Ο ΛΟΓΟΣ "ΚΑΤΑ ΓΑΛΙΛΑΙΩΝ" ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ.
Τὸν χειμῶνα τοῦ 362/3 μΧ εὑρισκόμενος στὴν Ἀντιόχεια ὁ αὐτοκράτωρ ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ (ὁ "Παραβἀτης" κατὰ τὴν χριστιανικὴ ἱστοριογραφία) προετοιμάζοντας τὴν ἐκστρατεία κατὰ τῶν Περσῶν, ἐγραψε τὸν λίβελλο του κατὰ τῶν χριστιανῶν σὲ τρία βιβλία μέ τὶτλο "ΚΑΤΑ ΓΑΛΙΛΑΙΩΝ".
Δυστυχῶς τὸ ἔργο κάηκε στὰ μετἐπειτα χρόνια γιὰ εύνόητους λόγους* , ἀλλά τὸν ἔχουμε ΕΠΑΝΑΣΥΝΘΕΣΕΙ φιλολογικῶς ἀπὸ τὸν 19ο αἰ. (NEWMAN) μέσα ἀπὸ τὴν ἀντίστοιχη ἀπάντηση "Κατὰ Ἰουλιανοῦ" τοῦ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ.
(Καὶ πάλι δυστυχῶς δὲν σώθηκε ὁλόκληρη ἡ ἀπάντηση τοῦ Κυρίλλου κι ἔτσι μόνο τὸ 1ο βιβλίο μποροῦμε νά ἀνασυνθέσουμε — δέν γνωρίζουμε δηλ. ἂν εἶχε προλάβει νὰ ὁλοκληρώσει τὸ ἔργο.του ὁ Ἰουλιανός...).
Ἐν συνόψει λοιπὸν γρἀφει στό "ΚΑΤΑ ΓΑΛΙΛΑΙΩΝ" ὁ Ἰουλιανὸς τὰ ἀκόλουθα·
1) συγκρίνοντας τὴν "ΓΕΝΕΣΗ" τῆς ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ μέ τὸν "ΤΙΜΑΙΟ" τοῦ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ἀπορεῖ γιατὶ ὁ Μωυσῆς (ποὺ θεωρεῖ συγγραφέα τῆς Πεντατεύχου) δέν ἀναφέρεται καθόλου γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ Πνευματικοῦ Κόσμου (ἀγγέλων κλπ νοητῶν ὄντων).
2) Κατηγορεῖ γιὰ ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΙΣΜΟ τὴν Βίβλο ἐπικαλούμενος τὰ σημεῖα ὅπου ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΓΙΑΧΒΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ (προπατορικὸ ἁμάρτημα, πύργος βαβέλ κλπ) καὶ διερωτᾶται <πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ χριστιανοὶ νὰ θεωροῦν ἀφελῆ παραμυθάκια τοὺς μύθους τοῦ Ὁμήρου ἐνῶ νὰ πιστεύουν ὡς ἀληθεῖς τοὺς ἑβραϊκοὺς μύθους τῆς Βίβλου> ...
3) Ἐπικαλεῖται ἀποσπάσματα τῆς Βίβλου ὅπου:
α) ὁ Γιαχβὲ θεωρεῖται θεὸς ΜΟΝΟΝ τῶν Ἑβραίων
β) οἱ Ἑβραῖοι ἀποκαλοῦνται περιοὺσιος λαός
καὶ γ) δὲν θὰ ὑπάρχει ἄλλη Διαθήκη παρὰ μόνο ἡ δοθεῖσα ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ στὸ Σινᾶ.
Σέ αύτὰ ἀπαντᾶ ὡς ἑξῆς·
—ὑπἀρχουν πολλοὶ θεοί, δημιουργίες τοῦ ΕΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ· πρόκειται γιὰ τὰ ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΩΜΑΤΑ κατά τὸν πλατωνικό "ΤΙΜΑΙΟ" διευκρινίζοντας ὅτι αὐτὰ εἶναι οἱ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΩΝ ΝΟΗΤΩΝ ΘΕΩΝ (ἐδῶ φαίνεται ὁ ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ στὸν ὁποῖον πίστευε ΩΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ὁ Ἰουλιανός..)
—δὲν εἶναι οἱ Ἑβραῖοι περιούσιοι καθότι ΔΕΝ ΠΑΡΗΓΑΓΑΝ ΚΑΝΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ , ἀλλὰ οἱ ΕΛΛΗΝΕΣ οἱ δημιουργοὶ τοῦ Κλασσικοῦ πολιτισμοῦ
—κατηγορεῖ τοὺς χριστιανοὺς ὅτι παραβίασαν τὸ ἑβραϊκὸ κείμενο τῆς Βίβλου μιλῶντας γιὰ ἀνάγκη ΝΕΑΣ Διαθήκης καὶ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ, ἐνῶ ἡ Παλαιὰ Διαθήκη εἶναι αὐστηρὰ ΜΟΝΟΘΕΪΣΤΙΚΗ.
4) ἑρμηνεύει τὸ γνωστὸ χωρίο τοῦ "ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ <καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν> ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΑ—δηλ. ὅπως ὁ ΑΡΕΙΟΣ—ἐξηγῶντας ὅτι ναὶ μὲν ὁ Λόγος εἶναι θεός, ἀλλὰ ἡ ΠΡΟΘΕΣΗ "πρός" {=πρὸς τὸν θεόν} δηλώνει ὅτι ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ, ἄρα ὁ χριστιανισμὸς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΘΕΪΣΤΙΚΟΣ...
5) τέλος χρησιμοποιεῖ τὴν παλαιὰ αἰτίαση τῶν Ἑβραίων κατὰ τῶν χριστιανῶν δηλ. τὸ δίλημμα
<ἢ ὁ Ἰησοῦς εἶναι γενιᾶς Δαβὶδ, ἅρα γνήσιος υἱὸς τουῦ Ἰωσήφ, καθόσον Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ/ ΦΥΛΗ (ἡ μητέρα δηλὠνει τὸ ἂν εἶναι κἀποιος Ἰουδαῖος ἢ ὄχι) ἢ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΟΣ ΓΥΙΟΣ τοῦ Ἰωσήφ{=σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου} ΟΠΟΤΕ ΜΗ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΕΚ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΔΑΒΙΔ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι Μεσσίας...>
Δὲν θὰ μακρηγορήσω περαιτέρω, θὰ ὁλοκληρώσω μὲ τὸ ἑξῆς·
ὁ Ἱουλιανὸς ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ. Ἔτσι ὅταν μεταστρἀφηκε στὸν ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟ—λόγῳ Ἰἀμβλιχου—ἐπεδίωκε (ἀσυνειδήτως) νὰ κάμει τὸν Νεοπλατωνισμὸ ΔΟΓΜΑ καὶ τὴν Φιλοσοφία ΕΚΚΛΗΣΙΑ, γι αὐτὸ καὶ ἀπέτυχε..
Αὐτὸ ἀκριβῶς συνέλαβε ὁ διεισδυτικὸς ΚΑΒΑΦΗΣ γράφοντας ἐν ἔτει 1923, τὸ ποίημα "ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ ΟΡΩΝ ΟΛΙΓΩΡΙΑΝ" :
_______
*ἡ Γ' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΦΕΣΟΥ τὸ 431μΧ διέταξε νὰ καοῦν στὴν πυρὰ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ—καὶ είδικῶς τὰ βιβλία κατὰ Χριστιανῶν τοῦ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ—ἐνῶ παρόμοια Διατάγματα ἐξεδόθησαν ἀργότερα ἀπὸ τούς αύτοκράτορες ΘΕΟΔΟΣΙΟ Β' καὶ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟ.
Ἔτσι δὲν εἶναι περίεργο ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΟΥ ΚΕΛΣΟΥ,ΤΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ἢ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ.
