνῶ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χρύσανθου ἐγράφη γιὰ σπουδές στὴ Θεολογική Ἀθηνῶν & ἀνέλαβε θέση ἐφημέριου στὸ παρεκκλήσι τοῦ Νοσοκομείου  "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ".

 Ἐκεῖ  κατοικοῦσε μέσα στὸν χῶρο τοῦ νοσοκομείου ὅμως τὸ  ἀρχηγεῖο του  τὸ εἶχε στήσει στὴν ὁδὸ Πλουτάρχου 2, στὸ Κολωνάκι. 

Τὸ κτήριο ἀνῆκε στὴν ἀγγλικὴ πρεσβεία καὶ στοὺς τηλεφωνικούς καταλόγους ἐμφανιζόταν 

ὡς ἕδρα τῆς Γραμματείας τοῦ Πολιτικοῦ Τμήματος τοῦ σερ Νόρτον.

Σὲ ἐκεῖνα  τὰ χρόνια τοῦ Μεσοπολέμου ὅπου ὅλα μύριζαν μπαρούτι,οἱ Μεγάλες Δυνάμεις τῆς Ἐποχῆς ΑΓΓΛΙΑ & ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ἔστελναν τοὺς Πράκτορες τους καὶ ἁλώνιζαν σὲ κρίσιμες πρωτεύουσες τῆς Εὐρωπης, ὅπως τὴν ΑΘΗΝΑ (τὴν ιδια ἐποχὴ μὲ τὸν Μπάλφουρ βρίσκεται στὴν Ἀθήνα κι ὁ  Χάνς ΡΙΓΚΛΕΡ

ὁ " Πορφυρός Λύκος" ,Ἀρχιπράκτορας τῶν Ναζί ..)

Ἀπό τὸ 1937 ὣς τὸ 1939, ὁ Άγγλος κατάσκοπος 

μὲ τὰ ράσα καὶ τὴν  διχαλωτὴ μακριά γενειάδα, ἀνέλαβε ἐκκλησιαστικά χρέη κοντὰ στὴν βασιλική οἰκογένεια καὶ ἔγινε ὁ πασίγνωστος συνδαιτημόνας τῶν κοσμικῶν κύκλων τῶν Ἀθηνῶν,ἐνῶ παράλληλα ἐκτελοῦσε ΑΨΟΓΑ τὰ χρέη του ὡς ἐφημέριος στὸν "Εύαγγελισμό".

 Ὁ Ἀγγλος ἀρχιμανδρίτης  πάντως λίγο  πρὶν τὴν εἰσοδο τῶν Γερμανῶν στὴν Ἀθήνα πέταξε τα ράσα, ξυρίστηκε, ἔβαλε τὴν στρατιωτική του στολή καὶ ἀναχώρησε μὲ τὸ προσωπικό τῆς βρεττανικῆς πρεσβείας, ἀπὸ τὴν Ἀθήνα γιὰ τὸ Κάιρο. Ἐκεῖ, μὲ τὴν "νέα "  ἰδιότητά του πλέον,ὡς ΑΓΓΛΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ , συνέχισε νὰ ἔχει σχέσεις μὲ τὴν ἑλληνικὴ κυβέρνηση καὶ τοὺς πρώην πρωθυπουργούς Παναγιώτη Κανελλόπουλο καὶ Γεώργιο Παπανδρέου.

Ἡ ἱστορία τοῦ ταξιδιοῦ ἐκείνου  περιγράφεται ἀπὸ ἕναν Ἕλληνα καθηγητή τῶν Ἀγγλικῶν στο κολέγιο τῶν Ἀθηνῶν ἐκείνης τῆς περιόδου, τὸν Ἠλία ΗΛΙΑΣΚΟ, ὁ ὁποῖος ἔφυγε μὲ τὸ προσωπικὸ τῆς βρεττανικῆς πρεσβείας, λίγο πρὶν τὴν εἰσοδο τῶν γερμανικῶν στρατευμάτων στὴν ἑλληνικὴ πρωτεύουσα καὶ στὸ Κάιρο ἐργάσθηκε σὰν ἐκφωνητὴς εἰδήσεων στὸν ἐκεῖ ραδιοφωνικό συμμαχικό σταθμό:

"Ὁ Βρεττανὸς Γενικός Πρόξενος μᾶς ἔδωσε τὰ ἀπαραίτητα ἔγγραφα γιὰ τὸν ἀδελφό μου καὶ μένα νὰ ἐπιβιβαστοῦμε στὸ τελευταῖο πρὸς ἐκκένωση ἱστιοφόρο ἀπὸ τὸ λιμάνι τοῦ Πειραιᾶ. Ἦταν τὸ"Κορινθία" τὸ ὁποῖο ἄφησε τὸν Πειραιᾶ στὶς 18 Ἀπριλίου 1941 ποὺ  ἔτυχε νὰ εἶναι Μεγάλη Παρασκευή, σύμφωνα μὲ τὸ ἑλληνορθόδοξο ἡμερολόγιο. Περίπου πέντε ἡμέρες ἀργότερα, ὁ στρατός τοῦ Χίτλερ βάδισε πρὸς τὴν Ἀθήνα. Τὸ πλοῖο ἦταν γεμᾶτο ἀπό τὸ προσωπικὸ τῆς βρεττανικής Πρεσβείας ποὺ μετέφερε τὰ ἀρχεῖα τῆς Πρεσβείας μαζί του.Ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐπιβάτες ἦταν ὁ David Balfour ὁ ὁποῖος ἦταν ὁ ἐφημέριος στὸ ἐκκλησάκι τοῦ  Νοσοκομείου "Εὐαγγελισμός", Ἦταν μιὰ ἐντυπωσιακὴ ψηλὴ φιγούρα ἑνὸς ἀθλητικού ἀνδρα  μὲ μιὰ μεγάλη μαύρη γενειάδα. Ἄν καὶ εἶχε χειροτονηθεῖ ἱερέας τῆς ἑλληνικής Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἦταν ἕνας Βρεττανός ὑπήκοος καὶ εὐρέως φημολογήθηκε ὅτι ἦταν πράκτορας τῶν Βρεττανικῶν Μυστικῶν Ὑπηρεσιῶν. Ὁ ἐπίσημος τίτλος του ἦταν «Πατήρ Δημήτριος».Ἦταν ἐπίσης ὁ πνευματικὸς πατέρας τῆς ἑλληνικῆς βασιλικῆς οἰκογένειας. Όταν τὸ «Κορινθία» ἀπέπλευσε ἦταν ἀκόμα «Πατέρας Δημήτριος» καὶ στῆν πραγματικότητα χοροστάτησε στὴν λειτουργία τῆς  Ἀνάστασης, ἐνῶ ήμασταν ἀκόμα στὴν  θάλασσα.

 Ἀργότερα συνάντησα τὸν David Balfour καὶ πάλι στὸ Κάιρο, καὶ αὐτὴν τὴ φορά εἶχε ξυρίσει τὰ γένια του, καὶ φοροῦσε τὴ στολή τοῦ ταγματάρχη τοῦ Σώματος Πληροφοριῶν τὸ ὁποῖο εἶναι μιὰ τακτική μονάδα τοῦ βρεττανικοῦ Στρατοῦ."

Μετά τὴν ἀπελευθέρωση, ὁ ταγματάρχης Ντέιβιντ Μπαλφούρ, ἔφτασε  πάλι στὴν Ἀθήνα, ὡς στέλεχος τῆς Βρεττανικῆς Πρεσβείας καὶ ἐμφανίστηκε μὲ στρατιωτικά καὶ  πολιτικά, νὰ συνοδεύει τὸν Τσῶρτσιλ στὴν Ἀθήνα, ἢ τὸν στρατηγό Μοντγκόμερι, σὰν διερμηνέας. 

Καὶ όπως χαρακτηριστικά γράφει ο ΣΕΦΕΡΗΣ,
 ποὺ ἦταν τότε ὑπεύθυνος τύπου τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς ἐξόριστης ἑλληνικῆς κυβέρνησης τοῦ Καΐρου:

«Τὰ στρατεύματά μας λαμβάνουν τὶς διαταγές τους ἀπὸ τὸν Στρατηγὸ Paget καὶ ἐμεῖς ἀπὸ τὸν Mister Balfour, πρώην Ἁγιορείτη καλόγερο, πρώην μακρογενάτο ορθόδοξο παπὰ, πρώην μικροχιτλερομούστακο ταγματάρχη τῆς «ἐξυπνάδας» (intelligence).
 Καὶ δὲν μᾶς ἐμπιστεύεται οὔτε γιὰ τὴν μετάφραση. Καημένη Ἑλλάδα»

Τὸν ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ '47 μόλις εἶχε σχηματιστεῖ κυβέρνηση συνασπισμοῦ, ὑπὸ τὸν ἄλλοτε διοικητή τῆς Ἐθνικῆς Τράπεζας, Δημήτρη Μάξιμο & ὁ  Ριζοσπάστης στὸ πρωτοσέλιδο τῆς 25/1/1947, ἔγραφε γιὰ «κυβέρνηση Μπαλφούρ», ενῶ στὸ πρωτοσέλιδο τῆς ἑπομένης 26/1/1947 αποκάλυψε την ΔΙΠΛΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ & ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΜΠΑΛΦΟΥΡ.

Μετὰ ἀπ αὐτό  τὸ ΔΗΜΟΣΙΟ  «ξεμπρόστιασμα» τοῦ  Ἄγγλου Πράκτορα & τέως Ἱερομονάχου Δημητριου- David Balfour  εἶχε φτάσει ἡ ὡρα νὰ φύγει καὶ πάλι ἀπό τὴν Ἀθήνα ,αύτὴ τὴν φορά, ὁριστικά.

Γιὰ τὴν ἀλγεινὴ ἐντύπωση ποὺ ἔκανε στοὺς Ἀθηναίους ὁ ...ξυρισμένος Μπάλφουρ, τἐως ἀρχιμαδρίτης Δημὴτριος τοῦ "Εὐαγγελισμοῦ", εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ ἀναφορά τοῦ καθηγητῆ καὶ γιατροῦ στὸ  λόγῳ νοσοκομεῖο ΚΩΝ.ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ,   ὁ ὁποῖος γράφει τὰ ἀκόλουθα:

"Μιὰ μέρα τοῦ 1945, Μάρτιος ἢ Ἀπρίλιος ἦταν, καθὼς βάδιζα στὴν λεωφ.Βασ.Σοφίας, αἰσθάνομαι ἕνα χέρι νὰ πιάνει ἀπὸ πίσω τὸν δεξί μου ὦμο. Γυρίζω ξαφνιασμένος καὶ βλέπω ἕνα ἄτομο ψηλὸ μὲ μικρὸ μουστάκι....Ἡ φυσιογνωμία του μοῦ ἦταν ἄγνωστη. ..Μοῦ λέει· Βρέ Ἀλιβιζᾶτε δὲν μὲ γνωρίζεις ; 

Ἀπὸ τὴν φωνὴ καὶ κυρίως τὴν προφορὰ τὸν ἀναγνὼρισα.

—Εἶσαι ὁ Μπαλφούρ.Ποῦ εἶναι τὰ ράσα σας;Ποῦ εἶναι τὰ γένια σας;

—Πᾶνε ὄλα αὐτά...

—Καὶ τὶ γυρεύεις ἐδῶ;

—Εἶμαι σύμβουλος στὴν Ἀγγλικὴ Πρεσβεία."

(Κ.ΛΟΥΡΟΣ—Κ.ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ, Δύο γιατροὶ θυμοῦνται, ἐκδ.Φιλιππότη, 1979, σελ.51-54)

Ἀγανακτισμένος ἀπὸ τὴν ΚΥΝΙΚΟΤΗΤΑ τοῦ Μπαλφοὺρ ὁ Ἀλιβιζᾶτος ἐπῆγε κι ἔκανε παράπονα τὴν ἑπομένη στὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ἐπειδὴ ἀνέχοντο  νὰ κυκλοφορεῖ στὴν Ἀθήνα κάποιος ποὺ εύτέλισε γιὰ λόγους κατασκοπείας τὴν θρησκευτικὴ πιστη τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, διότι Ο ΜΠΑΛΦΟΥΡ ΩΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ  ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΠΑΜΠΟΛΛΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ, ΑΠΟ ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΓΑΜΟΥΣ , ΚΗΔΕΙΕΣ ΚΑΙ —ΚΥΡΙΩΣ—ΕΞΟΜΟΛΟΓΞΗΣΕΙΣ.....

______

ΥΓ. Ὁ Μπαλφούρ συνέχισε την καριέρα του ως διπλωματικός υπάλληλος της βρεττανικού υπουργείου Εξωτερικών, στο Ισραήλ, στο Προξενείο της Σμύρνης, στην Γενεύη και αλλού. Αργότερα, εργάστηκε στη βιβλιοθήκη του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε.
Μέχρι τὸ 1989 ποὺ πέθανε, ἔγραψε πολλὲς μελέτες γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Θεολογία καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὸν  Γρηγόριο Παλαμᾶ ...

Φαίνεται ὅτι εἶχε κάποιο ἐνδιαφέρον  γιὰ τὴν Ορθόδοξη Θεολογία & δεν τὴν χρησιμοποίησε ἁπλᾶ καὶ  μόνον ὡς κάλυψη τῆς Κατασκοπευτικῆς του ἰδιότητας στὰ χρόνια πρὶν τὸν Β' ΠΠ...

_____