Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΗΡΘΕ:Τὸ πρόβλημα τῆς "Καθυστέρησης τῆς Παρουσίας". (Ἀφιέρωμα στὸν καθηγητὴ Σ.ΑΓΟΥΡΙΔΗ).
Τὸ μεγαλύτερο ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ πρόβλημα ποὺ ἀντιμετώπισε ἡ Ἐκκλησία τὸν 1ο αἰ.μΧ ἦταν τὸ ὅτι ΑΝΕΜΕΝΕ ΣΕ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ,ΤΗΝ Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ & ΤΗΝ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ—βασισμένη σὲ λόγια τοῦ Εὐαγγελίου κατὰ τὰ ὁποῖα ἡ γενιὰ τοῦ Ἰησοῦ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ—ἀλλὰ ὁ ΚΥΡΙΟΣ , ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου, ΔΕΝ ΗΡΘΕ..
Γράφει σχετικῶς ὁ Bultmann στὸ "ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ"(ἐκδ.Ἴνδικτος,2008,σ.59):
"Τὸ πρόβλημα μὲ τὴν ἐσχατολογία ἀνέκυψε ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ ἀναμενόμενο τέλος τοῦ κόσμου δὲν ἐπῆλθε, ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου δὲν ἐμφανίστηκε ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἡ Ἱστορία συνεχίστηκε".
Τὶ συνέβη λοιπόν, κι ἔπεσε τόσο ἔξω ἡ πρώτη Ἐκκλησία στὶς ἐσχατολογικὲς προβλέψεις της;
1.
Ἄς πάρουμε τὰ πράγματα ἀπὸ τὴν ἀρχή·
βρισκόμαστε λίγο πρὶν τὸ Πάθος κι οἱ Μαθητὲς ἀγναντεύοντας τὸν περίλαμπρο ΝΑΟ τῆς Ἱερουσαλήμ ἀπὸ τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν
ἐκφράζουν τὸν θαυμασμό τους ἐνώπιον τοῦ Ἰησοῦ ὁ ὁποῖος ὅμως ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ τὴν Ισοπέδωση τοῦ Ναοῦ,λέγοντας στοὺς ἐμβρόντητους ἀκροατές του ὅτι ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΕΤΡΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ, ἀπ αὐτόν.
Οἱ Μαθητὲς σοκαρίστηκαν φυσικά
{ ὁ Ναὸς δὲν εἶχε κἄν ὁλοκληρωθεῖ, οἱ ἐργασίες ποὺ ξεκίνησε ὁ Μ.ΗΡΩΔΗΣ τὸ 20πΧ ,τελείωσαν τὸ 65 μΧ ἐνῶ ὁ Ἰησοῦς μιλᾶ γύρω στὸ 30 μΧ} καὶ ρώτησαν τὸν Χριστό ΠΟ'ΤΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ. Ὁ Χριστός τοὺς ἀπάντνησε , μὲ μία ΚΛΙΜΑΚΟΥΜΕΝΗ σειρὰ καταστροφικῶν συμβάντων,ΠΟΛΕΜΩΝ,ΣΕΙΣΜΩΝ,ΠΕΙΝΑΣ,
ΤΑΡΑΧΩΝ ΚΑΙ ΔΙΩΓΜΟΥ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ μὲ ἀποκορύφωμα τὸ ΤΕΛΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ,τὸ περιβόητο "ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΩΣΕΩΣ" τοῦ Προφήτη Δανιήλ.
Τοὺς συμβούλεψε πὼς ,ὅταν ἔρθει ἐκεὶνη ἡ ὥρα ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ γιὰ νὰ σωθοῦν, ΕΠΕΙΔΗ ΘΑΡΘΗ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ & ΤΟ ΝΑΟ ΚΑΙ ΘΑ ΔΟΥΝ ΜΕΡΕΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΘΛΙΨΗΣ ,ΤΕΤΟΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ,ΟΥΤΕ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΞΑΝΑ..
Ο ΗΛΙΟΣ ΘΑ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΕΙ, Η ΣΕΛΗΝΗ ΘΑ ΚΟΚΚΙΝΙΣΕΙ ,ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΗ ΓΗ & ΘΑ ΔΟΥΝ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΠΙ ΤΩΝ ΝΕΦΕΛΩΝ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ.
Ἀντιγράφω ἀπὸ τὸ εὐαγγελικὸ πρωτότυπο τοῦ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ:
<Οταν δὲ ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ρηθὲν ὑπὸ Δανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὼς ὅπου οὐ δεῖ –ὁ ἀναγινώσκων νοείτω– τότε οἱ ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη,.....
....24 ᾿Αλλ᾿ ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις, μετὰ τὴν θλῖψιν ἐκείνην ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς, 25 καὶ οἱ ἀστέρες ἔσονται ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πίπτοντες, καὶ αἱ δυνάμεις αἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήσονται. 26 καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλαις μετὰ δυνάμεως πολλῆς καὶ δόξης.
27 καὶ τότε ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ καὶ ἐπισυνάξει τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, ἀπ' ἄκρου τῆς γῆς ἕως ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ...
.....30 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη μέχρις οὗ πάντα ταῦτα γένηται. 31 ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ ἐμοὶ λόγοι οὐ μὴ παρελεύσονται.
32 Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι ἐν οὐρανῷ, οὐδὲ ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατήρ.>
{ΜΑΡΚ. 13, 14‒32}
[ΜΕΤ: ὅταν δεῖτε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρήμωσης ποὺ προεῖπε ὁ προφήτης Δανιήλ (=εἰδωλολατρικὰ σύμβολα ἐντὸς τοῦ Ναοῦ) ὅσοι βρίσκονται στὴν Ἰουδαία ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ..
..ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ μετὰ τὴν συμφορὰ αὐτή, ὁ ἥλιος θὰ σκοτεινιάσει,ἡ σελήνη δὲν θὰ φωτίζει..
καὶ τὀτε θὰ δοῦν τὸν Υἱὸ τοῦ Ἀνθρώπου νὰ ἔρχεται ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ..
....ἀλήθεια σᾶς λέω, δὲν θὰ περάσει ΑΥΤΗ Η ΓΕΝΙΑ καὶ θὰ γίνουν ὅλα αὐτά..
ὅσο γιὰ τὴν ἀκριβῆ ἡμέρα ,δὲν γνωρίζει κανείς, οὔτε ὁ Υἱός, παρὰ μόνον ὁ Πατήρ..].
Παρόμοια γράφουν καὶ οἱ παράλληλες διηγήσεις τῶν ἄλλων ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΩΝ Συνοπτικῶν Εὐαγγελίων (ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ,κεφ.24—ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, κεφ.21).
Ὅποιος διαβάζει τὰ παραπάνω βγάζει τὸ συμπέρασμα ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἀναφέρεται, στὴν ἐν λόγῳ ὁμιλία Του, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ἀλλὰ ΚΑΙ στὴν Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑ ,καὶ συνεπῶς ΕΠΕΣΕ ΕΞΩ ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΟΥ, ἐπειδή , καταστράφηκε μὲν
ἡ Ἱερουσαλὴμ καὶ ὁ Ναὸς τὸ 70μΧ , ἀπὸ τοὺς Ρωμαίους κατὰ τὴν Μεγάλη Ἰουδαϊκὴ Ἐπανάσταση (ποὺ ξεκίνησε τὸ 66 μΧ)
ὅμως Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ,ΟΥΤΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΓΕΝΙΑ,ΟΥΤΕ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 2000 ΧΡΟΝΙΑ..
Τὸ ἴδιο πίστεψε καὶ ἡ ἀρχαία Ἐκκλησία ·
τὸ πρόβλημα ἀποκαλοῦν προσφυῶς
οἱ θεολόγοι "ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ἤ ΑΝΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ". Πίστεψε δηλ. σύμπασα ἡ πρώτη Ἐκκλησία ὅτι ὁ Χριστὸς ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΟΥΣΕ στὰ ἐσχατολογικὰ λεγόμενα Του ,γι αὐτὸ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΕΜΕΝΕ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ ὅμως ,
ὅπως ὅλοι ξἐρουμε, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ..
Ἡ Ἐκκλησία βέβαια , τὸν 2ο αἰ. μΧ παρέκαμψε τὸ πρόβλημα βασισμένη στὴν θεολογία τοῦ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ τοῦ "ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ"—τὸ ὁποῖον ἐγράφη γι αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν σκοπό—ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΘΕΙΣΑ ἀπὸ μιὰ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΑΝΕΜΕΝΕΙ ΕΓΓΥΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΗΣ ,σὲ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ μέσῳ τῶν Μυστηρίων {=Ὁ Κύριος εἶναι ΗΔΗ ΠΑΡΩΝ στὰ Μυστήρια μέσῳ τοῦ Παρακλήτου, βλ.παρακάτω}.
Ὡστόσο πλεῖστοι σπουδαῖοι θεολόγοι
(Bultmann, Sanders, Culmann, Weiss κλπ) δέχονται ὅτι ὁ Ἰησοῦς ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΟΥΣΕ στὶς ἐσχατολογικὲς προφητεῖες του ΓΙΑ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΣΑ Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΝ ΕΡΜΗΝΕΥΣΕ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΩΣ —δὲν μπορεῖ ΟΛΟΙ νὰ τὸν παρερμήνευσαν...—καὶ κατά συνέπειαν ΕΠΕΣΕ ΕΞΩ ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΟΥ , ὡς ἄνθρωπος ...
Εἶναι ὅμως ἒτσι;
Καταρχὰς ὑπάρχει ἕνα πρόβλημα στὸ νόημα
τοῦ κειμένου ·
ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ Η ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΣΤΑ ΟΡΗ
("τότε οἱ ἐν Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη", ΜΑΡΚ.13,14) ΟΤΑΝ ΔΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΤΟ ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΩΣΕΩΣ—δηλ. τοὺς ρωμαϊκοὺς ἀετούς;
ΣΕ ΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΣΩΖΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΦΥΓΗ,
ΑΝ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΝΑΡΘΗ ΕΝΤΟΣ ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ;
Βεβαίως —ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΑΥΤΟ—εἶναι πάμπολλα τὰ χωρία στά Συνοπτικὰ Εὐαγγέλια ὅπου ΦΑΙΝΕΤΑΙ ὅτι ὁ Χριστὸς ΤΑΥΤΙΖΕΙ τὴν Καταστροφὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ μὲ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ , Σημεῖα καὶ Τερατα ποὺ δείχνουν τὸ ἐπικείμενο ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ:
—"ὅταν ἴδητε ταῦτα γενόμενα ,γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
ἀμὴν λἐγω ὑμῖν ὅτι μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως πάντα γένηται"(ΛΟΥΚ.21,31‒32)
[ ΜΕΤ. ὅταν δεῖτε νὰ γίνονται αὐτὰ —μιλᾶ πρὶν γιὰ τὴν Καταστροφὴ τοῦ Ναοῦ καὶ τῆς Ἰερουσαλὴμ—νὰ καταλάβετε ὅτι πλησιάζει ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ .Σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΣΟΝ ΑΚΟΜΑ ΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ].
Καί :
—"ἀμὴν γἀρ λέγω ὑμῖν
οὐ μὴ τελέσητε τὰς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ
{=δὲν θὰ προλάβετε νὰ κηρύξετε σὲ ὅλες τὶς πόλεις τοῦ Ἰσραὴλ} ἕως ἄν ἔλθῃ ὁ Υιὸς τοῦ Ἀνθρώπου{=καὶ θὰ ἔχει ἔρθη ὁ Υιὸς τοῦ Ἀνθρώπου} —ΜΑΤΘ.10,23."
Καί:
—"εἰσί τινες τῶν ὦδε ἑστηκότων οἵτινες οὐ γεύσωνται θανάτου ἕως ἄν ἴδωσι τὸν Υἱὸν τοῦ Ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ"(ΜΑΤΘ.16,28)
[ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ :σᾶς βεβαιώνω πὼς ὑπάρχουν μερικοὶ ἀνάμεσα σὲ αὐτοὺς ποὺ στέκονται ἐδῶ ποὺ δὲν θὰ πεθάνουν μέχρι νὰ δοῦν τὸν Υἱὸ τοῦ Ἀνθρώπου νὰ ἔρχεται στὴν Βασιλεία Του].
Ἀλλὰ καὶ στὸ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ διασώζεται ἡ ἀρχέγονη ἐσχατολογικὴ ἀντίληψη ὅτι ὁ Ἰησοῦς ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ νὰ πάρει μαζί του τοὺς Μαθητές του :
"ἐὰν πορευθῶ καὶ ἑτοιμάσω ὑμῖν τόπον,πάλιν ἔρχομαι καὶ παραλήψομαι ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτόν.."(ΙΩ.14,3).
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΗΚΕ , διότι ὁ ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΗΛΘΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΙ...
Ὀλα τὰ παραπάνω κείμενα μοιάζουν σαφῆ ·
ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΘΑ ΕΡΧΟΤΑΝ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ {ἤ μέ τὴν ὁρολογία τοῦ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ , ἡ Ἔλευση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ...}
ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΣΦΑΛΕ ΣΤΙΣ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΟΥ..
Κι ἄν ἔπεσε ἔξω ὁ Ἰησοῦς στὴν ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΡΟΒΛΕΨΗ Του , ὄχι μόνον Υἱὸς Θεοῦ δὲν πρἐπει νὰ ἦταν, ἀλλὰ ἀπεδείχθη καὶ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ Προφήτης ..
ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΟΜΩΣ;
2.
πᾶς ὁ ἔχων φιλολογικές γνώσεις γνωρίζει ὅτι παρόμοια ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ ,περί ΣΗΜΕΙΩΝ & ΤΕΡΑΤΩΝ ,περί Ἡλίου ποὺ σκοτεινιαζει ,περί Ἄστρων ποὺ πέφτουν στὴ γῆ & περί ΚΑΘΟΔΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΓΗ ἐνῶ τὰ βουνά θὰ λιώνουν στὴν Παρουσία του κλπ, ὅλα αὐτά
ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ -ΑΛΛΗΓΟΡΙΕΣ συχνά χρησιμοποιούμενες στὴν Παλαιά Διαθήκη,κυρίως στὴν ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ, προκειμένου νὰ περιγράψουν ΜΙΑ ΚΟΣΜΟΪΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ἤ ένα ἄλλο ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.
Ἔτσι περιγράφει πχ. ὁ ΗΣΑΪΑΣ τὴν Καταστροφή τῆς Βαβυλῶνας το 539 πΧ ἀπὸ τοὺς Πέρσες :
<οἱ γὰρ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὁ ᾿Ωρίων καὶ πᾶς ὁ κόσμος τοῦ οὐρανοῦ τὸ φῶς οὐ δώσουσι, καὶ σκοτισθήσεται τοῦ ἡλίου ἀνατέλλοντος, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φῶς αὐτῆς> {ΗΣ. 13,10}
ἤ ὁ ΜΙΧΑΙΑΣ τὴν Καταστροφή τῆς Σαμάρειας ἀπὸ τοὺς Ἀσσυρίους τὸ 722 πΧ:
<διότι ἰδοὺ Κύριος ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ καὶ καταβήσεται καὶ ἐπιβήσεται ἐπὶ τὰ ὕψη τῆς γῆς, καὶ σαλευθήσεται τὰ ὄρη ὑποκάτωθεν αὐτοῦ, καὶ αἱ κοιλάδες τακήσονται ὡς κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρὸς καὶ ὡς ὕδωρ καταφερόμενον ἐν καταβάσει> {ΜΙΧ.1,3‒4}
Συνεπῶς ὄλη αὐτὴ ἡ φρασεολογία τοῦ Εὐαγγελίου (θὰ σβήσει ὁ ἥλιος, θἄρθη ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου ἐπὶ τῶν νεφῶν κλπ) ποὺ περιλαμβάνει ἡ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ δὲν εἶναι κυριολεκτικὴ, ἀλλὰ ἀλληγορική καὶ περιγράφει τὴν ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ & ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟ 70 ΜΧ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ τὴν ὁποίαν ὁ Ἰησοῦς ἐξηγεῖ ὡς Τιμωρία ἐκ θεοῦ ,ἐπειδὴ ἡ Ἱερουσαλήμ δὲν ἀντιλήφθηκε τὸν καιρὸ ποὺ τὴν ἐπισκέφτηκε ὁ θεός, ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ περί ΜΗ -ΒΙΑΣ & ΑΔΕΛΦΩΣΥΝΗΣ μεταξὺ τῶν ἀλληλοσπαρασσόμενων ἰουδαϊκῶν παρατάξεων ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ,ΖΗΛΩΤΩΝ,ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ,ΕΣΣΑΙΩΝ
καὶ κυρίως μεταξὺ Ζηλωτῶν καὶ ὀπαδῶν τῆς Ἡρωδιανῆς φιλορρωμαϊκῆς δυναστείας .
Μὴν λησμονοῦμε ὅτι ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ θανάτου τοῦ Μ.Ἡρώδη τὸ 4πΧ, ἡ Παλαιστίνη ζεῖ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΔΙΑΝΩΝ μὲ συνεχεῖς ταραχὲς καὶ ὅλη ἡ χώρα ἀποτελεῖ ἕνα καζάνι ποὺ βράζει (βλ.ΙΩΣΗΠΟΣ, ΙΟΥΔΑΪΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ , βιβλίο 2ο).
Σὲ αὐτὴν τὴν ΚΟΧΛΑΖΟΥΣΑ ἀτμόσφαιρα κινεῖται ὁ Ἰησοῦς μὲ τὸ κήρυγμα Του ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ προβλέποντας τὸ τραγικὸ Τέλος ποὺ ἔρχεται.
Καὶ σίγουρα δὲν ἀναφέρεται στὴν ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ τοῦ Κόσμου ,γιατὶ ,ὅπως προεῖπα, τὶ νόημα θἆχε ἡ προτροπή Του νὰ φύγουν στὰ βουνὰ οἱ Μαθητές, ἄν ἐπρόκειτο νἄρθη ἡ Συντέλεια τοῦ Κόσμου;
Ἀντιθετα ,κάτι τέτοιο θἆταν σωτήριο ἐν ὄψει τῆς πολιορκίας τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὰ Ρωμαϊκὰ Στρατευματα. Γι αὐτὸ τοὺς συμβούλεψε ὁ Ἰησοῦς ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ,ὅταν δοῦν τὸ "Βδέλυγμα ποὺ θὰ ἔφερνε τὴν ἐρήμωση"— δηλ ΤΟΥΣ ΑΕΤΟΥΣ & ΤΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΚΩΝ ΛΕΓΕΩΝΩΝ—καθόσον στόν Δανιὴλ ἀποκαλεῖται "βδέλυγμα ἐρημώσεως" κάθε εἰδωλολατρικὸ σύμβολο ( πχ.ἄγαλμα θεοῦ κλπ).
Πρἀγματι, τὸ 70 μΧ ἔγιναν ὁλα ὅπως τὰ προεῖπε
ὁ Ἰησοῦς :
σώθηκαν ὅσοι ΤΟΝ θυμηθηκαν ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ κι ἔφυγαν στὰ βουνά, ἐνῶ ἡ πλειονότητα τῶν κατοίκων ἔκανε ὅ,τι γινόταν ΣΥΝΗΘΩΣ δηλ.κλείστηκαν γιὰ προστασία ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ,γιὰ νὰ γλυτώσουν ἀπ τὶς Ρωμαϊκὲς Λεγεῶνες.
Μονο ποὺ δὲν ἔμειναν πολλοὶ ζωντανοὶ στὸ τέλος· ὅσοι δὲν λιμοκτόνησαν κατὰ τὴν πολύμηνη πολιορκία, πῆγαν ἀπὸ μάχαιρα , ἐνῶ ἡ Ἱερουσαλὴμ ἰσοπεδώθηκε & ὁ Ναὸς ἔγινε ὁλοκαύτωμα, ἐπαληθεύοντας στὸ ἀκέραιο τὴν ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ὅτι ὁ θεὸς θὰ φέρει Κρίση σὲ ΕΚΕΙΝΗ τὴ γενιά καὶ ὁ τόπος θὰ ἐρημωθεῖ..
Καὶ τὴν ἔφερε μὲ τὸν πιὸ τρομερὸ τρόπο
{ ὅποιος διαβάσει τὸν "ΙΟΥΔΑΪΚΟ ΠΟΛΕΜΟ" τοῦ ΙΩΣΗΠΟΥ καταλαβαίνει..}
Ἔκτοτε ὁ ΒΙΒΛΙΚΟΣ Ἰουδαϊσμὸς ἔπαψε νὰ ὑπάρχει,ἐνῶ τὰ ΑΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ καταπατοῦνται ἀκόμα ἀπὸ τὰ Ἔθνη (βλ.ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΟ ΤΕΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΟΜΑΡ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΤΙΣΜΕΝΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΚΟΥ ΝΑΟΥ)
μέχρι νὰ ὁλοκληρωθοῦν οἱ ἡμέρες τῶν Ἐθνῶν, ὅπως γράφει τὸ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ..
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω λοιπὸν συνάγεται ὅτι , ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὸ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ,ὁ Ἰησοῦς στὴν ἐσχατολογικὴ του ὁμιλία στὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν ἀναφέρθηκε ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΑΟΥ καὶ ΟΧΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ —ἐξ οὗ καὶ ἡ συμβουλὴ του γιὰ ΦΥΓΗ ΣΤΑ ΟΡΗ.
[ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΗΡΥΤΤΕ ΚΙ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΛΟΓΟ ,ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,
ΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ]
Ὡστόσο, ἡ πρώτη Ἐκκλησία , ἐπηρεασμένη ἀπὸ τὸ ἐσχατολογικό—ἀποκαλυπτικὸ κλῖμα τῆς ἐποχῆς καὶ τῶν ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΩΝ προσδοκιῶν τῶν Ἑβραίων (βλ. ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΝΕΚΡΑΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ καὶ ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ π.χ. Β’ ΒΑΡΟΥΧ, Δ’ΕΣΔΡΑΣ κλπ) ἑρμήνευσε κυριολεκτικῶς τὴν ἐσχατολογικὴ ὁμιλία τοῦ Ἰησοῦ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΑΣΧΑΛΙΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ὅπως τὸ προαναφερθὲν τοῦ "ΙΩ. 14,3" ὅπου διατυπώνεται ἡ ἰδέα ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ.
Ὅταν ὅμως ἦρθε ἡ Καταστροφὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸ 70μΧ , ἀλλὰ ΔΕΝ ἦρθε τὸ Τέλος τοῦ Κόσμου,
ἡ Ἐκκλησία προσπάθησε νὰ διορθώσει αὐτὴν τὴν λανθασμένη ἐσχατολογία της διαφοροποιῶντας ἐλαφρῶς ,τά δύο γεγονότα.
Ἔτσι, μιὰ δεκαετία μετὰ τὴν Καταστροφὴ τοῦ 70μΧ, τὸ "ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ" (κεφ.24)
μὲ τὴν πρόσθετη περικοπὴ περὶ ΝΩΕ , διαχωρίζει τὰ δύο γεγονότα γράφοντας ὅτι ἡ Παρουσία δὲν θὰ ἔρθη ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ μὲ τὴν Καταστροφὴ τῆς Ἁγίας Πόλης ,ἀλλὰ ΛΙΓΟ ἁργότερα ,σὲ ἀνύποπτο χρόνο, ὅπως ἦρθε ὁ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΩΕ ἤ ἡ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΣΟΔΟΜΩΝ· ξαφνικὰ καὶ χωρὶς προειδοποιητικὰ γεγονότα.
Ἔτι περαιτέρω ,τὸ τελευταῖο ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ) ξεχωρίζοει ΕΝΤΕΛΩΣ τὰ δύο αὐτὰ γεγονότα ,—τὸ Τέλος τῆς Ἱερουσαλὴμ(ΚΕΦ.21) καὶ τὸ Τέλος τοῦ Κόσμου (ΚΕΦ.17)—θέτοντας τα σὲ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΥΝΑΦΕΙΑ :" καὶ καθὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ...'(ΛΟΥΚ.15,26 κ.ἑξ).
Ἡ διαφορὰ μεταξυ τῶν δύο αὐτῶν "Κρίσεων" εἶναι ἐν προκειμένῳ σαφής :
Τὸ Τελος τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τοῦ Ναοῦ
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑ ,ἐντὸς ΕΚΕΙΝΗΣ τῆς γενιᾶς, μὲ πολέμους, σεισμούς, λιμοὺς, ταραχὲς, θλίψεις καὶ διωγμούς ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕ ΤΟ "ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΩΣΕΩΣ "—ΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΗΝ ΗΞΕΡΕ ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΠΑΤΗΡ , ΟΥΤΕ ΚΑΝ Ο ΥΙΟΣ—
ἐνῶ ἡ Συντέλεια ΔΕΝ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑ, παρὰ μόνο λέγεται ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ ὅτι θἄρθει ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ, χωρις προειδοποίηση, ΞΑΦΝΙΚΑ,ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΘΑ ΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΛΩΣ, σὰν τὸν Κατακλυσμὸ τοῦ Νῶε..
Πάντως—καὶ πρἐπει νὰ τὸ διευκρινίσω αὐτό— οἱ μεταγενέστεροι συνοπτικοί "ΜΑΤΘΑΙΟΣ" καὶ "ΛΟΥΚΑΣ" (καὶ ἡ τότε Ἐκκλησία ) ἄν καὶ διαφοροποιοῦν τὰ δύο γεγονότα (τὸ Τέλος τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸ Τέλος τοῦ Κόσμου) ὡστόσο θεωροῦν ὅτι ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΧΡΟΝΙΚΩΣ ΠΟΛΥ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ παρὰ μόνο σέ ἐπίπεδο λίγων δεκαετιῶν—καὶ φυσικὰ ὄχι αἰὠνων ἤ χιλιετιῶν..
Περὶ αὐτῆς τῆς ἐσχατολογικῆς ἀντίληψης βοοῦν ἐπίσης καὶ ἄλλα κείμενα τῆς Καινῆς Διαθήκης ὅπως πχ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ,ἡ Α’ ΙΩΑΝΝΟΥ ἤ ἡ Β’ ΠΕΤΡΟΥ. Ἀκόμη καὶ ἡ Β’ ΘΕΣΣ. ποὺ προσθέτει ἐπιπλέον τὸν Ἐρχομὸ τοῦ ΑΝΟΜΟΥ πρὶν τὸ Τέλος τοῦ Κόσμου, προϋποθέτει ἴδια χρονικὰ ὅρια γιὰ τὸν Ἐρχομὸ τοῦ Τέλους, ἐντὸς ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ.
ΟΛΗ Η ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ τῶν παραπάνω κειμένων , ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΩΣ ἐξεταζομένη δείχνει ὅτι κι ἄν ἀκόμα δέν ταύτιζαν τὸ Τέλος τῆς Ἱερουσαλὴμ μὲ τὸ Τέλος τοῦ Κόσμου , ὡστόσο ΤΟ ΑΝΕΜΕΝΑΝ ΣΕ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ .
Διαφορετικά δέν ἔχουν νόημα οὔτε οἱ ἐσχατολογικὲς ἀναφορὲς τοῦ Παύλου στὶς δύο Ἐπιστολὲς πρὸς Θεσσαλονικεῖς, οὔτε ἡ Ἀποκἀλυψη κλπ.κείμενα τῆς ΚΔ.
ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΟΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΑ ΕΡΧΟΤΑΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ Ἤ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΓΡΑΦΑΝ ΟΣΑ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΓΡΑΦΟΥΝ στοὺς παραλῆπτες τους,ἡ Ἀποκάλυψη , ἡ Β’ Πἐτρου , ἡ Α’ Ἰωἀννου, ἤ ὁ Παῦλος.
ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΝΟΗΜΑ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ.
Ἐξάλλου, ἔτσι ἐννόησε καὶ τὴν ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ἡ πρώτη Ἐκκλησία, δηλ. ὠς ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ—ἐξ οὗ καὶ τὸ κήρυγμα περὶ τῆς ΕΣΧΑΤΗΣ ΓΕΝΕΑΣ πρὶν τὴν Ἔλευση τοῦ Νέου Αἰῶνα.
3.
Ἀπομένει βέβαια τὸ ΚΑΙΡΙΟ ἐρώτημα ΠΩΣ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΗΣΕ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
ΜΗΠΩΣ ὄντως ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΟΥΣΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ
—ὅπως ὑποστηρίζουν πλεῖστοι ξένοι θεολόγοι—
καὶ δὲν θέλουμε νὰ τὸ παραδεχτοῦμε,γιατὶ τότε ἀποδεικνύεται ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΘΕΟΣ;
Ὅπως προεῖπα, τὸ ὅτι ὁ Ἰησοῦς προτείνε τὴν ΦΥΓΗ ΣΤΑ ΟΡΗ, δείχνει ὅτι ὁ Χριστὸς στὴν ἐσχατολογικὴ προφητεία του ΔΕΝ ἀναφερόταν στὸ Τέλος τοῦ Κόσμου.
Μήπως λοιπόν, ἡ ὅλη παρανόηση προῆλθε ἀπὸ τοὺς ΕΞ ΕΘΝΩΝ χριστιανοὺς ποὺ ἀγνοοῦσαν τὴν φρασεολογία τῆς ΠΡΟΦΗΤΙΚΗΣ παλαιοδιαθηκικῆς γραμματείας καί μόλις ἄκουσαν περὶ τῆς έρχόμενης "Ἡμέρας τῆς Ὀργῆς" (ΡΩΜ.5,9) ΑΓΝΟΟΥΝΤΕΣ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ θεώρησαν ὅτι αὐτὴ ἀναφέρεται στὴν ΣΤΩΙΚΗ ΑΝΑΚΥΚΛΗΣΗ ;
Ἤ μήπως ὅλη ἡ παρανόηση ξεκίνησε ἀπὸ τὸν Ἑβραῖο τῆς Διασπορᾶς ΠΑΥΛΟ;
Θυμίζω ὅτι Ο ΠΑΥΛΟΣ —ποὺ δὲν ἦταν Ἑβραῖος τῆς Παλαιστίνης—ΠΙΣΤΕΥΕ ΟΤΙ Ο ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΗΤΑΝ ΕΓΓΥΣ καὶ πὼς Ο ΙΔΙΟΣ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΝΕ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΤΗΝ Β’ ΠΑΡΟΥΣΙΑ !
Γράφει πχ τὰ ἑξῆς ἐκπληκτικά στούς Θεσσαλονικεῖς:
"οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον, ἔπειτα ΗΜΕΙΣ ΟΙ ΖΩΝΤΕΣ οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις
εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα.."
(Α’ ΘΕΣΣ.4,16 κ.ἑξ.)
[ΜΕΤ. πρῶτα θὰ ἀναστηθοῦν ὅσοι πέθαναν ἐν Χριστῷ , κατόπιν ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΖΟΥΜΕ καὶ θὰ ἔχουμε ἀπομείνει , θὰ ἁρπαχτοῦμε στὰ σύννεφα γιὰ νὰ συναντήσουμε τὸν Κύριο στὸν ἀέρα..].
Καὶ στοὺς Κορινθίους ἐπίσης γράφει :
<ἰδοὺ μυστήριον ὐμῖν λέγω· πάντες μὲν οὐ κοιμηθησόμεθα , πάντες δὲ ἀλλαγησόμεθα> {=θὰ σᾶς ἀποκαλύψω ἕνα μυστήριο· ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ, θὰ μεταμορφωθοῦμε ὅμως ὅλοι—Α'ΚΟΡ. 15,51}.
Σημειώνω ἐπίσης, ὅτι ἡ Α’ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ εἶναι τὸ ἀρχαιότερο κείμενο τῆς Καινῆς Διαθήκης (γραφεῖσα γύρω στὸ 50 μΧ) καὶ ἀποκαλύπτει ὅτι δὲν ἦταν μόνον ὁ Παῦλος πού ἀνέμενε ἐγγὺς τὸ Τέλος τοῦ Κόσμου μὲ τὴν Β’ Παρουσία τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ οἱ ΙΔΙΟΙ οἱ Θεσσαλονικεῖς ἁποδέκτες τῆς Ἐπιστολῆς του δέχονταν ὅτι ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ θὰ ζοῦσαν ὅταν θὰ ἐρχόταν ὁ Κύριος..
Τὸ ἴδιο κι οἱ Κορίνθιοι καὶ ὅλοι ὅσοι ἁπάρτιζαν τὶς Ἐκκλησίες του...
[Μάλιστα ὁλόκληρη ἡ ΗΘΙΚΗ διδασκαλία τοῦ Παύλου , εἰδικῶς ἡ ἐρωτική, περὶ γάμου κλπ, θεμελιοῦται καὶ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ πάνω ἁκριβῶς σὲ αὐτὴν τὴν ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ἀναμονὴ τοῦ ΕΓΓΥΣ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ].
Μπορεῖ λοιπὸν νὰ ἰσχυριστεῖ κάποιος ὅτι αὐτὴ ἡ λανθασμένη ἐσχατολογία ὑπῆρξε ὄντως παρερμηνεία τοῦ Παύλου ·
ὡστόσο, ΑΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ{ καὶ εἰδικὰ ὁ ΙΑΚΩΒΟΣ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΣ} θὰ τὸ γνωρίζαμε γιατὶ ΘΑ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΑΝ ΓΙ ΑΥΤΟ ,ὅπως τὸν κατηγοροῦσαν ὅτι κήρυττε ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΤΟΜΗΣ (τὰ γράφει αὐτὰ ὁ ἴδιος ὁ ΠΑΥΛΟΣ στὴν "ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ") .
Ὅμως ποτὲ δὲν κατηγορήθηκε ὁ Παῦλος γιὰ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ—ἄν καὶ ἴσως κάτι τέτοιο ὑπονοεῖται στὴν Β' ΘΕΣΣ . ὅπου μιλᾶ γιὰ ΠΛΑΣΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ποὺ κυκλοφοροῦν στὸ ὄνομα του καὶ κηρύττουν ὅτι "ΕΝΕΣΤΗΚΕΝ" {=ἔφτασε ἤδη} Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ"(Β' Θεσσ.2,2).
Τέλος πάντων, ΠΙΘΑΝΩΤΕΡΟ εἶναι αύτὸ ποὺ προεῖπα παραπάνω, ὅτι ἦταν μᾶλλον ἡ ΠΕΡΙΡΡΕΟΥΣΑ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ τῆς ἐποχῆς τοῦ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ποὺ καλλιεργοῦσε τέτοιου εἴδους ἐσχατολογικὲς προσδοκίες (βλ.ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ—ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΝΕΚΡΑΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ).
Οἱ Ἐσσαῖοι πχ ἔφυγαν γιὰ 40 χρόνια στὴν Ἔρημα, μετὰ τὴν ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ 6μΧ, ἀκριβῶς γιὰ νὰ προετοιμάσουν (ὡς ἄλλοι Μωυσεῖς) τὴν ὁδὸ τοῦ Κυρίου ,δηλ. τὸ ΜΕΓΑΛΟ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ "ΥΙΩΝ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ" ΚΑΤΑ ΤΩΝ "ΥΙΩΝ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ".
Ὅλη ἡ Ἀποκαλυπτικὴ Γραμματεία τῆς ἐποχῆς τῶν λεγομένων "Ἀποκρύφων" τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης (ΕΝΩΧ, Δ’ ΕΣΔΡΑΣ Β’ΒΑΡΟΥΧ κλπ) μιὰν κεντρικὴ ἰδέα διακηρύσσει :ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ. Καὶ ἦταν αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ γραμματεία ποὺ ἐξέθρεψε ὅλα τὰ ζηλωτικὰ κινήματα κατὰ τῶν Ρωμαίων, μὲ ἀποκορύφωμα τὴν Μεγάλη Ἐπανάσταση τοῦ 70μΧ , ἡ ὁποὶα ἔφερε καὶ τὴν καταστροφὴ τοῦ Ἔθνους (γι αύτὸ καὶ ἡ Ραββινικὴ Σύνοδος τῆς ΙΑΜΝΕΙΑΣ ,γύρω στὸ 90μΧ , ΑΠΕΒΑΛΕ ΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΑΥΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ —ἐξ οὗ καὶ ἡ ὀνομασία "ΑΠΟΚΡΥΦΑ" ΤΗΣ ΠΔ.)
4.
Συνοψίζω ὥς ἐδῶ·
—ὁ Χριστὸς στὴν ἐσχατολογικὴ του προφητεία (ΜΑΡΚ.13) ἀναφέρεται στὴν Καταστροφὴ τοῦ Ναοῦ καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ καὶ ὄχι στὸ Τέλος τοῦ Κόσμου, ὅπως φαίνεται καθαρὰ ἀπὸ τὴν προτροπή του στοὺς μαθητὲς νά σωθοῦν ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ.
—ἐξαιτίας ὅμως τοῦ "ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΥ" καὶ γενικώτερου ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ κλίματος τῆς ἐποχῆς ποὺ ἀνἐμενε τὸν ΜΕΣΣΙΑ καὶ τὸν ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ἐντὸς ἐκείνης τῆς γενιᾶς (βλ.ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΝΕΚΡΑΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ )
ἡ πρώτη ἐκκλησία ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Παύλου (50μΧ) ἀνέμενε τὸ Τέλος τοῦ Κόσμου (καὶ τὴν Β’ Παρουσία) ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ μὲ τὸ Τέλος τῆς Ἱερουσαλήμ.
—ὅταν ὅμως φάνηκε ,δυὸ δεκαετίες μετὰ τὴν Καταστροφὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸ 70μΧ
ΟΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ,ἐτέθη τὸ πρόβλημα τῆς εὑρέσεως
μιᾶς ΝΕΑΣ ἐσχατολογίας, τῆς λεγόμενης ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙΣΑΣ ἐσχατολογίας τοῦ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ , τὸ ὁποῖον ,ὅπως προεῖπα, ἐγράφη γι αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν σκοπό κηρύττοντας ὅτι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑΡΘΗ ΑΜΕΣΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ, ΑΦΟΥ ΗΡΘΕ ΑΝΤ’ΑΥΤΟΥ Ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ.
Δηλ. τὸ Δ’ Εὐαγγέλιο παρακάμπτει τὴν λανθασμένη ΣΥΝΕΠΗ ἐσχατολογία τῶν Συνοπτικῶν καὶ τοῦ Παύλου, μὲ τὴν ίδέα ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ καὶ τὴν ΗΔΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ , ΟΧΙ ΠΙΑ ΣΤΑ ΕΣΧΑΤΑ , ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΑΝ ,ΑΛΛΑ' ΣΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ἐδῶ καὶ τώρα, ἑκἀστοτε.
Στὸ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΝΗΝ διορθώνεται, τρόπον τινα, ἡ συνεπὴς ἐσχατολογία τῆς ΕΓΓΥΣ Παρουσίας τοῦ Υἱοῦ τοῦ Ἀνθρώπου μὲ τὴν πραγματοποιηθεῖσα ἐσχατολογία :
"ΝΥΝ ΚΡΙΣΙΣ ΕΣΤΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ"(Ἰω.12,31) καὶ ἡ Κρίση αὐτὴ συνίσταται στὸ ὅτι "ΤΟ ΦΩΣ ΕΛΗΛΥΘΕΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΚΑΙ ΗΓΑΠΗΣΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ Ἤ ΤΟ ΦΩΣ"(Ἰω.3,19).
Ἔτσι μετὰ τὸ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ,καὶ προϊόντος τοῦ χρόνου, ἡ Ἐκκλησία ΜΕΤΕΞΕΛΙΧΘΗΚΕ ,ὅπως προεῖπα, ἀπὸ Κοινότητα τῶν Ἐσχἀτων Ἡμερῶν ἀναμένουσα ΕΓΓΥΣ τὸν Κὐριο της, σὲ Καθίδρυμα προσφέρον ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΥ τύπου (δηλ. ἀτομική) Σωτηρία μἐσῳ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ, δηλ. σὲ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ (ἡ ὁποία ἀργότερα ,ἐν ὄψει τοῦ ἐπελαύνοντος Γνωστικισμοῦ προσέλαβε ἐπιπλέον ΑΥΣΤΗΡΗ ἱεραρχικὴ δομὴ ὑπὸ τὴν ΜΟΝΑΡΧΙΚΗ ἐξουσία —ἄνευ ..ἀντιπολίτευσης—τοῦ Ἐπισκόπου.)
Ἔτσι ἡ ΜΕΛΛΟΥΣΑ Κρίση ποὺ ὁ Ἐρχομός της ΔΕΝ ἦρθε καὶ τόσο ταλάνισε τὴν Ἐκκλησία, ἔφυγε ἔκτοτε ἀπὸ τὸ ἄμεσο ἐσχατολογικὸ προσκήνιο παραπεμφθεῖσα στὶς καλένδες τῆς Ἱστορίας, ἐνῶ ἡ Ἐσχατολογία (τὸ Τέλος τοῦ Κόσμου) μετασχηματίστηκε σὲ Μεταφυσική (τὸ τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ πιστοῦ).
5.
Ὡστόσο, ἐπειδὴ αὐτὴ ἡ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΣΥΝΕΠΗΣ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΑΚΟ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ καὶ τὸ ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ γιὰ κάθε θεολόγο ἢ μελετητὴ τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ τὸ ἀνυπέρβλητο πρόσκομμα στὸ ὁποῖο σκονάφτει κάθε εὐφυὴς πιστός, δημιουργήθηκε πρὶν 40 χρόνια τὸ λεγόμενο JESUS SEMINAR, ἱδρυθὲν τὸ 1985 * ποὺ ἀναζητᾶ τὸ μήνυμα τοῦ Ἰησοῦ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΑ τῆς τότε ἐποχῆς.
Συγκεκριμένα τὸ JESUS SEMINAR ἀπασχόλησε τὸ λεγόμενο <ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ> δηλαδή :
ἢ:
1) ὁ Ἰησοῦς ἦταν ἕνας ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ἐσχατολογικὸς Προφήτης τοῦ <ΤΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ> σὰν τοὺς ΕΣΣΑΙΟΥΣ, ὁπότε ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ, μὰ οὔτε κἀν προφήτης , ΑΦΟΥ ΕΠΕΣΕ ΕΞΩ ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΟΥ {=συνεπὴς ἐσχατολογία}
ἢ:
2) δὲν διακήρυξε ΚΑΜΜΙΑΝ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ ἀλλὰ οἱ ίδέες του (ἑνός, τρόπον τινά, ΚΥΝΙΚΟΥ φιλοσόφου ἐπὶ τὸ πλεῖστον) παρερμηνεύτηκαν ἐξ αἰτίας τοῦ πνευματικοῦ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ κλίματος στὸν Ἰσραὴλ τοῦ 1ου αἰ.
Τὴν δεύτερη πιθανότητα στηρίζουν οἱ θεολόγοι τοῦ JESUS SEMINAR (ὅσοι τὴν ὐποστηρίζουν) πάνω στὰ ΓΝΩΣΤΙΚΑ Εὐαγγέλια (κυρίως τὸ ΚΑΤΑ ΘΩΜΑΝ) στὸ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ, καθὼς καὶ σὲ πολλὲς ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ καὶ ΛΟΓΙΑ ποὺ ΑΝΤΙΦΑΣΚΟΥΝ με τὴν παραδεδομένη ἀποκαλυπτικὴ ἐσχατολογία (βλ. πχ. τὴν παραβολὴ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΑΖΑΡΟΥ ἢ τὴν ὑπόσχεση τοῦ Ἰησοῦ πρὸς τὸν ληστή <ΣΗΜΕΡΟΝ μετ’ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ> κλπ)
Ἐν συνόψει τὸ Jesus Seminar ὑποστηρίζει ὅτι:
<Ὁ Ἰησοῦς δὲν εἶχε μιὰ ἀποκαλυπτικὴ ἄποψη γιὰ τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ – ὅτι μὲ ἄμεση παρέμβαση ὁ Θεὸς ἐπρόκειτο νὰ φέρει τὸ τέλος τῆς ἱστορίας καὶ νὰ φέρει σὲ ὕπαρξη μιὰ νέα, τέλεια τάξη ζωῆς.
Ἀντίθετα, στὴν διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἕνα ὅραμα γιὰ τὸ τὶ θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ἡ ζωὴ σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο, ὄχι ἕνα ὅραμα ζωῆς σὲ ἕναν μελλοντικὸ κόσμο ποὺ σύντομα θὰ δημιουργηθεῖ ἀπὸ μιὰν θαυματουργὴ πράξη τοῦ Θεοῦ>
[Μετάφραση δικὴ μου, ἐκ τοῦ ἀγγλικοῦ πρωτοτύπου τῶν συμπερασμάτων τοῦ Σεμιναρίου]
Σὲ κάθε περίπτωση ,εἴτε ἔχουν δίκιο εἴτε ὄχι
οἱ θεολόγοι τοῦ JESUS SEMINAR ,ἡ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΣΥΝΕΠΗΣ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ (πλὴν τοῦ Κατά Ἰωάννην !) ἀποτελεῖ τὸ πλέον ΑΚΑΝΘΩΔΕΣ πρόβλημα τοῦ χριστιανισμοῦ ,τὸ ὁποῖο οὒτε νὰ ΚΡΥΦΤΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΙ μπορεῖ, οὔτε νὰ ΠΑΡΑΠΕΜΦΘΕΙ (παραβιάζοντας ** τὸ νόημα τοῦ ΚΕΙΜΕΝΟΥ τῆς ΚΔ) σὲ ἕνα ΑΠΩΤΑΤΟ ΜΕΛΛΟΝ— ὅπως ἔχουν ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ πολλοὶ θεολόγοι, μὲ πρῶτο καὶ κύριο τὸν γνωστὸ ΜΠΟΥΛΤΜΑΝ.
6.
Τελικῶς καὶ οἱ δύο δρόμοι τῆς ἔρευνας γιὰ τὸν ἱστορικὸ Ἰησοῦ ΕΠΕΣΑΝ ΣΕ ΤΟΙΧΟ·
ἡ παραδοσιακὴ ΣΥΝΕΠΗΣ ἐσχατολογία διότι Τὸν παρουσιάζει ὡς ἕναν ἀποτυχημένο προφήτη τῆς "Βασιλείας τοῦ Θεοῦ" ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΕ , ἐνῶ ἡ φιλοσοφική (γιὰ νὰ Τὸν σώσει ἀπὸ τὴν ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ προφητεία) τὸν φιλοτεχνεῖ ὡς ἕναν περιοδεύοντα ΚΥΝΙΚΟ ἠθικολόγο.
ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΟΜΩΣ ΑΥΤΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ.
Ἐν τέλει μόνο ἂν ἀνεστήθη ὁ Ἰησοῦς, ἔχει νόημα ΣΩΤΗΡΙΩΔΕΣ γιὰ μᾶς τὸ εὐαγγελικὸ κείμενο.
Ἄνευ Ἀναστάσεως ὁ Ἰησοῦς εἶναι ἕνας ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ἐσχατολογικὸς προφήτης τοῦ ΤΕΛΟΥΣ τοῦ Παρόντος Αἰῶνος ΠΟΥ ὀμως ΔΕΝ ΗΡΘΕ...
Καὶ τελικὰ δικαιώνεται ἔτσι ὁ ΚΑΪΑΦΑΣ ποὺ ἔσκισε τὰ ἄμφια του θεωρῶντας τὸν Ἰησοῦ ὡς ἕναν ΗΜΙΠΑΡΑΦΡΟΝΑ ΒΛΑΣΦΗΜΟ ποὺ νόμισε ὅτι ἦταν Ο ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΠΙ ΓΗΣ.
______
* πρόκειται γιὰ διεπιστημονικὸ σεμινάριο στὸ Μπέρκλεϋ, ἱδρυθὲν τὴν δεκαετία '80 στὰ πλαίσια τῆς λεγόμενης <3ης Ἀναζήτησης τοῦ ἱστορικοῦ Ἰησοῦ> τὸ ὁποῖο προσπαθεῖ νὰ δεῖ τὸν Ἰησοῦ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ τῆς ἐποχῆς (ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΝΕΚΡΑΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ, ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΠΔ κλπ) ποὺ ἀναπαράγουν τὰ Εὐαγγέλια —ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΘΩΜΑΝ..
**πουθενὰ τὸ κείμενο τῆς ΚΔ δὲν (ὐπο)στηρίζει τὴν ἄποψη ὅτι ὀ Κύριος θἄρθει σὲ μερικὰ... ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ χρόνια·
ἀντιθέτως , βοᾶ ἡ ΚΔ (πλὴν τοῦ Ἰωάννη, ὅπως προεῖπα) ὅτι Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΘΑ ΕΡΘΗ ΕΝΤΟΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ :
<ἀμὴν λἐγω ὑμῖν ὅτι μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη μέχρις οὗ πάντα ταῦτα γένηται> {ΜΑΡΚ.13,30}
______________________________
ΥΓ Ὡστόσο, οἱ ἀνυποψίαστοι φιλολογικῶς φονταμενταλιστὲς τῆς Βίβλου
—ὅλων τῶν ἐποχῶν καὶ ΟΛΩΝ τῶν δογμάτων—
ἐξακολουθοῦν νὰ διαβάζουν τὴν παραπάνω περιγραφὴ τοῦ ΤΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ τῶν συνοπτικῶν Εὐαγγελίων, νομίζοντας ὁτι ἀναφέρεται στὸ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ , θεωρῶντας ἔτσι ὀτι τὰ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ ΤΟΥ 70 ΜΧ ( πόλεμοι, λιμοί,λοιμοί,ταραχές, διωγμοί κλπ)περιγράφουν γεγονὸτα τῆς ἑκάστοτε ΔΙΚΗΣ τους ἐποχῆς ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ ἐτσι ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΤΑΤΑ,τὰ συγκεκριμένα κείμενα ..
_________________________
ΥΓ2. μὲ τὸν ὅρο "ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΣΜΟΣ" ἐννοοῦμε τὴν ἀντίληψη ὅτι ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.Ὁ ἀείμνηστος ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ ποὺ ἐξέδωσε τὴν ἀποκαλυπτικὴ γραμματεία τῆς ΠΔ (ΕΝΩΧ, ΙΩΒΗΛΑΙΑ κλπ) τὰ λεγόμενα ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΤΗΣ ΠΔ , ἐξηγεῖ τὸν Ἀποκαλυπτισμὸ ὥς ἀπάντηση στὴν ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΚΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ.Οἱ προφῆτες μιλοῦσαν γιὰ μεγαλεῖο τοῦ Ἰσραὴλ ἄν τηροῦσε τὴν torah , ὅμως συνεχῶς χειμαζόταν ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΡΟΥΣΕ ΤΗΝ TORAH.Γιὰ τοῦτο γεννήθηκε ἡ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ἀντίληψη σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ,ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΖΕΝΙΘ του, τὸ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ.Αὐτὴ ἡ ἰδέα (ποὺ διατρέχει καὶ ὅλη τὴν ΚΔ) ἀποτελοῦσε κοινὸ τόπο τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ.Ἄς μὴν λησμονοῦμε ὅτι ἡ ἐποχὴ ποὺ περιγράφουν τά Εὐαγγέλια δὲν ἦταν μιὰ εἰρηνική, γαλήνια καὶ ἀγγελικὴ περίοδος ἀλλὰ ἐποχὴ συνεχῶν ἐπαναστάσεων, ταραχῶν καὶ κατεξοχὴν θρησκευτικοπολιτικῆς ἄγριας βίας
_______
ΥΓ3.
Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ:
ἐγὼ διαφωνῶ ΚΑΙ μὲ τὴν παραδεδομένη ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ συνεπῆ ἐσχατολογία τοῦ <ΤΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ> τοῦ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΣΜΟΥ, ἀλλὰ ΚΑΙ μὲ τὰ περί..."ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ" ΙΗΣΟΥ τοῦ Jesus Seminar γιὰ τοὺς ἑξῆς λόγους·
α) ὁ Ἰησοῦς βαπτιζόμενος στὸν Ἰορδάνη ἀποδέχτηκε τὸ κήρυγμα μετανοίας τοῦ ΒΑΠΤΙΣΤΗ ποὺ ἦταν ἘΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟ κἠργμα ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
β) ἄν ὁ Ἰησοῦς ἦταν ἕνας φιλόσοφος σὰν τοὺς περιοδεύοντες κυνικοὺς γιατὶ ΑΠΕΦΕΥΓΕ ΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ καὶ περιορίστηκε νὰ κηρύττει μόνο σὲ Ἑβραίους ;
γ) ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ, δηλ. ἀνάγοντας ἕκαστο λόγιο στὴν ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ πηγή του, παρατἠρησα ὅτι ΟΛΑ ἀνάγονται στὴν Προφητεία τοῦ Τέλους τοῦ Ναοῦ (κεφ.13 τοῦ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ).
δ) ἡ ἀλληγορικὴ σημασἰα τῶν λογίων περὶ ΣΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΕΡΑΤΩΝ καὶ λοιπῶν ΚΟΣΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ τῶν ἐσχατολογικῶν περικοπῶν τῶν Εὐαγγελίων ἀντιγράφουν τὴν ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ τῆς προφητικῆς γραμματείας τῆς ΠΔ ὅταν προβλέπει κοσμοϊστορικὲς καταστροφές (ΗΣΑΪΑΣ,13,10 · ΜΙΧΑΙΑΣ,1,3 )
Καὶ
ε) ὅταν περιγράφει τὸ ΤΕΛΟΣ τῆς Ἱερουσαλὴμ ὁ Ἰησοῦς—ΠΟΥ Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΑΥΤΙΣΕ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ— προτρἐπει τοὺς Μαθητές του ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΣΤΑ ΟΡΗ.
Ὅμως—ὁπως προεῖπα— ἂν πρἀγματι ἀναφερόταν ὁ Ἰησοῦς στὴν Συντἐλεια ΣΕ ΤΙ ΘΑ ΕΣΩΖΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΙΑ ΦΥΓΗ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ;
Συμπεραίνω λοιπὸν ὅτι αὐτὴ ἡ Ἐσχατολογικὴ Ὁμιλία τοῦ Ἰησοῦ —στὴν ὁποία ἀνάγονται φιλολογικῶς ΟΛΑ τὰ συναφῆ λόγια—ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ ΣΤΟ <ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ>
ΑΛΛΑ’ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ καὶ ἐν γένει τοῦ βιβλικοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, ὀπως τὸν γνωρίζουμε.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΟΝΤΩΣ ΣΥΝΕΒΗ ΤΟ 70μΧ.
Βεβαίως ὁ Ἰησοῦς μίλησε γιὰ τὴν Συντέλεια ἀλλὰ φρονῶ— ἐξετάζων φιλολογικῶς τά ἀντίστοιχα ἐδάφια—ὅτι ΔΕΝ τὴν συσχέτισε χρονικῶς οὔτε τὴν ταύτισε μέ τὴν Κὰταστροφὴ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸ 70μΧ καὶ τοῦτο διότι στὴν μὲν ἀφήγηση τῆς Καταστροφῆς τοῦ Ναοῦ ὑπάρχουν κλιμακούμενες συμφορές σὲ μιὰν σειρὰ καταστρεπτικῶν γεγονότων, ἐνῶ στὴν ἀφήγηση τῆς συντἐλειας, ὅλα παρουσιάζονται νὰ γίνονται ΑΙΦΝΙΔΙΩΣ, ὅταν ὅλα πήγαιναν καλά...
ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ.
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ:
<ὅταν δὲ ἀκουσητε πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων μὴ θροεῖσθε δεῖ γὰρ γενέσθαι ἄλλ οὕπω τὸ τέλος ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν καὶ ἔσονται σεισμοὶ κατὰ τόπους καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ ταραχαὶ ἀρχαὶ ὠδίνων ταῦτα.....καὶ εἰς πάντα τὰ ἔθνη δεῖ πρῶτον κηρυχθῆναι τὸ εὐαγγέλιον>{ ΜΚ, 13,7‒10}
ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ:
<καθὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου · ἤσθιον, ἔπινον, ἐγάμουν, ἐγαμίζοντο, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθεν Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν καὶ ἠλθε ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἀπώλεσεν πάντας...>
{ΛΚ, 17, 23‒37 καὶ ΜΤ, 24,23‒28}
Τελικά, φαίνεται ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἀναφερόμενος στὴν ΒΑΣΙΛΕΙΑ ὑπονοοῦσε τὸν ΕΡΓΟ Του ἐπὶ τῆς γῆς κι ὄχι ἕνα ἀποκαλυπτικὸ συμβάν
<οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετὰ παρατηρήσεως> {Λκ.17,20} ἤ : <εἰ δὲ ἐν δακτύλῳ Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασε ἐφ’ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ> {Λκ.11,20}
