ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΩΜΑΝΟ ΜΕΛΩΔΟ ΣΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ..





ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ:  Ἀνοίξω τὸ στόμα μου.


< Ἀνοίξω τὸ στόμα μου, καὶ πληρωθήσεται  πνεύματος, καὶ λόγον ἐρεύξομαι, τῇ βασιλίδι Μητρί· καὶ ὀφθήσομαι, φαιδρῶς πανηγυρίζων, καὶ ᾄσω γηθόμενος, ταύτης τὰ θαύματα. 

Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

Χριστοῦ βίβλον ἔμψυχον, ἐσφραγισμένην σε Πνεύματι, ὁ μέγας Ἀρχάγγελος, Ἁγνὴ θεώμενος, ἐπεφώνει σοι· Χαῖρε χαρᾶς δοχεῖον, δι᾿ ἧς τῆς Προμήτορος, ἀρὰ λυθήσεται.

Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

Ἀδὰμ ἐπανόρθωσις, χαῖρε Παρθένε Θεόνυμφε, 
τοῦ ᾍδου ἡ νέκρωσις· χαῖρε πανάμωμε, τὸ παλάτιον, τοῦ μόνου Βασιλέως· χαῖρε θρόνε πύρινε, τοῦ Παντοκράτορος.

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ῥόδον τὸ ἀμάραντον, χαῖρε ἡ μόνη βλαστήσασα·
 τὸ μῆλον τὸ εὔοσμον, χαῖρε ἡ τέξασα· τὸ ὀσφράδιον, τοῦ πάντων Βασιλέως· χαῖρε Ἀπειρόγαμε, κόσμου διάσωσμα. >










ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, Ἐλύτης:  "Ἀνοίγω τὸ στόμα μου".

<Ἀνοίγω τὸ στόμα μου κι ἀναγαλλιάζει τὸ πέλαγος
καὶ παίρνει τὰ λόγια μου στὶς σκοτεινές του τὶς σπηλιές
καὶ στὶς φώκιες τὶς μικρὲς τὰ ψιθυρίζει
τὶς νύχτες ποὺ κλαῖν τῶν ἀνθρώπων τὰ βάσανα.

Χαράζω τὶς φλέβες μου καὶ κοκκινίζουν τὰ ὄνειρα
και τσέρκουλα γίνονται στὶς γειτονιὲς τῶν παιδιῶν
καὶ σεντόνια στὶς κοπέλες ποὺ ἀγρυπνοῦνε
κρυφὰ γιὰ ν’ ἀκοῦν τῶν ἐρώτων τὰ θαύματα.

Ζαλίζει τ’ ἁγιόκλημα καὶ κατεβαίνω στὸν κῆπο μου
καὶ θάβω τὰ πτώματα τῶν μυστικῶν μου νεκρῶν
καὶ τὸ λῶρο τὸ χρυσὸ τῶν προδομένων
ἀστέρων τους κόβω νὰ περάσουν στὴν ἄβυσσο.> 






Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χαῖρε Κωνσταντῖνε, τελευταῖε Βασιλέα τῶν Ἑλλήνων!

Δὲν ἦταν μόνον ὁ Ἀλάριχος : Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

Τὸ κρεββάτι τοῦ Τιμάρχου: Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ.